display result search
- 71
- 1000
- 1000
- 1000
تحلیل تاریخی واقعه کربلا، 4
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «تحلیل تاریخی واقعه کربلا»، جلسه چهارم، سال 1403
ما آرام آرام نگاه تحلیلی به حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه می‌کنیم، درواقع یک مشاهده‌ی مختصرِ تاریخی؛ با اعتراف به اینکه حقایق بی‌نظیر و ملکوتِ واقعه‌ی کربلا، از موضوع بحث ما بیرون است، فعلاً همین سطح را نگاه می‌کنیم. قبل از اینکه بخواهیم وارد بحث شویم، ما اول باید ببینیم ماهیت حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه چه بود، آیا حرکت یک حرکت نظامی کرد؟ یا حضرت یک حرکت فرهنگی کرد؟ جنس کار حضرت چه بود؟ آیا ترکیبی از این‌ها بود؟
اگر بگوییم کار حضرت صرفاً نظامی بوده است، آنوقت باید اعتراف کنیم که کارِ سیّدالشّهداء صلوات الله علیه استثنائی است و کاری است که ائمه‌ی دیگری قبل و بعد از حضرت این کار را نکرده‌اند، آنوقت باید این توجیه را ببینیم که چرا این حادثه یک مرتبه اتفاق افتاده و تکرار نشده است؛ جهاد ائمه‌ی دیگر عمدتاً فرهنگی است، پس چرا حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه استثناء است؟
اما توضیح خواهم داد که حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه هم حرکتِ نظامی نیست، حتّی بعضی‌ها روی همان نگاه غلط گفته‌اند که اگر امام حسین علیه السلام می‌خواست کار نظامی کند، چرا در ماه‌های حرام ممنوعه‌ی جنگ حرکت کرده است؟
هر کدام از ائمه‌ی ما علیهم صلوات الله یک سری وظایف اختصاصی داشتند و انجام می‌دادند، یک سری هم وظایف عمومی.
وظیفه‌ی عمومی مانند تبلیغ و ترویج و بیان فضیلت و افزودنِ عشقِ به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است. همه‌ی ائمه علیهم السلام این کار را کرده‌اند، یعنی همه‌ی ائمه علیهم السلام دوست داشتند هر جایی که مورد توجّه واقع شدند، نگاه‌ها را به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه برگردانند. این امر هم جهاتی داشت، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قبله‌ی اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین است، دیگر معرّفی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه خطر جانی برای ایشان نداشت، توجّه به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نقطه‌ی آغاز اختلاف است، اگر کسی به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بپیوندد، راحتتر به بقیه می‌پیوندد.
ما آرام آرام نگاه تحلیلی به حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه می‌کنیم، درواقع یک مشاهده‌ی مختصرِ تاریخی؛ با اعتراف به اینکه حقایق بی‌نظیر و ملکوتِ واقعه‌ی کربلا، از موضوع بحث ما بیرون است، فعلاً همین سطح را نگاه می‌کنیم. قبل از اینکه بخواهیم وارد بحث شویم، ما اول باید ببینیم ماهیت حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه چه بود، آیا حرکت یک حرکت نظامی کرد؟ یا حضرت یک حرکت فرهنگی کرد؟ جنس کار حضرت چه بود؟ آیا ترکیبی از این‌ها بود؟
اگر بگوییم کار حضرت صرفاً نظامی بوده است، آنوقت باید اعتراف کنیم که کارِ سیّدالشّهداء صلوات الله علیه استثنائی است و کاری است که ائمه‌ی دیگری قبل و بعد از حضرت این کار را نکرده‌اند، آنوقت باید این توجیه را ببینیم که چرا این حادثه یک مرتبه اتفاق افتاده و تکرار نشده است؛ جهاد ائمه‌ی دیگر عمدتاً فرهنگی است، پس چرا حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه استثناء است؟
اما توضیح خواهم داد که حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه هم حرکتِ نظامی نیست، حتّی بعضی‌ها روی همان نگاه غلط گفته‌اند که اگر امام حسین علیه السلام می‌خواست کار نظامی کند، چرا در ماه‌های حرام ممنوعه‌ی جنگ حرکت کرده است؟
هر کدام از ائمه‌ی ما علیهم صلوات الله یک سری وظایف اختصاصی داشتند و انجام می‌دادند، یک سری هم وظایف عمومی.
وظیفه‌ی عمومی مانند تبلیغ و ترویج و بیان فضیلت و افزودنِ عشقِ به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است. همه‌ی ائمه علیهم السلام این کار را کرده‌اند، یعنی همه‌ی ائمه علیهم السلام دوست داشتند هر جایی که مورد توجّه واقع شدند، نگاه‌ها را به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه برگردانند. این امر هم جهاتی داشت، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قبله‌ی اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین است، دیگر معرّفی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه خطر جانی برای ایشان نداشت، توجّه به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نقطه‌ی آغاز اختلاف است، اگر کسی به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بپیوندد، راحتتر به بقیه می‌پیوندد.
تاکنون نظری ثبت نشده است