display result search
- 1525
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر ایه 29 - 31 سوره زخرف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره زخرف - آیه 29 - 31
بَلْ مَتَّعْتُ هَؤُلَاءِ وَ آبَآءَهُمْ حَتَّى جَآءَهُمُ الْحَقُّ وَرَسُولٌ مُّبِینٌ
وَلَمَّا جَآءَهُمُ الْحَقُّ قَالُواْ هَذَا سِحْرٌ وَإِنَّا بِهِ کَافِرُونَ
وَقَالُواْ لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِّنَ الْقَرْیَتَیْنِ عَظِیمٍ
ترجمه
(من نه تنها مشرکان را هلاک نکردم) بلکه آنان و پدرانشان را کامیاب کردم تا آن که حقّ (قرآن) و پیامبرى آشکار به سراغشان آمد.
و چون حقّ به سراغشان آمد، گفتند: این سحر است و ما به آن کفر مى ورزیم.
و گفتند: چرا این قرآن بر مردى بزرگ (از نظر جاه و مال) از دو قریه (مکّه و طائف) نازل نشده است.
بعضى کفّار توقّع نا به جا داشتند و مى گفتند: چون فلانى ثروتمند است پس وحى باید به او نازل مىشد، در حالى که برترى مادى دلیل برترى معنوى نیست.
مکّه و طائف دو شهر مهم اعراب حجاز در عصر بعثت بود.
پیام ها
1- سنّت خداوند کامیاب کردن مؤمن و کافر و مهلت دادن به همهى مردم است. «متعت هؤلاء و اباءهم»
2- براى اتمام حجّت هم کتاب لازم است و هم رهبر. «جاءهم الحقّ و رسول مبین»
3- قرآن داراى، سخن سراسر حقّ و حقیقت است. «جاءهم الحق»
4- تبلیغ دین و رسالت باید روشن و رسا باشد. «رسول مبین»
5 - تأثیر قرآن بر جان و دل کفّار به حدّى بود که آن را سحر و جادو مىخواندند. «هذا سحر»
6- انسان ذاتاً توجیه گر است. کفّار تهمت سحر مى زدند تا کفر خود را توجیه کنند. «هذا سحر و انّا به کافرون»
7- بهانه گیران هر لحظه حرفى مى زنند، یک بار مى گویند: قرآن سحر است و یک بار مى گویند: چرا قرآن به فلانى نازل نشد. «هذا سحر... لولا نزل»
8 - بزرگى، نزد عدّه اى از مردم داشتن مال و عنوان است. «رجلٍ... عظیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
بَلْ مَتَّعْتُ هَؤُلَاءِ وَ آبَآءَهُمْ حَتَّى جَآءَهُمُ الْحَقُّ وَرَسُولٌ مُّبِینٌ
وَلَمَّا جَآءَهُمُ الْحَقُّ قَالُواْ هَذَا سِحْرٌ وَإِنَّا بِهِ کَافِرُونَ
وَقَالُواْ لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِّنَ الْقَرْیَتَیْنِ عَظِیمٍ
ترجمه
(من نه تنها مشرکان را هلاک نکردم) بلکه آنان و پدرانشان را کامیاب کردم تا آن که حقّ (قرآن) و پیامبرى آشکار به سراغشان آمد.
و چون حقّ به سراغشان آمد، گفتند: این سحر است و ما به آن کفر مى ورزیم.
و گفتند: چرا این قرآن بر مردى بزرگ (از نظر جاه و مال) از دو قریه (مکّه و طائف) نازل نشده است.
بعضى کفّار توقّع نا به جا داشتند و مى گفتند: چون فلانى ثروتمند است پس وحى باید به او نازل مىشد، در حالى که برترى مادى دلیل برترى معنوى نیست.
مکّه و طائف دو شهر مهم اعراب حجاز در عصر بعثت بود.
پیام ها
1- سنّت خداوند کامیاب کردن مؤمن و کافر و مهلت دادن به همهى مردم است. «متعت هؤلاء و اباءهم»
2- براى اتمام حجّت هم کتاب لازم است و هم رهبر. «جاءهم الحقّ و رسول مبین»
3- قرآن داراى، سخن سراسر حقّ و حقیقت است. «جاءهم الحق»
4- تبلیغ دین و رسالت باید روشن و رسا باشد. «رسول مبین»
5 - تأثیر قرآن بر جان و دل کفّار به حدّى بود که آن را سحر و جادو مىخواندند. «هذا سحر»
6- انسان ذاتاً توجیه گر است. کفّار تهمت سحر مى زدند تا کفر خود را توجیه کنند. «هذا سحر و انّا به کافرون»
7- بهانه گیران هر لحظه حرفى مى زنند، یک بار مى گویند: قرآن سحر است و یک بار مى گویند: چرا قرآن به فلانى نازل نشد. «هذا سحر... لولا نزل»
8 - بزرگى، نزد عدّه اى از مردم داشتن مال و عنوان است. «رجلٍ... عظیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است