display result search
- 4060
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 77 - 80 سوره یس
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یس- آیه 77 - 80
أَوَلَمْ یَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِىَ خَلْقَهُ قَالَ مَن یُحْىِ الْعِظَامَ وَهِىَ رَمِیمٌ
قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِى أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٍ
الَّذِى جَعَلَ لَکُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَاراً فَإِذَآ أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ
ترجمه
آیا انسان ندید (و نیاندیشید) که ما او را از نطفه اى (بى مقدار) آفریدیم؟ پس اینک ستیزه جویى آشکار شده است.
و براى ما مثلى آورد و آفرینش خود را فراموش کرد؛ گفت: چه کسى این استخوانها را در حالى که پوسیده است زنده خواهد کرد؟
(به او) بگو: همان کسى که بار اول آن را آفرید، (بار دیگر) آن را زنده خواهد کرد و او بر هر آفریده اى آگاه است.
(اوست) آن که براى شما از درخت سبز، آتش آفرید پس هرگاه بخواهیداز آن آتش مى افروزید.
یکى از مشرکان، قطعه استخوان پوسیده اى را در برابر پیامبر اکرم کرد و بر زمین ریخت و گفت: چه کسى این استخوانهاى پوسیده را زنده مى کند؟ این آیات در پاسخ این شبهه و سؤال نازل شد.
مقصود از درخت در این آیه، دو نوع چوب آتش زنه به نام مَرخ و عَفار است که عربها با زدن یکى به دیگرى جرقه تولید مى کردند، درست مانند کبریتهاى امروزى.
تهیه آتش از درخت سبز، مثالى است که عوام مى فهمند و دانشمندان نیز به خاطر ذخیره شدن انرژى در درخت، راه علمى آن را به دست مى آورند. «من الشجر الاخضر نارا»
پیام ها
1- اگر انسان به یاد ضعف و حقارت خود باشد، هرگز گردنکشى نمى کند. «أولمیر الانسان»
2- توجّه به آفرینش انسان از نطفه، ایمان به معاد را در انسان تقویت مىکند. «من نطفة»
3- بدتر از اصل خصومت، آن است که خصومت شدید و آشکارا باشد. «خصیمٌ مبین»
4- ستیزه جوئى انسان با خدا، دور از انتظار و شگفت آور است. «فاذا هو خصیمٌ» (کلمه «اذا» براى کار غیر منتظره به کار مى رود.)
5 - نقل و بیان افکار باطل براى پاسخگوئى به آن مانعى ندارد. «ضرب لنا مثلاً»
6- ریشهى بسیارى از اشکالات در مورد قدرت خداوند، توجّه نکردن به نمونه هاى مشابه و فراموش کردن سوابق است. «و نسى خلقه»
7- منکران معاد برهان ندارند، هر چه هست استبعاد است. «مَن یحیى العظام؟»
8 - آزادى در اسلام به قدرى است که منکران خدا و معاد با کمال شهامت در برابر رهبر مسلمانان با صراحت حرف خود را مى زنند. «مَن یحیى العظام»
9- سؤال مانعى ندارد، آن چه بد است انگیزه هاى لجوجانه و مغرورانه است. «مَن یحیى العظام»
10- ریشه بعضى از اشکالات عقیدتى، مقایسه میان قدرت انسان با خداوند است. «مَن یحیى العظام»
11- شبهات عقیدتى باید پاسخ داده شود، گرچه القاى شبهه از یک نفر باشد. «قال... قل»
12- معاد جسمانى است. «یحیى العظام»
13- معاد به دو چیز نیاز دارد: یکى قدرتِ خدا در آفریدن دوباره انسانها و دیگرى علم او به عملکرد مردم. این آیه به هر دو اشاره مى کند؛ «أنشأها اوّل مرّة» نشانه قدرت او و «هو بکلّ شىء علیم» نشانه علم اوست.
