display result search
- 12
- 1000
- 1000
- 1000
عطر خوش زندگی، 51
سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع «عطر خوش زندگی»، جلسه پنجاه و یکم: شاخصه های مادر موفق، سال 1404
امروز جهان در چنگال یک نظام سلطه گرفتار است که سودای آن، ربودن فرزندان ما و سوق دادن آنان به سوی اندیشههای خویش است. این نظام میکوشد تا والدین را به مقام خادمی و نوکری محض برای آمادهسازی فرزندان در جهت تأثیرپذیری از افکار خود، تنزل دهد. برای غلبه بر این تسلط تربیتی، اولین گام تدوین یک تقسیم نقش حکیمانه در خانه است: پدر مدیر تربیتی و مادر مربی تربیتی فرزندان خواهد بود.
مادری که پرچم مربیگری را بر دوش میکشد، باید پنج ویژگی کلیدی را در خود بپروراند:
1. سلامتی جسمانی: پایه و اساس تربیت
اولین و مهمترین شاخصه، توجه تام به سلامت جسمی خویش است. این توجه نه از سر خودخواهی، بلکه عین از خودگذشتگی است. همانگونه که خلبانی برای هدایت صدها مسافر، ناگزیر به مراقبت از صحت خویش است، مادر نیز باید سلامت خود را حفظ کند تا بتواند کاروان خانواده را به سلامت به مقصد رساند. مادری که دائم در بستر درد (کمردرد، پادرد) و آه و ناله باشد، فضای خانه را تاریک، دلتنگانه، پرآسیب و ناآرام میسازد؛ گویی هر ناله، تیری است که بر جان اهل خانه مینشیند. در حقیقت، مادری که به جسم خود میرسد، لطف در حق تمام اهل خانه روا میدارد.
این حیاتبخشی برای مردان نیز حیاتی است، چرا که طبع مردان بر زندوستی و حیاتطلبی است. (این ویژگی حتی از پیامبر (ص) به ارث رسیده که از دنیای شما دو چیز، یعنی همسر و عطر، را دوست میداشتند). اگر مرد از محیط کار به خانه بازگردد و در کنار زنی ناراحت، غرغرو، و اهل آه و ناله باشد، قطعاً آزرده خواهد شد. برعکس، مادری شاداب، بانشاط، با رویی آراسته و شاد، نه تنها به نفع فرزندان است بلکه سبب آرامش همسر نیز میگردد. این اهمیت سلامت جسمی چنان است که برخی قوانینگذاران در گذشته برای زنانی که غرغر میکردند، مجازاتهای سنگین و هولناکی در نظر میگرفتند (همچون سوزاندن در قرون وسطی) که نشان از فشار عظیمی است که بر خانه وارد میآمده است.
مژدهی عمر و لزوم حفظ تندرستی:
اکنون امید به زندگی در زنان ایرانی به هشتاد سال رسیده است. اگر سلامت جسمی حفظ شود، مادران میتوانند در این سنین، نهتنها نوهها، بلکه نتیجهها (و با پیشرفت علم، شاید نبیرهها و ندیدهها) را نیز به چشم ببینند. اما این مستلزم آن است که مادربزرگ، فرسوده نباشد؛ نه آنکه نوادگان، مادربزرگی با واکر و ایزی لایف را ببینند، بلکه باید مادربزرگی سر حال، قبراق و دلّاش باشد تا بتواند سواری به نوههایش دهد. این یک توصیه جدی است که باید بهخصوص توسط جوانان به آن اهتمام ورزیده شود.
2. سلامت روحی و روانی: دریچه رشد و تعالی
دومین شاخصه حیاتی برای مادر موفق، سلامت روحی و روانی است. روح و روان سالم، به منزله دریچه رشد و تعالی انسان است و فرد برخوردار از آن، رشدی شارپ و آسانسوری را تجربه میکند. در مقابل، مشکلات روحی و روانی، از مهمترین موانع رشد انساناند و او را بهشدت از مسیر کمال باز میدارند.
آسیبهای افسردگی:
یک مادر افسرده، آسیبهای متعددی را به خانواده تحمیل میکند:
1. کمتحرکی: افراد افسرده همچون میخکوبشدگان به زمیناند و انجام کارهای روزمره (مانند آشپزی یا مرتب کردن خانه) برایشان دشوار و طاقتفرساست.
2. کجخلقی و بد اخلاقی: آستانه تحملشان پایین است، بداخلاق، بدعنق و "گرفته" هستند و فاقد آن نشاط و شادابی لازم میباشند.
3. ضعف در حل مسئله و تصمیمگیری: توانایی اندیشیدن و تصمیمگیری قاطعانه را از دست میدهند. فرد افسرده میداند چه کاری خوب است (مثلاً استخر رفتن)، اما قدرت کندهشدن و اجرای آن را ندارد.
4. کاهش عاطفی: از لحاظ عاطفی ضعیف هستند و قادر به ابراز محبت کافی به همسر و فرزندان نیستند. کلماتشان عمدتاً منفی است و انرژی و عاطفهای در آن نیست، که سبب ایجاد خلأ عاطفی در اطرافیان میشود.
اشباع عاطفی مرد در خانه:
در عصر کنونی که فضای جامعه باز است و حضور زنان در محیطهای کاری افزایش یافته است، خلأ عاطفی مرد خطرات بسیاری به همراه دارد. اگر مردی در خانه از نظر عاطفی تأمین نشود، ممکن است ذهن او به سوی افکار جایگزین منحرف گردد (مانند آن رانندهای که به دلیل کمبود محبت، در جادهای خطرناک به فکر ازدواج مجدد برای تأمین عاطفی بود).
مردان باید در محیط خانه اشباع عاطفی شوند. اگر مرد در خانه سیراب شود، بسان چای یا نوشابهای که از مواد قندی اشباع شده است و دیگر شکر اضافی را نمیپذیرد، در محیط بیرون هرچه هم مورد قربان صدقه قرار گیرد، نمیپذیرد و حالش به هم میخورد. اشباع عاطفی و حتی زناشویی در خانه، مانع نگرانیها و لغزشهای احتمالی مرد خواهد شد. هنر آن است که همین زندگی موجود را حفظ کنیم و نقشهای راهبردی برای نگهداری آن داشته باشیم.
امروز جهان در چنگال یک نظام سلطه گرفتار است که سودای آن، ربودن فرزندان ما و سوق دادن آنان به سوی اندیشههای خویش است. این نظام میکوشد تا والدین را به مقام خادمی و نوکری محض برای آمادهسازی فرزندان در جهت تأثیرپذیری از افکار خود، تنزل دهد. برای غلبه بر این تسلط تربیتی، اولین گام تدوین یک تقسیم نقش حکیمانه در خانه است: پدر مدیر تربیتی و مادر مربی تربیتی فرزندان خواهد بود.
مادری که پرچم مربیگری را بر دوش میکشد، باید پنج ویژگی کلیدی را در خود بپروراند:
1. سلامتی جسمانی: پایه و اساس تربیت
اولین و مهمترین شاخصه، توجه تام به سلامت جسمی خویش است. این توجه نه از سر خودخواهی، بلکه عین از خودگذشتگی است. همانگونه که خلبانی برای هدایت صدها مسافر، ناگزیر به مراقبت از صحت خویش است، مادر نیز باید سلامت خود را حفظ کند تا بتواند کاروان خانواده را به سلامت به مقصد رساند. مادری که دائم در بستر درد (کمردرد، پادرد) و آه و ناله باشد، فضای خانه را تاریک، دلتنگانه، پرآسیب و ناآرام میسازد؛ گویی هر ناله، تیری است که بر جان اهل خانه مینشیند. در حقیقت، مادری که به جسم خود میرسد، لطف در حق تمام اهل خانه روا میدارد.
