سخنرانی حجت الاسلام دکتر ناصر رفیعی با موضوع " اسباب هدایت انسان در سوره آل عمران"، سال 1404
خداوند تبارک و تعالی در آیه 33و34 سوره آل عمران میفرماید: إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ. بی تردید خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را [به خاطر شایستگی های ویژه ای که در آنان بود] بر جهانیان برگزید. ذُرِّیَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ ۗ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ. فرزندانی [را برگزید] که [از نظر پاکی، تقوا، درستی و راستی] برخی از [آنان از نسل] برخی دیگرند؛ و خدا شنوا و داناست. اصطفی به معنای برگزیدن و انتخاب کردن هست و این کلمه چندین بار در قرآن آمده است، در مورد حضرت مریم و حضرت موسی هم آمده است. پیامبری چیزی نیست که در شأن هر کسی باشد، بلکه باید افرادی باشند که توان و زمینه این کار مهم را داشته باشند. خداوند خالق بندگان است و هدایت جامعه را به دست برگزیدگان خودش داده است. اولین موجود روی کره زمین حضرت آدم بود که پیغمبر بود و بعد خداوند نوح را برگزید که اولین نفر از پیامبران اولوالعزم بود. انسان چون دچار خطا و اشتباه در انتخاب میشود نمیتواند پیامبران و امامان را انتخاب کند و اینها از جانب خداوند برگزیده میشوند. برخی از پیامبران رسالت جهانی دارند، مانند حضرت عیسی علیه السلام و حضرت موسی علیه السلام و حضرت محمد صلی الله یعنی انتخاب آنها صرفاً منطقهای نبوده است. خداوند در آیه 34 سوره آل عمران میفرماید انسانها شخصیتشان با سه چیز شکل میگیرد، وراثت و معلم و محیط. این سه عامل مهم اثرگذار در تربیت است. خداوند تبارک و تعالی برای هدایت انسان هم اسباب و علل را قرار داده است. اما اسباب هدایت انسان دو قسم است؛ قسمت درونی و بیرونی. عوامل هدایت درونی، عقل، فطرت و وجدان انسان است. اما عقل گاهی اسیر عواملی میشود که نمیتواند درست عمل کند اینجاست که باید به سراغ هدایت بیرونی رفت. انبیا آمدهاند تا عقل انسان را از این اسارت نجات بدهند. عقل، رسول باطنی است و پیامبران رسول ظاهری هستند. انبیا الهی هیچ اختلافی در اصول دین با هم ندارند، بلکه تفاوتهایی در فروع دین دارند.
خداوند تبارک و تعالی در آیه 33و34 سوره آل عمران میفرماید: إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ. بی تردید خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را [به خاطر شایستگی های ویژه ای که در آنان بود] بر جهانیان برگزید. ذُرِّیَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ ۗ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ. فرزندانی [را برگزید] که [از نظر پاکی، تقوا، درستی و راستی] برخی از [آنان از نسل] برخی دیگرند؛ و خدا شنوا و داناست. اصطفی به معنای برگزیدن و انتخاب کردن هست و این کلمه چندین بار در قرآن آمده است، در مورد حضرت مریم و حضرت موسی هم آمده است. پیامبری چیزی نیست که در شأن هر کسی باشد، بلکه باید افرادی باشند که توان و زمینه این کار مهم را داشته باشند. خداوند خالق بندگان است و هدایت جامعه را به دست برگزیدگان خودش داده است. اولین موجود روی کره زمین حضرت آدم بود که پیغمبر بود و بعد خداوند نوح را برگزید که اولین نفر از پیامبران اولوالعزم بود. انسان چون دچار خطا و اشتباه در انتخاب میشود نمیتواند پیامبران و امامان را انتخاب کند و اینها از جانب خداوند برگزیده میشوند. برخی از پیامبران رسالت جهانی دارند، مانند حضرت عیسی علیه السلام و حضرت موسی علیه السلام و حضرت محمد صلی الله یعنی انتخاب آنها صرفاً منطقهای نبوده است. خداوند در آیه 34 سوره آل عمران میفرماید انسانها شخصیتشان با سه چیز شکل میگیرد، وراثت و معلم و محیط. این سه عامل مهم اثرگذار در تربیت است. خداوند تبارک و تعالی برای هدایت انسان هم اسباب و علل را قرار داده است. اما اسباب هدایت انسان دو قسم است؛ قسمت درونی و بیرونی. عوامل هدایت درونی، عقل، فطرت و وجدان انسان است. اما عقل گاهی اسیر عواملی میشود که نمیتواند درست عمل کند اینجاست که باید به سراغ هدایت بیرونی رفت. انبیا آمدهاند تا عقل انسان را از این اسارت نجات بدهند. عقل، رسول باطنی است و پیامبران رسول ظاهری هستند. انبیا الهی هیچ اختلافی در اصول دین با هم ندارند، بلکه تفاوتهایی در فروع دین دارند.
تاکنون نظری ثبت نشده است