- 1156
- 1000
- 1000
- 1000
نشانه های بندگان خوب خدا - جلسه سوم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی با موضوع "نشانه های بندگان خوب خدا"، جلسه سوم، سال 1398
خداوند خطاب به موسی فرمود: سه خصلت است که اگر بندگان من رعایت کنند، بسیار به من نزدیک می شوند. اولین خصلت اینکه زاهد در دنیا باشند و وابستگی به دنیا نداشته باشند. خصلت دوم خویشتنداری و خود را نگه داشتن از گناهان است و سوم...».
خداوند منان در وجود انسان گوهری را قرار داده است که «قلب» نام دارد؛ این قلب جایگاه خداست. حدیث متواتر داریم که قلب حرم خداست و باید در این خانه غیر خدا را راه ندهیم. تعبیر دیگری است که قلب مؤمن خانه خداست، اگر بخواهیم در نماز حضور قلب پیدا کنیم، باید خدا در قلبمان باشد. این گوهری که خدا به انسان داده است در نهاد و خلقت سایر موجودات وجود ندارد. تمام وسعت زمین و آسمان برای وسعت خدا کم است؛ اما اگر بنده مؤمن باشد، قلب جایگاه خداست. در حدیث قدسی داریم که ای بنده من قلب تو باغ من است و بهشت هم باغ توست اگر تو بخل نکنی نسبت به من و معرفت من را در قلبت راه بدهی. به قلبت نگاه کن اگر خدا در قلبت هست، تو اهل بهشت هستی. دانش با معرفت متفاوت است. معرفت به خدا همان «یقین» است. یکی از نشانه های معرفت خدا ترس از خداست.
امام صادق (ع) از قول پدر بزرگوارشان فرمودند: هیچ چیزی به اندازه گناه خانه خدا (قلب) را تخریب نمی کند. وَرَع با تقوا متفاوت است اما معمولا به یک معنا استعمال می شود. امام باقر (ع) فرمودند: به دوستداران ما سلام برسان و آنها را به تقوای الهی دعوت کن. و اینکه صرفاً فقط ادعا کنند ما را دوست دارند - ولی اعتقاد به خدا نداشته باشند - ما آنها را بی نیاز از خدا نمی کنیم. پس ما باید عمل داشته باشیم و به ولایت نمی رسیم مگر در سایه ورع. در واقع ورع به این معناست که فرد به گونه ای زندگی کند که اصلا به گناه نرسد که بعدا بخواهد آن را ترک کند؛ اما تقوا مواجه شدن با گناه و ترک آن است.
خداوند خطاب به موسی فرمود: سه خصلت است که اگر بندگان من رعایت کنند، بسیار به من نزدیک می شوند. اولین خصلت اینکه زاهد در دنیا باشند و وابستگی به دنیا نداشته باشند. خصلت دوم خویشتنداری و خود را نگه داشتن از گناهان است و سوم...».
خداوند منان در وجود انسان گوهری را قرار داده است که «قلب» نام دارد؛ این قلب جایگاه خداست. حدیث متواتر داریم که قلب حرم خداست و باید در این خانه غیر خدا را راه ندهیم. تعبیر دیگری است که قلب مؤمن خانه خداست، اگر بخواهیم در نماز حضور قلب پیدا کنیم، باید خدا در قلبمان باشد. این گوهری که خدا به انسان داده است در نهاد و خلقت سایر موجودات وجود ندارد. تمام وسعت زمین و آسمان برای وسعت خدا کم است؛ اما اگر بنده مؤمن باشد، قلب جایگاه خداست. در حدیث قدسی داریم که ای بنده من قلب تو باغ من است و بهشت هم باغ توست اگر تو بخل نکنی نسبت به من و معرفت من را در قلبت راه بدهی. به قلبت نگاه کن اگر خدا در قلبت هست، تو اهل بهشت هستی. دانش با معرفت متفاوت است. معرفت به خدا همان «یقین» است. یکی از نشانه های معرفت خدا ترس از خداست.
امام صادق (ع) از قول پدر بزرگوارشان فرمودند: هیچ چیزی به اندازه گناه خانه خدا (قلب) را تخریب نمی کند. وَرَع با تقوا متفاوت است اما معمولا به یک معنا استعمال می شود. امام باقر (ع) فرمودند: به دوستداران ما سلام برسان و آنها را به تقوای الهی دعوت کن. و اینکه صرفاً فقط ادعا کنند ما را دوست دارند - ولی اعتقاد به خدا نداشته باشند - ما آنها را بی نیاز از خدا نمی کنیم. پس ما باید عمل داشته باشیم و به ولایت نمی رسیم مگر در سایه ورع. در واقع ورع به این معناست که فرد به گونه ای زندگی کند که اصلا به گناه نرسد که بعدا بخواهد آن را ترک کند؛ اما تقوا مواجه شدن با گناه و ترک آن است.
تاکنون نظری ثبت نشده است