display result search
- 46
- 1000
- 1000
- 1000
تلاش های انبیا برای هدایت به سوی ظهور، 2
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "تلاش های انبیا برای هدایت به سوی ظهور"، جلسه دوم: تبدیل دین به ابزار دنیوی، سال 1404
نکاتی از سوره مبارکه ابراهیم را بیان می‌کنیم. شروع سوره با بسم الله الرحمن الرحیم است که معنای عام و خاصی نسبت به آن سوره دارد. یعنی شروع سوره با استعانت به نام خداوند است. در هر سوره‌ای یک رزق عامی است که اگر شکر شود و استفاده شود رحمانیت و رحیمیت خدا در آن سوره جاری می‌شود. رزق خاص برای کسانی است که شاکر باشند و رزق‌های خاص برای آنها گشوده می‌شود. کتاب در قرآن در جاهای مختلفی آمده است که جای تامل دارد. این کتاب بر پیامبر اکرم صلی الله نازل شده است و با این کتاب است که یک ماموریتی بر پیامبر اکرم صلی الله شکل گرفته است. با این کتاب باید همگان هدایت شوند و از ضلالت بیرون بروند. با این کتاب می‌شود در مسیر نور سیر کرد. این ماموریت پیامبر با اذن الهی است و هر کسی توان این کار را ندارد. خدای متعال رب است که به ما اجازه داده است. این مسیر، سیر به آن صراطی است که در عالم گشوده شده است. اگر در این مسیر باشیم تمام تصرفات شیطان را خنثی و بی‌اثر می‌کنیم و به عزت می‌رسیم. کسی که با پیامبر در وادی نور حرکت کند به سمت وادی حمید و عزت پیش می‌رود. آنچه در عوالم خلقت است، همه از آن خداست و مالک حقیقی تمام عوالم خداوند تبارک و تعالیست. الله آن کسی هست که همه اسما الحسنی را دارد و همه شئون الوهیت خداست. حضرت ما را به این سو هدایت می‌کند. در این مسیر هر قدمی که برمی‌داریم ما را از دیگران بی‌نیاز می‌کند. بعضی انسان‌ها اسیر حیات دنیا هستند و حضرت به دنبال باز کردن مسیری در عالم دنیا هستند که اینها را از اینجا سیر بدهند. نقطه مقابل حیات الدنیا، حیات الاخرت است. حیات الدنیا، وادی غفلت و لهو و لعب است. حیات آخرت حیاتی است که غفلت در آن نیست. پیامبر با اذن الهی در عالم راه می‌رود و امر الهی را در عالم جاری می‌کند. ولی یک جریانی با حضرت مقابله می‌کنند و این راه را می‌بندند و آنها فقط به دنبال دنیا دوستی هستند و این مسیر را منحرف می‌کنند. کفار از این مسیر دل خوشی ندارند و دین را به ابزاری برای دنیا داری تبدیل می‌کنند. در همین دنیا کسانی که با شیطان قدم برمی‌دارند، وارد وادی جهنم می‌شوند.
نکاتی از سوره مبارکه ابراهیم را بیان می‌کنیم. شروع سوره با بسم الله الرحمن الرحیم است که معنای عام و خاصی نسبت به آن سوره دارد. یعنی شروع سوره با استعانت به نام خداوند است. در هر سوره‌ای یک رزق عامی است که اگر شکر شود و استفاده شود رحمانیت و رحیمیت خدا در آن سوره جاری می‌شود. رزق خاص برای کسانی است که شاکر باشند و رزق‌های خاص برای آنها گشوده می‌شود. کتاب در قرآن در جاهای مختلفی آمده است که جای تامل دارد. این کتاب بر پیامبر اکرم صلی الله نازل شده است و با این کتاب است که یک ماموریتی بر پیامبر اکرم صلی الله شکل گرفته است. با این کتاب باید همگان هدایت شوند و از ضلالت بیرون بروند. با این کتاب می‌شود در مسیر نور سیر کرد. این ماموریت پیامبر با اذن الهی است و هر کسی توان این کار را ندارد. خدای متعال رب است که به ما اجازه داده است. این مسیر، سیر به آن صراطی است که در عالم گشوده شده است. اگر در این مسیر باشیم تمام تصرفات شیطان را خنثی و بی‌اثر می‌کنیم و به عزت می‌رسیم. کسی که با پیامبر در وادی نور حرکت کند به سمت وادی حمید و عزت پیش می‌رود. آنچه در عوالم خلقت است، همه از آن خداست و مالک حقیقی تمام عوالم خداوند تبارک و تعالیست. الله آن کسی هست که همه اسما الحسنی را دارد و همه شئون الوهیت خداست. حضرت ما را به این سو هدایت می‌کند. در این مسیر هر قدمی که برمی‌داریم ما را از دیگران بی‌نیاز می‌کند. بعضی انسان‌ها اسیر حیات دنیا هستند و حضرت به دنبال باز کردن مسیری در عالم دنیا هستند که اینها را از اینجا سیر بدهند. نقطه مقابل حیات الدنیا، حیات الاخرت است. حیات الدنیا، وادی غفلت و لهو و لعب است. حیات آخرت حیاتی است که غفلت در آن نیست. پیامبر با اذن الهی در عالم راه می‌رود و امر الهی را در عالم جاری می‌کند. ولی یک جریانی با حضرت مقابله می‌کنند و این راه را می‌بندند و آنها فقط به دنبال دنیا دوستی هستند و این مسیر را منحرف می‌کنند. کفار از این مسیر دل خوشی ندارند و دین را به ابزاری برای دنیا داری تبدیل می‌کنند. در همین دنیا کسانی که با شیطان قدم برمی‌دارند، وارد وادی جهنم می‌شوند.
تاکنون نظری ثبت نشده است