display result search
سخنرانی از حجت الاسلام سید حسین حسینی قمی با موضوع «عزت و آقایی در دنیا و آخرت»، سال 1402
امام علیه‌السلام می‌فرمایند؛ « أَلْخَیْرُ مِنْهُ مَأمُولٌ » امید به خیر کسی داشتن، نخستین خصلت کمال عقل مسلمان است.
امام رضا علیه‌السلام در فرازی از سخنان خود خطاب به مأمون، به عمق رابطه‌شان با مردم مدینه اشاره و بر برطرف سازی گرفتاری مراجعه‌کنندگان تصریح نمودند.
در سال‌هایی که حضرت در خراسان بودند، مأمون به بهانه ولایت‌عهدی ملاقات حضرت را بسیار محدود و موانع متعددی را ایجاد نموده بود. ملاقات با امام علیه‌السلام آن‌قدر بر نزدیکان سخت بود، که امام رضا علیه‌السلام حسرت روزهای مدینه را می‌خوردند.
سیره زیست ما نه‌تنها با امام علیه‌السلام، بلکه با اصحاب و تربیت‌یافتگان مکتب امام رضا علیه‌السلام فاصله زیادی دارد. امام علیه‌السلام فرمودند، « لایخرَجُ الرّجُلُ مِن مَسقَطِ رأسِه بِالدَّینِ»، هیچ‌کس حق ندارد بدهکار خود را به خاطر عدم توانایی پرداخت بدهی از خانه و کاشانه خود بیرون کند. که خانه‌اش را بفروشد و بدهی‌اش را پرداخت نماید.
در فقه و آئین دادرسی اگر کسی به کسی بدهی داشته باشد، کسی اجازه ندارند خانه او را به‌اجبار به فروش برساند. ابن ابی عمیر یکی از تجار و اصحاب امام رضا علیه‌السلام بعد از آزادی از زندان مأمون که تمام اموالش مصادره شده بود و با این‌که شدیداً حتی محتاج به یک‌درهم بود، زمانی که فردی داوطلبانه بابت پرداخت بدهی به ابن ابی عمیر، خانه‌اش را فروخته بود، با استناد به کلام مولا و مقتدایش، کل هزینه را برگردانده و آن را به‌هیچ‌وجه نمی‌پذیرد و نهیب می‌زند که چرا خانه‌ات را فروخته‌ای.
متأسفانه جامعه دینی ما با سیره اهلبیت علیهم‌السلام فاصله دارد. روزی نیست که فردی مراجعه نکند که مستأجرم و صاحب‌خانه ودیعه و کرایه اجاره‌بهای خانه را چند برابر کرده است، در دهه کرامت که منتسب به امام رضا علیه‌السلام است، از تمام مردم خواهش می‌کنم، سیره رضوی را در پیش‌گرفته کمی مدارا نموده، بابت بدهی کسی را از خانه‌اش بیرون نکنیم.
امام علیه‌السلام می‌فرمایند؛ « أَلْخَیْرُ مِنْهُ مَأمُولٌ » امید به خیر کسی داشتن، نخستین خصلت کمال عقل مسلمان است.
امام رضا علیه‌السلام در فرازی از سخنان خود خطاب به مأمون، به عمق رابطه‌شان با مردم مدینه اشاره و بر برطرف سازی گرفتاری مراجعه‌کنندگان تصریح نمودند.
در سال‌هایی که حضرت در خراسان بودند، مأمون به بهانه ولایت‌عهدی ملاقات حضرت را بسیار محدود و موانع متعددی را ایجاد نموده بود. ملاقات با امام علیه‌السلام آن‌قدر بر نزدیکان سخت بود، که امام رضا علیه‌السلام حسرت روزهای مدینه را می‌خوردند.
سیره زیست ما نه‌تنها با امام علیه‌السلام، بلکه با اصحاب و تربیت‌یافتگان مکتب امام رضا علیه‌السلام فاصله زیادی دارد. امام علیه‌السلام فرمودند، « لایخرَجُ الرّجُلُ مِن مَسقَطِ رأسِه بِالدَّینِ»، هیچ‌کس حق ندارد بدهکار خود را به خاطر عدم توانایی پرداخت بدهی از خانه و کاشانه خود بیرون کند. که خانه‌اش را بفروشد و بدهی‌اش را پرداخت نماید.
در فقه و آئین دادرسی اگر کسی به کسی بدهی داشته باشد، کسی اجازه ندارند خانه او را به‌اجبار به فروش برساند. ابن ابی عمیر یکی از تجار و اصحاب امام رضا علیه‌السلام بعد از آزادی از زندان مأمون که تمام اموالش مصادره شده بود و با این‌که شدیداً حتی محتاج به یک‌درهم بود، زمانی که فردی داوطلبانه بابت پرداخت بدهی به ابن ابی عمیر، خانه‌اش را فروخته بود، با استناد به کلام مولا و مقتدایش، کل هزینه را برگردانده و آن را به‌هیچ‌وجه نمی‌پذیرد و نهیب می‌زند که چرا خانه‌ات را فروخته‌ای.
متأسفانه جامعه دینی ما با سیره اهلبیت علیهم‌السلام فاصله دارد. روزی نیست که فردی مراجعه نکند که مستأجرم و صاحب‌خانه ودیعه و کرایه اجاره‌بهای خانه را چند برابر کرده است، در دهه کرامت که منتسب به امام رضا علیه‌السلام است، از تمام مردم خواهش می‌کنم، سیره رضوی را در پیش‌گرفته کمی مدارا نموده، بابت بدهی کسی را از خانه‌اش بیرون نکنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است