14- خداوند جمع میان اضداد مى کند، آب و آتش که با یکدیگر سازگارى ندارند. «من الشجر الاخضر نارا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَوَلَمْ یَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِىَ خَلْقَهُ قَالَ مَن یُحْىِ الْعِظَامَ وَهِىَ رَمِیمٌ
قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِى أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٍ
الَّذِى جَعَلَ لَکُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَاراً فَإِذَآ أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ
ترجمه
آیا انسان ندید (و نیاندیشید) که ما او را از نطفه اى (بى مقدار) آفریدیم؟ پس اینک ستیزه جویى آشکار شده است.
و براى ما مثلى آورد و آفرینش خود را فراموش کرد؛ گفت: چه کسى این استخوانها را در حالى که پوسیده است زنده خواهد کرد؟
(به او) بگو: همان کسى که بار اول آن را آفرید، (بار دیگر) آن را زنده خواهد کرد و او بر هر آفریده اى آگاه است.
(اوست) آن که براى شما از درخت سبز، آتش آفرید پس هرگاه بخواهیداز آن آتش مى افروزید.
یکى از مشرکان، قطعه استخوان پوسیده اى را در برابر پیامبر اکرم کرد و بر زمین ریخت و گفت: چه کسى این استخوانهاى پوسیده را زنده مى کند؟ این آیات در پاسخ این شبهه و سؤال نازل شد.
مقصود از درخت در این آیه، دو نوع چوب آتش زنه به نام مَرخ و عَفار است که عربها با زدن یکى به دیگرى جرقه تولید مى کردند، درست مانند کبریتهاى امروزى.
تهیه آتش از درخت سبز، مثالى است که عوام مى فهمند و دانشمندان نیز به خاطر ذخیره شدن انرژى در درخت، راه علمى آن را به دست مى آورند. «من الشجر الاخضر نارا»
پیام ها
1- اگر انسان به یاد ضعف و حقارت خود باشد، هرگز گردنکشى نمى کند. «أولمیر الانسان»
2- توجّه به آفرینش انسان از نطفه، ایمان به معاد را در انسان تقویت مىکند. «من نطفة»
3- بدتر از اصل خصومت، آن است که خصومت شدید و آشکارا باشد. «خصیمٌ مبین»
4- ستیزه جوئى انسان با خدا، دور از انتظار و شگفت آور است. «فاذا هو خصیمٌ» (کلمه «اذا» براى کار غیر منتظره به کار مى رود.)
5 - نقل و بیان افکار باطل براى پاسخگوئى به آن مانعى ندارد. «ضرب لنا مثلاً»
6- ریشهى بسیارى از اشکالات در مورد قدرت خداوند، توجّه نکردن به نمونه هاى مشابه و فراموش کردن سوابق است. «و نسى خلقه»
7- منکران معاد برهان ندارند، هر چه هست استبعاد است. «مَن یحیى العظام؟»
8 - آزادى در اسلام به قدرى است که منکران خدا و معاد با کمال شهامت در برابر رهبر مسلمانان با صراحت حرف خود را مى زنند. «مَن یحیى العظام»
9- سؤال مانعى ندارد، آن چه بد است انگیزه هاى لجوجانه و مغرورانه است. «مَن یحیى العظام»
10- ریشه بعضى از اشکالات عقیدتى، مقایسه میان قدرت انسان با خداوند است. «مَن یحیى العظام»
11- شبهات عقیدتى باید پاسخ داده شود، گرچه القاى شبهه از یک نفر باشد. «قال... قل»
12- معاد جسمانى است. «یحیى العظام»
13- معاد به دو چیز نیاز دارد: یکى قدرتِ خدا در آفریدن دوباره انسانها و دیگرى علم او به عملکرد مردم. این آیه به هر دو اشاره مى کند؛ «أنشأها اوّل مرّة» نشانه قدرت او و «هو بکلّ شىء علیم» نشانه علم اوست.
14- خداوند جمع میان اضداد مى کند، آب و آتش که با یکدیگر سازگارى ندارند. «من الشجر الاخضر نارا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است