display result search
سخنرانی استاد سعید عزیزی با موضوع "تربیت نسل متفاوت"، جلسه دوم: حریم‌های مکانی و زمانی، سال 1403
تربیت چنگانه خودش موجب آسیب است. بحث مسئولیت پذیری فرزندان امروز برای خانواده‌ها خیلی دغدغه شده است و اکثر فرزندان مسئولیت پذیری ندارند. حس مالکیت مطلق مکانی در خانه ممنوع است، به این معنا که یعنی اگر کودک حس کند در خانه یک فضایی برای خودش هست، این حس مالکیت باعث می‌شود که تمام موضوعات زندگی‌اش را در این مکان ببرد و از محیط خانواده فاصله بگیرد. حس مالکیت پیدا کردن باعث می‌شود مفهوم خانواده زیر سوال برود. حریم خصوصی تعریف دیگری دارد و اینکه فرزند احساس کند همه این اتاق برای نیست، خودش منجر به تعامل با سایر اعضای خانواده می‌شود. در روانشناسی دینی و غربی امروز به این مسئله رسیده‌اند که حریم‌ها زمان محور است نه مکان محور. حریم‌های زمان محور در خانواده شامل پنج مورد است؛ اول، حریم انسان در نماز و مناجات با خدا. دوم، حریم انسان در زمان خواب به این معنا که زمان خواب برای شماست اما امکانات و مکان خواب برای شما نیست. سوم، زمان نظافت و بهداشت که حمام در اختیار شماست. چهارم، زمان مطالعه و مداحی و موسیقی که برای شماست و پنجم، زمان همسرانه. قرآن هم به ما می‌آموزد که به فرزندانمان بیاموزیم که هنگامی که وارد اتاق خواب والدین می‌شوند، در بزنند. وقتی همه چیز زمان محور باشد، تعامل بین اعضای خانواده به خوبی اتفاق می‌افتد. جدا کردن جای خواب فرزندان از سن مناسب خیلی مهم است و باید اتفاق بیفتد. بحث حیا در خانواده میان والدین در تربیت فرزندان خیلی مهم است. گاهی والدین در خانه حس امنیت ندارند و به همین خاطر خیلی سخت می‌توان جای خواب فرزندانشان را جدا کنند. فرهنگ‌های قدیمی‌ها در بحث تربیت خیلی حساب شده‌تر بود ولی به طور کلی فضای تربیتی کودک و نوجوان هم با هم متفاوت است.
تربیت چنگانه خودش موجب آسیب است. بحث مسئولیت پذیری فرزندان امروز برای خانواده‌ها خیلی دغدغه شده است و اکثر فرزندان مسئولیت پذیری ندارند. حس مالکیت مطلق مکانی در خانه ممنوع است، به این معنا که یعنی اگر کودک حس کند در خانه یک فضایی برای خودش هست، این حس مالکیت باعث می‌شود که تمام موضوعات زندگی‌اش را در این مکان ببرد و از محیط خانواده فاصله بگیرد. حس مالکیت پیدا کردن باعث می‌شود مفهوم خانواده زیر سوال برود. حریم خصوصی تعریف دیگری دارد و اینکه فرزند احساس کند همه این اتاق برای نیست، خودش منجر به تعامل با سایر اعضای خانواده می‌شود. در روانشناسی دینی و غربی امروز به این مسئله رسیده‌اند که حریم‌ها زمان محور است نه مکان محور. حریم‌های زمان محور در خانواده شامل پنج مورد است؛ اول، حریم انسان در نماز و مناجات با خدا. دوم، حریم انسان در زمان خواب به این معنا که زمان خواب برای شماست اما امکانات و مکان خواب برای شما نیست. سوم، زمان نظافت و بهداشت که حمام در اختیار شماست. چهارم، زمان مطالعه و مداحی و موسیقی که برای شماست و پنجم، زمان همسرانه. قرآن هم به ما می‌آموزد که به فرزندانمان بیاموزیم که هنگامی که وارد اتاق خواب والدین می‌شوند، در بزنند. وقتی همه چیز زمان محور باشد، تعامل بین اعضای خانواده به خوبی اتفاق می‌افتد. جدا کردن جای خواب فرزندان از سن مناسب خیلی مهم است و باید اتفاق بیفتد. بحث حیا در خانواده میان والدین در تربیت فرزندان خیلی مهم است. گاهی والدین در خانه حس امنیت ندارند و به همین خاطر خیلی سخت می‌توان جای خواب فرزندانشان را جدا کنند. فرهنگ‌های قدیمی‌ها در بحث تربیت خیلی حساب شده‌تر بود ولی به طور کلی فضای تربیتی کودک و نوجوان هم با هم متفاوت است.
تاکنون نظری ثبت نشده است