display result search
- 205
- 1000
- 1000
- 1000
دوره عجیب و پرچالش امام صادق علیه‌السلام
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «دوره عجیب و پرچالش امام صادق علیه‌السلام»، سال 1403
در روزگار سیاه بنی امیه کار به جایی رسید که در امتداد جریان منحرفین، التقاط و بدعت در جامعه فراگیر شد؛ به گونه ای که در اوایل امامت حضرت صادق علیه السلام گزارش‌های حدیثی تاریخی نشان می‌دهد که شیعیان آداب نماز خواندن به شیوه اهل بیت علیهم السلام را بلد نبودند و بزرگانی از محدثان سوالاتی از حضرت می‌کردند که به ظواهر اعمال بر می‌گردد. در آن شرایط هیچ فضای بیان و جریان تبلیغی جدی امکان نداشت که مکتب اهل بیت علیهم السلام را معرفی کند.
بدعت‌ها بعد از رحلت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و از دوره قبل از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام آغاز شد. بنی‌امیه بنای بر تغییر اسلام داشت و هرکاری که امیرالمؤمنین علیه اسلام بدان مصر بود را برعکس انجام می‌دادند. چرا که امام علی علیه‌السلام بر احکام نبوی مواظبت می‌کرد و شأن ایشان حفظ و حراست از شخصیت پیامبر و صیانت از شأنیت قرآن و احکام دین بود.
معلمی امام صادق علیه‌السلام محدود به درس و منبر عمومی نبود. آنچه از شاگردان امام صادق علیه السلام نقل شده، اینگونه نیست که در یک زمان و مکان مشخص دور هم جمع شده باشند تا حضرت درس بدهند؛ بلکه یاران حضرت معمولاً در ایام حج از محضر امام صادق علیه السلام بهره‌مند می‌شدند.
در آن زمان که شرایط بیان حقیقت وجود نداشت، بسیاری از مسلمانان اطلاعی از جزئیات دقیق احکام الهی نداشتند. امام صادق علیه‌السلام در آن دوران با تربیت شاگردان خاص، مناظراتی را با بزرگان فرقه‌های انحرافی دنبال نمود.
امام صادق علیه‌السلام شأن معلمی خود را چه در ظاهر و چه باطناً پررنگ کرده بودند. فرق شیعیان با بقیه این است که امام ما معلمی نیست که صرفاً با حضور بر سرکلاسش بهره‌مند شویم؛ امام ما حاضر و مظهر سمیع و علیم حضرت حق است و از پدر و مادر به ما مهربان‌تر است.
در روزگار سیاه بنی امیه کار به جایی رسید که در امتداد جریان منحرفین، التقاط و بدعت در جامعه فراگیر شد؛ به گونه ای که در اوایل امامت حضرت صادق علیه السلام گزارش‌های حدیثی تاریخی نشان می‌دهد که شیعیان آداب نماز خواندن به شیوه اهل بیت علیهم السلام را بلد نبودند و بزرگانی از محدثان سوالاتی از حضرت می‌کردند که به ظواهر اعمال بر می‌گردد. در آن شرایط هیچ فضای بیان و جریان تبلیغی جدی امکان نداشت که مکتب اهل بیت علیهم السلام را معرفی کند.
بدعت‌ها بعد از رحلت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و از دوره قبل از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام آغاز شد. بنی‌امیه بنای بر تغییر اسلام داشت و هرکاری که امیرالمؤمنین علیه اسلام بدان مصر بود را برعکس انجام می‌دادند. چرا که امام علی علیه‌السلام بر احکام نبوی مواظبت می‌کرد و شأن ایشان حفظ و حراست از شخصیت پیامبر و صیانت از شأنیت قرآن و احکام دین بود.
معلمی امام صادق علیه‌السلام محدود به درس و منبر عمومی نبود. آنچه از شاگردان امام صادق علیه السلام نقل شده، اینگونه نیست که در یک زمان و مکان مشخص دور هم جمع شده باشند تا حضرت درس بدهند؛ بلکه یاران حضرت معمولاً در ایام حج از محضر امام صادق علیه السلام بهره‌مند می‌شدند.
در آن زمان که شرایط بیان حقیقت وجود نداشت، بسیاری از مسلمانان اطلاعی از جزئیات دقیق احکام الهی نداشتند. امام صادق علیه‌السلام در آن دوران با تربیت شاگردان خاص، مناظراتی را با بزرگان فرقه‌های انحرافی دنبال نمود.
امام صادق علیه‌السلام شأن معلمی خود را چه در ظاهر و چه باطناً پررنگ کرده بودند. فرق شیعیان با بقیه این است که امام ما معلمی نیست که صرفاً با حضور بر سرکلاسش بهره‌مند شویم؛ امام ما حاضر و مظهر سمیع و علیم حضرت حق است و از پدر و مادر به ما مهربان‌تر است.
تاکنون نظری ثبت نشده است