display result search
- 1950
- 1000
- 1000
- 1000
اصول عقاید اسلامی، توحید (بخش پنجم) - مشترکات دین
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع اصول عقاید اسلامی، توحید (بخش پنجم) - مشترکات دین
بنا بر آیات قرآن توحید امری مشترک در میان همه ی ادیان الهی است. نماز از دیگر مشترکات ادیان است که به عنوان پایه ای در دین معرفی می شود. بعد از نماز روزه،حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر، زکات، تولی و تبری نیز از امور مشترک در ادیان است.
جهان بینی الهی یا همان دید، به معنای نگاه هر انسان به دین و یا به محیط پیرامون آن است. برای درک بهتر جهان بینی الهی، قرآن بهترین منبع است. در این مورد و در ذکر آیات قرآن، ابتدا مسئله ی آفرینش مطرح می شود. آفرینش بر مبنای لطف و مهر خداوند ایجاد شده است. همه ی امور هستی و آفرینش، اگرچه از نگاه ما ناقص باشند، در جای خود نیکو بوده و این نقص از جانب ما ایراد دیده می شود. همه ی هستی در حالت تسبیح و عبادت خداوند هستند و در جهان بینی الهی مسیر مشخصی را طی می نمایند. مسیری که ابتدا و انتها دارد. دستگاه خلقت و هستی تابع نظمی شگفت انگیز است که انسان را به حیرت وا می دارد. آیات قرآن در هر دورانی مطابق با شرایط آن دوران معنا می شود و جایگاه انسان در هستی روز حساب خاصی تعیین شده است. نگاهی به آیات قرآن نشان می دهد که از ابتدا همه ی خلقت برای انسان مُسخّر شده و او خلیفه ی خداوند بر روی زمین است. او صاحب عقل و دانایی بوده و با امید در مسیری هموار در حال هدایت است. او باید در این مسیر با عبادت و خضوع در مقابل خالق پیش برود. توحید و اخلاص با انسان ها مقامی می بخشد که از فرشتگان نیز بالاتر می روند.
بنا بر آیات قرآن توحید امری مشترک در میان همه ی ادیان الهی است. نماز از دیگر مشترکات ادیان است که به عنوان پایه ای در دین معرفی می شود. بعد از نماز روزه،حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر، زکات، تولی و تبری نیز از امور مشترک در ادیان است.
جهان بینی الهی یا همان دید، به معنای نگاه هر انسان به دین و یا به محیط پیرامون آن است. برای درک بهتر جهان بینی الهی، قرآن بهترین منبع است. در این مورد و در ذکر آیات قرآن، ابتدا مسئله ی آفرینش مطرح می شود. آفرینش بر مبنای لطف و مهر خداوند ایجاد شده است. همه ی امور هستی و آفرینش، اگرچه از نگاه ما ناقص باشند، در جای خود نیکو بوده و این نقص از جانب ما ایراد دیده می شود. همه ی هستی در حالت تسبیح و عبادت خداوند هستند و در جهان بینی الهی مسیر مشخصی را طی می نمایند. مسیری که ابتدا و انتها دارد. دستگاه خلقت و هستی تابع نظمی شگفت انگیز است که انسان را به حیرت وا می دارد. آیات قرآن در هر دورانی مطابق با شرایط آن دوران معنا می شود و جایگاه انسان در هستی روز حساب خاصی تعیین شده است. نگاهی به آیات قرآن نشان می دهد که از ابتدا همه ی خلقت برای انسان مُسخّر شده و او خلیفه ی خداوند بر روی زمین است. او صاحب عقل و دانایی بوده و با امید در مسیری هموار در حال هدایت است. او باید در این مسیر با عبادت و خضوع در مقابل خالق پیش برود. توحید و اخلاص با انسان ها مقامی می بخشد که از فرشتگان نیز بالاتر می روند.
تاکنون نظری ثبت نشده است