display result search
- 132
- 1000
- 1000
- 1000
ضرورت وجود مذهب، جلسه هجدهم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «ضرورت وجود مذهب»، جلسه هجدهم؛ الگوی فرازمانی و فرامکانی، سال 1403
برای تربیت، اولاً به یک الگوی انسانی نیاز است، که بشود از آن گفت و به آن افتخار کرد و بشود او را دوست داشت، افول نکند، رنگ نبازد، فرامرز و فرازمان و فرامکان باشد، وگرنه در هر جایی که محدود باشد، به همان میزان هم محدود می‌ماند.
کمااینکه بعضی‌ها هستند که بزرگ و بزرگوار هستند، ممکن است در دوره‌ای یا دوره‌هایی یا صده‌ای بعنوان یک «الگوی میانی» مورد توجّه مردم قرار گرفته شوند، بعد فراموش می‌شوند.
مانند شیخ طوسی علیه الرّحمة و الرضوان و سلام الله علیه که خیلی زحمت کشیده است، به گردن ما حق حیات دارد، روزانه در حوزه و در جاهایی که معارف الهی بحث می‌شود، شیخ طوسی با آثار خود همراه آن‌ها شریک است، هم در تفسیر، هم در حدیث، هم در علم رجال، هم در فقه، هم در عقائد.
الآن عتبه عباسیّه علیه الصلاة والسلام آثار شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه را برای آمادگی، برای هزارمین سال وفات او، که سال 1460 می‌شود، کار می‌کنند.
توجّه کنید که آثار شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه هنوز بعد از هزار سال چنان ارزش دارد که عدّه‌ای محقق روی آن کار می‌کنند تا آن‌ها را چاپ کنند.
اما همانطور که می‌دانید شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه تا صد سال یا بیشتر طوری بود که اصلاً بعضی‌ها از هیمنه‌ی او جرأت نمی‌کردند نظر بدهند، با اینکه شیخ به رحمت خدا رفته بود؛ اما بعد تمام شد.
واضح است که شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه مؤثر است و باقیات الصالحات دارد، سلام خدا بر او، ان شاء الله خدای متعال شفاعت ایشان را روزی ما کند، اما تمام شد.
آن کسی که می‌خواهد در رأس قرار بگیرد، باید کسی بالاتر از شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه باشد.
شما بیچارگی مذاهب را درک می‌کنید، وقتی حتّی شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه نمی‌تواند آن شخص باشد، بلاتشبیه، دور از محضر شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه، آیا ابوحنیفه می‌تواند؟ آیا مالک بن أنس می‌تواند؟ آیا ابن حزم می‌تواند؟ این‌ها اصلاً فروغی نداشتند که بخواهند افول داشته باشند!
برای تربیت، اولاً به یک الگوی انسانی نیاز است، که بشود از آن گفت و به آن افتخار کرد و بشود او را دوست داشت، افول نکند، رنگ نبازد، فرامرز و فرازمان و فرامکان باشد، وگرنه در هر جایی که محدود باشد، به همان میزان هم محدود می‌ماند.
کمااینکه بعضی‌ها هستند که بزرگ و بزرگوار هستند، ممکن است در دوره‌ای یا دوره‌هایی یا صده‌ای بعنوان یک «الگوی میانی» مورد توجّه مردم قرار گرفته شوند، بعد فراموش می‌شوند.
مانند شیخ طوسی علیه الرّحمة و الرضوان و سلام الله علیه که خیلی زحمت کشیده است، به گردن ما حق حیات دارد، روزانه در حوزه و در جاهایی که معارف الهی بحث می‌شود، شیخ طوسی با آثار خود همراه آن‌ها شریک است، هم در تفسیر، هم در حدیث، هم در علم رجال، هم در فقه، هم در عقائد.
الآن عتبه عباسیّه علیه الصلاة والسلام آثار شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه را برای آمادگی، برای هزارمین سال وفات او، که سال 1460 می‌شود، کار می‌کنند.
توجّه کنید که آثار شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه هنوز بعد از هزار سال چنان ارزش دارد که عدّه‌ای محقق روی آن کار می‌کنند تا آن‌ها را چاپ کنند.
اما همانطور که می‌دانید شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه تا صد سال یا بیشتر طوری بود که اصلاً بعضی‌ها از هیمنه‌ی او جرأت نمی‌کردند نظر بدهند، با اینکه شیخ به رحمت خدا رفته بود؛ اما بعد تمام شد.
واضح است که شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه مؤثر است و باقیات الصالحات دارد، سلام خدا بر او، ان شاء الله خدای متعال شفاعت ایشان را روزی ما کند، اما تمام شد.
آن کسی که می‌خواهد در رأس قرار بگیرد، باید کسی بالاتر از شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه باشد.
شما بیچارگی مذاهب را درک می‌کنید، وقتی حتّی شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه نمی‌تواند آن شخص باشد، بلاتشبیه، دور از محضر شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه، آیا ابوحنیفه می‌تواند؟ آیا مالک بن أنس می‌تواند؟ آیا ابن حزم می‌تواند؟ این‌ها اصلاً فروغی نداشتند که بخواهند افول داشته باشند!
تاکنون نظری ثبت نشده است