display result search
- 49
- 1000
- 1000
- 1000
هدایت در مسیر نور
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "هدایت در مسیر نور"، سال 1404
اینکه انسان در مسیر درست باشد، رو به مقصد باشد، در وادی ضلال و سردرگمی در عالم نباشد، در مسیر هدایت الهی قرار بگیرد، مخصوص کسانی است که اول اینکه ایمان بیاورند و اهل ایمان باشند و دوم اینکه ایمانشان را آمیخته به ظلم نکنند. فقط اینها هستند که در وادی ایمان و هدایت قرار می گیرند. خداوند در قرآن می فرماید: کسانی که ایمان به خدا دارند و خدا را باور دارند، ایمانشان هم آمیخته با ظلم نیست. یعنی با شک نیست. اینهایی که مومن به خدا هستند، اهل یقین به خدای متعال هستند و یقین و باور به خدای متعال دارند. پس تنها اهل یقین به خدای متعال و اینها هستند که در وادی ایمان هستند و کسانی که ایمان شان به خدا خالص است و شریک برای خدا قرار نمی دهند. اینها فقط در وادی ایمان هستند، اما کسانی که اعتقاد به غیر خدا دارند و از غیر خدا کمک می خواهند اینها در وادی امن نیستند. انسان اگر اعتقادش به این جهان ماده و جهان عالم آفرینش باشد، حتی به این نظام کیهانی تکیه کند، به این امکانات دست پیدا کند، در وادی امن نیست. چون به خاطر اینکه این عالم کور و کر است و عالمی که مصالح ما را نمی داند و نمی تواند ما را به صلاح برساند. کسانی که برای خدا شریک قرار می دهند و دل به غیر خدا می سپارند، دچار خوف و ترس هستند. چون دل به پدیده های زوال پذیر بسته اند. انسان اگر به غیر خدا تکیه کند، در وادی توحید قدم برندارد دائما خوف از دست دادن را دارد. اگر کسی در وادی توحید باشد در واقع در وادی امن خداست. ولایت نبی مکرم اسلام، ولایت امیرالمومنین است. یک عالمی است و یک وادی هست. بعضی ها گاهی با امیرالمومنین راه می روند و گاهی دست در دست مستکبرین قدم برمی دارند که اینها دچار فتنه رزق می شوند. در دوران قبل از ظهور هم دستگاه های مادی که می بینید یک بساطی درست کرده اند و مردم را وابسته کرده اند که خیال می کنند که رزقشان در اختیار آنهاست. و به آنها تکیه می کنند در حالی که رزق هم در دستان خدای تبارک و تعالی است. اگر کسی سر سفره اینها بنشیند امنیتش را از دست می دهد و اگر کسی با امیرالمومنین سیر کرد در عالم، این وادی وادی ایمن هست.
اینکه انسان در مسیر درست باشد، رو به مقصد باشد، در وادی ضلال و سردرگمی در عالم نباشد، در مسیر هدایت الهی قرار بگیرد، مخصوص کسانی است که اول اینکه ایمان بیاورند و اهل ایمان باشند و دوم اینکه ایمانشان را آمیخته به ظلم نکنند. فقط اینها هستند که در وادی ایمان و هدایت قرار می گیرند. خداوند در قرآن می فرماید: کسانی که ایمان به خدا دارند و خدا را باور دارند، ایمانشان هم آمیخته با ظلم نیست. یعنی با شک نیست. اینهایی که مومن به خدا هستند، اهل یقین به خدای متعال هستند و یقین و باور به خدای متعال دارند. پس تنها اهل یقین به خدای متعال و اینها هستند که در وادی ایمان هستند و کسانی که ایمان شان به خدا خالص است و شریک برای خدا قرار نمی دهند. اینها فقط در وادی ایمان هستند، اما کسانی که اعتقاد به غیر خدا دارند و از غیر خدا کمک می خواهند اینها در وادی امن نیستند. انسان اگر اعتقادش به این جهان ماده و جهان عالم آفرینش باشد، حتی به این نظام کیهانی تکیه کند، به این امکانات دست پیدا کند، در وادی امن نیست. چون به خاطر اینکه این عالم کور و کر است و عالمی که مصالح ما را نمی داند و نمی تواند ما را به صلاح برساند. کسانی که برای خدا شریک قرار می دهند و دل به غیر خدا می سپارند، دچار خوف و ترس هستند. چون دل به پدیده های زوال پذیر بسته اند. انسان اگر به غیر خدا تکیه کند، در وادی توحید قدم برندارد دائما خوف از دست دادن را دارد. اگر کسی در وادی توحید باشد در واقع در وادی امن خداست. ولایت نبی مکرم اسلام، ولایت امیرالمومنین است. یک عالمی است و یک وادی هست. بعضی ها گاهی با امیرالمومنین راه می روند و گاهی دست در دست مستکبرین قدم برمی دارند که اینها دچار فتنه رزق می شوند. در دوران قبل از ظهور هم دستگاه های مادی که می بینید یک بساطی درست کرده اند و مردم را وابسته کرده اند که خیال می کنند که رزقشان در اختیار آنهاست. و به آنها تکیه می کنند در حالی که رزق هم در دستان خدای تبارک و تعالی است. اگر کسی سر سفره اینها بنشیند امنیتش را از دست می دهد و اگر کسی با امیرالمومنین سیر کرد در عالم، این وادی وادی ایمن هست.
تاکنون نظری ثبت نشده است