display result search
- 87
- 1000
- 1000
- 1000
ضرورت وجود مذهب، جلسه هفدهم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «ضرورت وجود مذهب»، جلسه هفدهم؛ الگوی موفق، سال 1403
ما برای اینکه رشد کنیم و ارتقاء پیدا کنیم و تربیت شویم و پشتوانه داشته باشیم، به یک شخصیت و الگوی جامع نیاز داریم، نه کسی که او با توصیه، به الگوی ما تبدیل شود، بلکه حقیقتاً بخواهیم که شبیه او شویم.
این بچه‌ها که یک ورزشکار یا یک هنرمند را دوست دارند، آن‌ها را با توصیه‌ی کسی دوست ندارند، یک جهت رجحانی دارد که آن‌ها را دوست دارند و می‌خواهند شبیه آن‌ها شوند و به شیوه‌های آن‌ها تمسّک می‌کنند.
مثلاً اگر در فوتبال مدرسه گل بزنند، شادی پس از گل خودشان را شبیه‌سازی می‌کنند، کسی به این‌ها توصیه نمی‌کند که این کار را کنند، بلکه یک وجه متمایزِ کمالی در آن موضوع یا در آن فرد می‌بینند، لذا او را دوست دارند و شبیه‌سازی می‌کنند و می‌خواهند شبیه او شوند، حتّی روی او تعصّب پیدا می‌کنند، بلکه مثلاً دیده شده است کسی که نمی‌تواند صبح زود بلند شود، وقتی جام جهانی در کشوری است که با ما تفاوت افق دارد، همین شخصی که نمی‌تواند برای نماز صبح بیدار شود، ساعت کوک می‌کند که به آن بازی که فلان بازیکن در آن بازی می‌کند برسد!
کوچکترها نسبت به شخصیت‌های کارتنی اینطور هستند، تا بزرگترها که نسبت به قهرمان یک فیلم یا قهرمان یک داستان یا بزرگ یک ورزش اینطور هستند.
از جهت وجودی، باید دید در بین مذاهب اسلامی، غیر از آن مسائلی که حقانیت هست، که اندکی بحث شده است، اصلاً چه کسی ظرفیت دارد که در این جایگاه قرار بگیرد؟
الآن هم فعلاً بحث من اینجا نیست که ما در زمینه‌ی معرّفی بعضی از بزرگانمان کم‌کاری کرده‌ایم؛ آن یک بحث دیگری است.
چه شخصی دارد ظرفیت دارد که محبوب انسان‌ها شود؟
اگر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم که محل وفاق است را کنار بگذاریم، ولی چون الآن قرائت‌های مختلفی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هست، ما به تعدد مذاهب پیامبر داریم، که در جلسات گذشته به برخی از انواع نگاه‌ها به پیامبر پرداخته‌ایم؛ اگر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را کنار بگذاریم، کدام شخصیت، ظرفیت این موضوع را دارد که قهرمان فرامرز و فرازمان و فرامکان باشد؟ شخصیتی که بتواند محبوب انسان‌ها باشد، بعد به این موضوع برسیم که شخصیتی بتواند محبوب جوان شیعه هم باشد؛ آن شخص کیست؟
ما برای اینکه رشد کنیم و ارتقاء پیدا کنیم و تربیت شویم و پشتوانه داشته باشیم، به یک شخصیت و الگوی جامع نیاز داریم، نه کسی که او با توصیه، به الگوی ما تبدیل شود، بلکه حقیقتاً بخواهیم که شبیه او شویم.
این بچه‌ها که یک ورزشکار یا یک هنرمند را دوست دارند، آن‌ها را با توصیه‌ی کسی دوست ندارند، یک جهت رجحانی دارد که آن‌ها را دوست دارند و می‌خواهند شبیه آن‌ها شوند و به شیوه‌های آن‌ها تمسّک می‌کنند.
مثلاً اگر در فوتبال مدرسه گل بزنند، شادی پس از گل خودشان را شبیه‌سازی می‌کنند، کسی به این‌ها توصیه نمی‌کند که این کار را کنند، بلکه یک وجه متمایزِ کمالی در آن موضوع یا در آن فرد می‌بینند، لذا او را دوست دارند و شبیه‌سازی می‌کنند و می‌خواهند شبیه او شوند، حتّی روی او تعصّب پیدا می‌کنند، بلکه مثلاً دیده شده است کسی که نمی‌تواند صبح زود بلند شود، وقتی جام جهانی در کشوری است که با ما تفاوت افق دارد، همین شخصی که نمی‌تواند برای نماز صبح بیدار شود، ساعت کوک می‌کند که به آن بازی که فلان بازیکن در آن بازی می‌کند برسد!
کوچکترها نسبت به شخصیت‌های کارتنی اینطور هستند، تا بزرگترها که نسبت به قهرمان یک فیلم یا قهرمان یک داستان یا بزرگ یک ورزش اینطور هستند.
از جهت وجودی، باید دید در بین مذاهب اسلامی، غیر از آن مسائلی که حقانیت هست، که اندکی بحث شده است، اصلاً چه کسی ظرفیت دارد که در این جایگاه قرار بگیرد؟
الآن هم فعلاً بحث من اینجا نیست که ما در زمینه‌ی معرّفی بعضی از بزرگانمان کم‌کاری کرده‌ایم؛ آن یک بحث دیگری است.
چه شخصی دارد ظرفیت دارد که محبوب انسان‌ها شود؟
اگر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم که محل وفاق است را کنار بگذاریم، ولی چون الآن قرائت‌های مختلفی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هست، ما به تعدد مذاهب پیامبر داریم، که در جلسات گذشته به برخی از انواع نگاه‌ها به پیامبر پرداخته‌ایم؛ اگر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را کنار بگذاریم، کدام شخصیت، ظرفیت این موضوع را دارد که قهرمان فرامرز و فرازمان و فرامکان باشد؟ شخصیتی که بتواند محبوب انسان‌ها باشد، بعد به این موضوع برسیم که شخصیتی بتواند محبوب جوان شیعه هم باشد؛ آن شخص کیست؟
تاکنون نظری ثبت نشده است