display result search
- 44
- 1000
- 1000
- 1000
عرفه، فرصتی برای توبه
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع "عرفه، فرصتی برای توبه"، سال 1404
در قیامت هر گناهکاری یک جهت شرمندگی اش این است که خدا خیلی زمینه برای هدایتش فراهم کرده است ولی او از دست داده است. در شب عرفه و در ادعیه‌های مربوط به شب عرفه هم اشاره شده است به یک موضوعی که بحث را با این موضوع ادامه می‌دهیم. در ماجرای حضرت موسی و هارون و فرعون، خداوند برای اینکه این طغیانگر بزرگ یعنی فرعون را هدایت کند یا با او اتمام حجت کند، دو پیغمبر به سوی او فرستاد. پیغمبری هم که فرستاد او را در خانه خود فرعون بزرگ کرده بود تا به او بفهماند که آقای فرعون تو مالک قلب خودت هم نیستی، چون بچه‌های مردم را می‌کشتی از ترس موسی ولی من موسی را به جای اینکه در یک غاری بزرگش کنم می‌آورم و در خانه خودت بزرگش می‌کنم و مادرش را هم می‌آورم تا به او شیر بدهد. علم الهی می‌داند که قرار است چه اتفاقی بیفتد، اما زمینه هدایت را فراهم می‌کند تا شاید همین فرعون هم برگردد. ما همین مسیر را در رفتار سیدالشهدا علیه السلام هم می‌دیدیم که هرجا از مکه به سمت کربلا می‌آمد سعی در هدایت دیگران داشت تا رسیدن به روز واقعه عظیم. آدمیزاد اگر یک لحظه توبه کند انقدر یکهو نترس نمی‌شود. اگر کسی در راه خدا قدمی بردارد و کلامی بگوید خدا هم قلبش را محکم و استوار می‌کند. حُر هم در مقابل امام حسین علیه السلام توبه کرد و به مسیر حق بازگشت. عرفه برای این است که اگر کسی گیری دارد و جا مانده است خودش را برساند و از غفلت برهاند. روز عرفه یک بخشش مربوط به معرفت الهی است. خدا خیلی رحیم و مهربان است و هی بهانه می‌تراشد که ما را ببخشد و هی فضای هدایت را فراهم می‌کند تا شاید ما را به مسیر حق برگرداند. انسان نباید هرگز از لطف الهی ناامید باشد. انسان اگر ظالم باشد نمی‌تواند زیر پرچم سیدالشهدا بر مصائب امام حسین علیه السلام گریه کند. خدا ائمه را قرار داده است تا ما به آنها احتجاج کنیم تا دستمان را بگیرند و بالا ببرند.
در قیامت هر گناهکاری یک جهت شرمندگی اش این است که خدا خیلی زمینه برای هدایتش فراهم کرده است ولی او از دست داده است. در شب عرفه و در ادعیه‌های مربوط به شب عرفه هم اشاره شده است به یک موضوعی که بحث را با این موضوع ادامه می‌دهیم. در ماجرای حضرت موسی و هارون و فرعون، خداوند برای اینکه این طغیانگر بزرگ یعنی فرعون را هدایت کند یا با او اتمام حجت کند، دو پیغمبر به سوی او فرستاد. پیغمبری هم که فرستاد او را در خانه خود فرعون بزرگ کرده بود تا به او بفهماند که آقای فرعون تو مالک قلب خودت هم نیستی، چون بچه‌های مردم را می‌کشتی از ترس موسی ولی من موسی را به جای اینکه در یک غاری بزرگش کنم می‌آورم و در خانه خودت بزرگش می‌کنم و مادرش را هم می‌آورم تا به او شیر بدهد. علم الهی می‌داند که قرار است چه اتفاقی بیفتد، اما زمینه هدایت را فراهم می‌کند تا شاید همین فرعون هم برگردد. ما همین مسیر را در رفتار سیدالشهدا علیه السلام هم می‌دیدیم که هرجا از مکه به سمت کربلا می‌آمد سعی در هدایت دیگران داشت تا رسیدن به روز واقعه عظیم. آدمیزاد اگر یک لحظه توبه کند انقدر یکهو نترس نمی‌شود. اگر کسی در راه خدا قدمی بردارد و کلامی بگوید خدا هم قلبش را محکم و استوار می‌کند. حُر هم در مقابل امام حسین علیه السلام توبه کرد و به مسیر حق بازگشت. عرفه برای این است که اگر کسی گیری دارد و جا مانده است خودش را برساند و از غفلت برهاند. روز عرفه یک بخشش مربوط به معرفت الهی است. خدا خیلی رحیم و مهربان است و هی بهانه می‌تراشد که ما را ببخشد و هی فضای هدایت را فراهم می‌کند تا شاید ما را به مسیر حق برگرداند. انسان نباید هرگز از لطف الهی ناامید باشد. انسان اگر ظالم باشد نمی‌تواند زیر پرچم سیدالشهدا بر مصائب امام حسین علیه السلام گریه کند. خدا ائمه را قرار داده است تا ما به آنها احتجاج کنیم تا دستمان را بگیرند و بالا ببرند.
تاکنون نظری ثبت نشده است