این حیاتبخشی برای مردان نیز حیاتی است، چرا که طبع مردان بر زندوستی و حیاتطلبی است. (این ویژگی حتی از پیامبر (ص) به ارث رسیده که از دنیای شما دو چیز، یعنی همسر و عطر، را دوست میداشتند). اگر مرد از محیط کار به خانه بازگردد و در کنار زنی ناراحت، غرغرو، و اهل آه و ناله باشد، قطعاً آزرده خواهد شد. برعکس، مادری شاداب، بانشاط، با رویی آراسته و شاد، نه تنها به نفع فرزندان است بلکه سبب آرامش همسر نیز میگردد. این اهمیت سلامت جسمی چنان است که برخی قوانینگذاران در گذشته برای زنانی که غرغر میکردند، مجازاتهای سنگین و هولناکی در نظر میگرفتند (همچون سوزاندن در قرون وسطی) که نشان از فشار عظیمی است که بر خانه وارد میآمده است.
مژدهی عمر و لزوم حفظ تندرستی:
اکنون امید به زندگی در زنان ایرانی به هشتاد سال رسیده است. اگر سلامت جسمی حفظ شود، مادران میتوانند در این سنین، نهتنها نوهها، بلکه نتیجهها (و با پیشرفت علم، شاید نبیرهها و ندیدهها) را نیز به چشم ببینند. اما این مستلزم آن است که مادربزرگ، فرسوده نباشد؛ نه آنکه نوادگان، مادربزرگی با واکر و ایزی لایف را ببینند، بلکه باید مادربزرگی سر حال، قبراق و دلّاش باشد تا بتواند سواری به نوههایش دهد. این یک توصیه جدی است که باید بهخصوص توسط جوانان به آن اهتمام ورزیده شود.
2. سلامت روحی و روانی: دریچه رشد و تعالی
دومین شاخصه حیاتی برای مادر موفق، سلامت روحی و روانی است. روح و روان سالم، به منزله دریچه رشد و تعالی انسان است و فرد برخوردار از آن، رشدی شارپ و آسانسوری را تجربه میکند. در مقابل، مشکلات روحی و روانی، از مهمترین موانع رشد انساناند و او را بهشدت از مسیر کمال باز میدارند.
آسیبهای افسردگی:
یک مادر افسرده، آسیبهای متعددی را به خانواده تحمیل میکند:
1. کمتحرکی: افراد افسرده همچون میخکوبشدگان به زمیناند و انجام کارهای روزمره (مانند آشپزی یا مرتب کردن خانه) برایشان دشوار و طاقتفرساست.
2. کجخلقی و بد اخلاقی: آستانه تحملشان پایین است، بداخلاق، بدعنق و "گرفته" هستند و فاقد آن نشاط و شادابی لازم میباشند.
3. ضعف در حل مسئله و تصمیمگیری: توانایی اندیشیدن و تصمیمگیری قاطعانه را از دست میدهند. فرد افسرده میداند چه کاری خوب است (مثلاً استخر رفتن)، اما قدرت کندهشدن و اجرای آن را ندارد.
4. کاهش عاطفی: از لحاظ عاطفی ضعیف هستند و قادر به ابراز محبت کافی به همسر و فرزندان نیستند. کلماتشان عمدتاً منفی است و انرژی و عاطفهای در آن نیست، که سبب ایجاد خلأ عاطفی در اطرافیان میشود.
اشباع عاطفی مرد در خانه:
در عصر کنونی که فضای جامعه باز است و حضور زنان در محیطهای کاری افزایش یافته است، خلأ عاطفی مرد خطرات بسیاری به همراه دارد. اگر مردی در خانه از نظر عاطفی تأمین نشود، ممکن است ذهن او به سوی افکار جایگزین منحرف گردد (مانند آن رانندهای که به دلیل کمبود محبت، در جادهای خطرناک به فکر ازدواج مجدد برای تأمین عاطفی بود).
مردان باید در محیط خانه اشباع عاطفی شوند. اگر مرد در خانه سیراب شود، بسان چای یا نوشابهای که از مواد قندی اشباع شده است و دیگر شکر اضافی را نمیپذیرد، در محیط بیرون هرچه هم مورد قربان صدقه قرار گیرد، نمیپذیرد و حالش به هم میخورد. اشباع عاطفی و حتی زناشویی در خانه، مانع نگرانیها و لغزشهای احتمالی مرد خواهد شد. هنر آن است که همین زندگی موجود را حفظ کنیم و نقشهای راهبردی برای نگهداری آن داشته باشیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است