display result search
- 8389
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 32 سوره زخرف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره زخرف - آیه 32
أَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّکَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَیْنَهُم مَّعِیشَتَهُمْ فِى الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّیَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضاً سُخْرِیّاً وَرَحْمَتُ رَبِّکَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ
ترجمه
آیا آنان رحمت پروردگارت (در مورد تعیین پیامبر) را (میان خود) تقسیم مى کنند در حالى که ما معیشت آنان را در زندگى دنیا میانشان تقسیم کرده ایم (تا چه رسد به اعطاى مقام والاى نبوّت) و درجات بعضى انسانها را بر برخى دیگر برترى دادیم تا برخى از آنان برخى دیگر را به خدمت گیرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مى اندوزند بهتر است.
برترى یافتن برخى انسانها بر دیگران دو گونه است:
- یکى برترى در ساختار جسمى، فکرى و استعدادهاست که این امر سبب احساس نیاز به یکدیگر و خدمت به همدیگر است و بدین وسیله جامعه تشکیل مى شود. انسان در این برترى نقشى ندارد. «رفعنا بعضهم فوق بعض درجات»
- نوع دیگر، برترى است که خداوند بر اساس تلاش انسان عطا مىکند، نظیر آیه: «یرفع اللّه الّذین آمنوا منکم والّذین اوتوا العلم درجات» که خداوند کسانى را که به سراغ علم و ایمان رفتند برترى مى دهد.
وقتى معیشت انسانها در دست خداست، چگونه بعضى انتظار دارند مقام نبوّت با آنان باشد و آنها تصمیم بگیرند که وحى بر چه کسى نازل شود؟
تفاوتهایى که میان مردم است باید سبب پیوستگى و تعاون و استخدام بعضى توسط بعضى باشد، نه سبب استثمار و فخر فروشى و تحقیر دیگران. «سُخریاً» یعنى گروهى از انسانها گروه دیگر را به کار گیرد و آنها را استخدام کند.
پیام ها
1- انسان باید قدر و جایگاه خود را بداند و پا را از گلیم خود درازتر نکند. (انتخاب پیامبر در حوزه اراده الهى است، نه توقّع و انتظار مردم) «اهم یقسمون رحمة ربّک»
2- نبوّت، رحمت خاص الهى است. «رحمة ربّک»
3- کسى از خداوند طلبى ندارد هر چه هست لطف و رحمت اوست. «رحمة ربّک»
4- رزق فقط به دست خداست. «نحن قسمنا بینهم معیشتهم»
5 - برترىهاى جسمى و فکرى سبب غرورتان نگردد زیرا همه از خداست. «نحن قسمنا - رفعنا»
6- اندیشه جامعه بى طبقه، خیالى بیش نیست. (خداى حکیم خود تفاوتهایى قرار داده تا مردم به یکدیگر احساس نیاز کنند و با کمک به یکدیگر در سایه اجتماع رشد کنند.) «رفعنا بعضهم فوق بعض درجات»
7- اجیر شدن و اجیر گرفتن و استخدام بعضى انسانها توسط بعضى دیگر، امرى مجاز و مشروع است. «لیتخذ بعضهم بعضاً سخریّاً»
8 - جامعه پایدار و اقتصاد سالم، وابسته به تعاون و بهره گیرى از توان نیروهاى مختلف انسانى است. «لیتخذ بعضهم بعضاً سخریّاً»
9- رحمت، از شئون ربوبیّت است. «رحمة ربّک»
10- وحى و رسالت را با مادیات مقایسه نکنیم. «رحمة ربّک خیر مما یجمعون»
11- برترى هاى مادى، شما را از رحمت الهى غافل نکند. «و رحمة ربّک خیر مما یجمعون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّکَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَیْنَهُم مَّعِیشَتَهُمْ فِى الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّیَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضاً سُخْرِیّاً وَرَحْمَتُ رَبِّکَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ
ترجمه
آیا آنان رحمت پروردگارت (در مورد تعیین پیامبر) را (میان خود) تقسیم مى کنند در حالى که ما معیشت آنان را در زندگى دنیا میانشان تقسیم کرده ایم (تا چه رسد به اعطاى مقام والاى نبوّت) و درجات بعضى انسانها را بر برخى دیگر برترى دادیم تا برخى از آنان برخى دیگر را به خدمت گیرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مى اندوزند بهتر است.
برترى یافتن برخى انسانها بر دیگران دو گونه است:
- یکى برترى در ساختار جسمى، فکرى و استعدادهاست که این امر سبب احساس نیاز به یکدیگر و خدمت به همدیگر است و بدین وسیله جامعه تشکیل مى شود. انسان در این برترى نقشى ندارد. «رفعنا بعضهم فوق بعض درجات»
- نوع دیگر، برترى است که خداوند بر اساس تلاش انسان عطا مىکند، نظیر آیه: «یرفع اللّه الّذین آمنوا منکم والّذین اوتوا العلم درجات» که خداوند کسانى را که به سراغ علم و ایمان رفتند برترى مى دهد.
وقتى معیشت انسانها در دست خداست، چگونه بعضى انتظار دارند مقام نبوّت با آنان باشد و آنها تصمیم بگیرند که وحى بر چه کسى نازل شود؟
تفاوتهایى که میان مردم است باید سبب پیوستگى و تعاون و استخدام بعضى توسط بعضى باشد، نه سبب استثمار و فخر فروشى و تحقیر دیگران. «سُخریاً» یعنى گروهى از انسانها گروه دیگر را به کار گیرد و آنها را استخدام کند.
پیام ها
1- انسان باید قدر و جایگاه خود را بداند و پا را از گلیم خود درازتر نکند. (انتخاب پیامبر در حوزه اراده الهى است، نه توقّع و انتظار مردم) «اهم یقسمون رحمة ربّک»
2- نبوّت، رحمت خاص الهى است. «رحمة ربّک»
3- کسى از خداوند طلبى ندارد هر چه هست لطف و رحمت اوست. «رحمة ربّک»
4- رزق فقط به دست خداست. «نحن قسمنا بینهم معیشتهم»
5 - برترىهاى جسمى و فکرى سبب غرورتان نگردد زیرا همه از خداست. «نحن قسمنا - رفعنا»
6- اندیشه جامعه بى طبقه، خیالى بیش نیست. (خداى حکیم خود تفاوتهایى قرار داده تا مردم به یکدیگر احساس نیاز کنند و با کمک به یکدیگر در سایه اجتماع رشد کنند.) «رفعنا بعضهم فوق بعض درجات»
7- اجیر شدن و اجیر گرفتن و استخدام بعضى انسانها توسط بعضى دیگر، امرى مجاز و مشروع است. «لیتخذ بعضهم بعضاً سخریّاً»
8 - جامعه پایدار و اقتصاد سالم، وابسته به تعاون و بهره گیرى از توان نیروهاى مختلف انسانى است. «لیتخذ بعضهم بعضاً سخریّاً»
9- رحمت، از شئون ربوبیّت است. «رحمة ربّک»
10- وحى و رسالت را با مادیات مقایسه نکنیم. «رحمة ربّک خیر مما یجمعون»
11- برترى هاى مادى، شما را از رحمت الهى غافل نکند. «و رحمة ربّک خیر مما یجمعون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است