display result search
منو
نهج البلاغه، گنجینه حکمت و بصیرت، 3

نهج البلاغه، گنجینه حکمت و بصیرت، 3

  • 1 تعداد قطعات
  • 49 دقیقه مدت قطعه
  • 50 دریافت شده
سخنزانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع "نهج البلاغه، گنجینه حکمت و بصیرت"، جلسه سوم: مذمت دنیا در خطبه 31 نهج البلاغه، سال 1404

نامه 31 نهج البلاغه بالاترین منشور تربیتی است که انصافاً اگر کسی به آن عمل کند اول اهدافی که امیرالمومنین علیه السلام برای تربیت فرزند خواسته است در او محقق می‌شود. این نامه به عنوان یک پدر به فرزندش نوشته شده است و ملاحظه عصمت در آن نشده است و صفاتی را برای پدر و صفاتی را هم برای فرزند ذکر کرده است. در دنیا رنج و بلا و سختی هست ولی قرار نیست که قهر کنیم و جا بزنیم. از دنیا نباید توقع بهشت داشته باشیم، دنیا امتحانی برای ورود به بهشت است. انسان اگر به این باور برسد، با سختی‌های دنیا نمی‌شکند. همه ابتلائات امتحان است. کسی که با خدا باشد و کارهایش را با خدا تنظیم کند آمد و رفت‌های دنیا برایش فرقی ندارد. عمر انسان به قد آرزوهایش نیست. آخر دنبال روی آرزوها مرگ است. ایام انسان را گروگان گرفته‌اند، دنیا دارالغرور است چون انسان را فریب می‌دهد. امیرالمومنین در این نامه می‌فرماید: فرزندی که غرور تجارت می‌کند در دنیا و زمین خورده شهوات است. عالم دنیا پر از اسارت‌هاست، فقط انسان در مسیر سرنوشت است که اختیار دارد. تقدیر خدا بر اساس عملکرد ما رقم می‌خورد. تقدیر بر اساس اعمال و خصوصیات ما تغییر می‌کند. امیرالمومنین علیه السلام در این نامه یک نگاه تاریک از دنیا را به ما القا می‌کند‌. ولی بستگی دارد که دنیا را چگونه ببینیم. دنیا به این معنا که یک مرتبه‌ای از مراتب عالم خلقت است خوب است، اما دنیا به معنای تعلقات دنیا، آلودگی‌ها و گناهان دنیوی مذموم است. صراط راهی هست که انسان تا به خدا طی می‌کند. صراط چیزی بیرون از ما نیست، درون ماست از خود جهنم می‌گذرد و ما با عبور از تعلقات دنیوی و غفلت‌ها به سمت خدا می‌رویم.

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 49:29

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخن