- 1401
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 133 - 138 سوره صافات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صافات- آیه 133 - 138
وَإِنَّ لُوطاً لَّمِنَ الْمُرْسَلِینَ
إِذْ نَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ
إِلَّا عَجُوزاً فِى الْغَابِرِینَ
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِینَ
وَإِنَّکُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَیْهِمْ مُّصْبِحِینَ
وَبِالَّیْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
ترجمه
و همانا لوط یکى از فرستادگان است.
آن گاه که او و همه خانواده اش را (از قهر خود) نجات دادیم.
جز پیرزنى که در میان باقیماندگان (جزء هلاک شدگان) بود.
سپس باقى را نابود کردیم.
و همانا شما صبحگاهان بر آثار آنان مى گذرید.
(و نیز) شامگاهان؛ پس آیا عقل خود را به کار نمى گیرید.
کلمه «غابر» به معناى واپس مانده است، چنانکه «غبار» نیز باقیمانده خاک است.
«عجوز» به پیرزنى گویند که از کار و تلاش عاجز باشد.
کلمه «دَمّرنا» از «تدمیر» به معناى هلاک کردن است.
منطقه ویران شده قوم لوط، در صدر اسلام در مسیر حجاز و شام بود که قافله ها و کاروانیان هر صبح و شام از کنار آن عبور مى کردند.
روان شناسان غیر مذهبى براى ساخته شدن شخصیّت انسان، عواملى را نام مى برند که انسان به طور جبرى تحت تأثیر آنها ساخته مى شود، از جمله مى گویند: «نظام اجتماعى یا اقتصادى، سازنده انسان است».
امّا اسلام محور سازندگى را اراده خود انسان مى داند نه شرایط بیرونى حاکم بر او، چنانکه زن فرعون بر سر سفره فرعون مى نشست و در کاخ زندگى مى کرد لیکن ذرّه اى تحت تأثیر او قرار نگرفت و بالعکس زن لوط و نوح در خانه این دو پیامبر زندگى کردند امّا راه دیگرى رفتند.
پیام ها
1- آشنایى با تاریخ پر درد و رنج انبیا، سبب تسلّى پیامبر و پایدارى مؤمنان است. «و ان لوطاً لمن المرسلین»
2- خداوند هر کس را در جاى خود کیفر و پاداش مى دهد. «نجّیناه... الا عجوزاً»
3- وابستگى فیزیکى سبب نجات نیست، وابستگى فکرى لازم است. «الا عجوزاً»
4- حساب انبیا از حساب همسرانشان جداست. «نجّیناه... الاّ عجوزاً»
5 - اهل بیت انبیا، پیروان فکرى و عملى آن بزرگوارانند نه خانواده آنان. «نجّیناه و اهله اجمعین الاّ عجوزاً»
6- اگر رشد معنوى در کار نباشد، همسر پیامبر با دیگر افراد ذرّه اى فرق ندارد. «فى الغابرین»
7- نجات و هلاکت به دست خداست. «نجّینا - دمّرنا»
8 - از کنار ویرانه ها و آثار باستانى، ساده و بى توجّه نگذریم. «أفلا تعقلون»
9- سرگذشت قوم لوط، مایه ى عبرت براى همگان است. «أفلا تعقلون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِنَّ لُوطاً لَّمِنَ الْمُرْسَلِینَ
إِذْ نَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ
إِلَّا عَجُوزاً فِى الْغَابِرِینَ
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِینَ
وَإِنَّکُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَیْهِمْ مُّصْبِحِینَ
وَبِالَّیْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
ترجمه
و همانا لوط یکى از فرستادگان است.
آن گاه که او و همه خانواده اش را (از قهر خود) نجات دادیم.
جز پیرزنى که در میان باقیماندگان (جزء هلاک شدگان) بود.
سپس باقى را نابود کردیم.
و همانا شما صبحگاهان بر آثار آنان مى گذرید.
(و نیز) شامگاهان؛ پس آیا عقل خود را به کار نمى گیرید.
کلمه «غابر» به معناى واپس مانده است، چنانکه «غبار» نیز باقیمانده خاک است.
«عجوز» به پیرزنى گویند که از کار و تلاش عاجز باشد.
کلمه «دَمّرنا» از «تدمیر» به معناى هلاک کردن است.
منطقه ویران شده قوم لوط، در صدر اسلام در مسیر حجاز و شام بود که قافله ها و کاروانیان هر صبح و شام از کنار آن عبور مى کردند.
روان شناسان غیر مذهبى براى ساخته شدن شخصیّت انسان، عواملى را نام مى برند که انسان به طور جبرى تحت تأثیر آنها ساخته مى شود، از جمله مى گویند: «نظام اجتماعى یا اقتصادى، سازنده انسان است».
امّا اسلام محور سازندگى را اراده خود انسان مى داند نه شرایط بیرونى حاکم بر او، چنانکه زن فرعون بر سر سفره فرعون مى نشست و در کاخ زندگى مى کرد لیکن ذرّه اى تحت تأثیر او قرار نگرفت و بالعکس زن لوط و نوح در خانه این دو پیامبر زندگى کردند امّا راه دیگرى رفتند.
پیام ها
1- آشنایى با تاریخ پر درد و رنج انبیا، سبب تسلّى پیامبر و پایدارى مؤمنان است. «و ان لوطاً لمن المرسلین»
2- خداوند هر کس را در جاى خود کیفر و پاداش مى دهد. «نجّیناه... الا عجوزاً»
3- وابستگى فیزیکى سبب نجات نیست، وابستگى فکرى لازم است. «الا عجوزاً»
4- حساب انبیا از حساب همسرانشان جداست. «نجّیناه... الاّ عجوزاً»
5 - اهل بیت انبیا، پیروان فکرى و عملى آن بزرگوارانند نه خانواده آنان. «نجّیناه و اهله اجمعین الاّ عجوزاً»
6- اگر رشد معنوى در کار نباشد، همسر پیامبر با دیگر افراد ذرّه اى فرق ندارد. «فى الغابرین»
7- نجات و هلاکت به دست خداست. «نجّینا - دمّرنا»
8 - از کنار ویرانه ها و آثار باستانى، ساده و بى توجّه نگذریم. «أفلا تعقلون»
9- سرگذشت قوم لوط، مایه ى عبرت براى همگان است. «أفلا تعقلون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است