display result search
- 221
- 1000
- 1000
- 1000
تقویت اخلاق توحیدی در انسان، 51
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید احمد فقیهی با موضوع «تقویت اخلاق توحیدی در انسان»، جلسه پنجاه و یکم: دعاt نیاز فطری انسان، سال 1402
مرحوم علامه طباطبایی (رضوان الله تعالی علیه) در المیزان مطرح میکنند که ما در اخلاق فقط به یک چیز نیاز داریم و آن توحید، یعنی معرفت به خدا و یگانگی خداوند است. اگر این آشنایی و انس با خدا حاصل شود، همه رذائل از بین میرود و همه فضائل در وجود انسان جمع میشود. این بهترین روش برای تربیت و اصلاح اخلاق است. یکی از راهکارهایی که برای رسیدن به این اخلاق توحیدی وجود دارد، مسئله دعاست.
یکی از نیازهای فطری، درونی و حقیقی انسان است که نیاز به آموزش ندارد و انسان خودبهخود آن را بلد است. این نیاز، میل به تقرب به یک بزرگ است.
خداوند میفرماید: "قل ما یعبأ بکم ربی لولا دعائکم" (بگو پروردگارم به شما توجهی نمیکرد اگر دعا کردن شما نبود). این آیه نشان میدهد که اگر بخواهیم مورد توجه خدا قرار گیریم، باید دعا کنیم.
خداوند در قرآن میفرماید: "ادعونی استجب لکم" (مرا بخوانید، من شما را اجابت میکنم).
کسانی که اهل دعا و عبادت نیستند و از آن استکبار میورزند، "سیدخلون جهنم داخرین" (با ذلت و خواری وارد جهنم میشوند). مرحوم آیتالله مصباح (رحمت الله علیه) میفرمودند: منظور از دعا، عبادت است و منظور از عبادت نیز دعاست؛ این دو به هم نزدیک هستند.
در روایتی مشهور آمده است: "الدعاء مخ العبادة" (دعا مغز عبادت است). خلقت انسان برای عبادت و بندگی است ("ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون") و مغز این بندگی، دعاست.
عبادت یعنی اظهار مملوکیت. کلمه "عبد" به معنای مملوک است که هیچ چیز از خود نداشت و هرچه مولا میفرمود اطاعت میکرد.
مرحوم علامه طباطبایی (رضوان الله تعالی علیه) در المیزان مطرح میکنند که ما در اخلاق فقط به یک چیز نیاز داریم و آن توحید، یعنی معرفت به خدا و یگانگی خداوند است. اگر این آشنایی و انس با خدا حاصل شود، همه رذائل از بین میرود و همه فضائل در وجود انسان جمع میشود. این بهترین روش برای تربیت و اصلاح اخلاق است. یکی از راهکارهایی که برای رسیدن به این اخلاق توحیدی وجود دارد، مسئله دعاست.
یکی از نیازهای فطری، درونی و حقیقی انسان است که نیاز به آموزش ندارد و انسان خودبهخود آن را بلد است. این نیاز، میل به تقرب به یک بزرگ است.
خداوند میفرماید: "قل ما یعبأ بکم ربی لولا دعائکم" (بگو پروردگارم به شما توجهی نمیکرد اگر دعا کردن شما نبود). این آیه نشان میدهد که اگر بخواهیم مورد توجه خدا قرار گیریم، باید دعا کنیم.
خداوند در قرآن میفرماید: "ادعونی استجب لکم" (مرا بخوانید، من شما را اجابت میکنم).
کسانی که اهل دعا و عبادت نیستند و از آن استکبار میورزند، "سیدخلون جهنم داخرین" (با ذلت و خواری وارد جهنم میشوند). مرحوم آیتالله مصباح (رحمت الله علیه) میفرمودند: منظور از دعا، عبادت است و منظور از عبادت نیز دعاست؛ این دو به هم نزدیک هستند.
در روایتی مشهور آمده است: "الدعاء مخ العبادة" (دعا مغز عبادت است). خلقت انسان برای عبادت و بندگی است ("ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون") و مغز این بندگی، دعاست.
عبادت یعنی اظهار مملوکیت. کلمه "عبد" به معنای مملوک است که هیچ چیز از خود نداشت و هرچه مولا میفرمود اطاعت میکرد.
تاکنون نظری ثبت نشده است