display result search
- 54
- 1000
- 1000
- 1000
ولایت پذیری در سیره ام البنین سلام الله علیها
سخنرانی حجت الاسلام حسین ساجدی نسب با موضوع "ولایت پذیری در سیره ام البنین سلام الله علیها"، سال 1404
امروز، رحلت بانوی بزرگوار، حضرت امالبنین سلام الله علیهاست. بانویی که الگوی درجهی اولی برای همهی ما، به ویژه برای مادران جامعهی ماست. همچنین، امروز روز گرامیداشت مادران شهدای عزیز ما نیز هست. ما همه مدیون خون پاک آن شهدا و دامن پاک مادران آنان هستیم. علامه مقرم در کتاب العباس میفرماید: کانت أم البنین من النساء الفاضلات، العارفات بحق أهل البیت، المخلصات فی الولاء، المحتة فی المودة...؛ ایشان از زنان با فضیلت، عارفه به حق اهل بیت، خالص در ولایت و غرق در محبت اهل بیت بودند و در نزد آنان جاه وجیه و محل رفیع؛ یعنی آبروی فوقالعاده و جایگاهی رفیع داشت. مانند ام البنین در کجای عالم سراغ دارید که بزرگترین شخصیتهای یک مکتب و دین، به بانویی از امت خود متوسل شوند؟ بزرگترین علمای شیعه مانند مرحوم آیتالله سید محمود شاهرودی، مرحوم آیتالله سید عبدالهادی شیرازی، مرحوم آیتالله مجتهدی تهرانی و مرحوم آیتالله خویی و بسیاری دیگر، در مشکلات و گرفتاریهایشان به ام البنین متوسل میشدند. این، چه آبرویی است که این بانوی بزرگوار داشتند! مرحوم آیتالله مجتهدی میفرمودند: هر وقت در زندگی دچار مشکل میشوم، تسبیح برمیدارم و صد صلوات به حضرت ام البنین هدیه میکنم و با تمام وجود احساس میکنم گره گشایی میشود. چه بانوی عظیمالقدری که چنین جایگاهی نزد خدا پیدا کرده که ما میتوانیم در گرفتاریها به ایشان متوسل شویم. حضرت علی علیه السلام تنها برای دو همسر،شخصاً به خواستگاری رفتند: یکی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و دیگری حضرت ام البنین. این بسیار مهم است. غالباً در دیگر ازدواجها، بزرگان و قبایل پیشنهاد میدادند، اما این دو بزرگوار را خود امیرالمؤمنین برگزیدند. ایشان کسی را انتخاب کردند که قطعاً برجستگیهای شخصیتی فوقالعادهای داشته باشد. هر کسی لیاقت همسری امیرالمؤمنین و مادری برای فرزندانش را ندارد. امام صادق علیه السلام میفرمایند: انسانهای به دردبخور پنج ویژگی دارند. اگر کسی این پنج ویژگی را نداشت، نه به درد همسری میخورد، نه همراهی و نه همدلی. اگر من به عنوان پدر میخواهم فرزند به دردبخوری تربیت کنم، باید این ویژگیها را داشته باشد، با کسی وصلت کنید که دین داشته باشد. آدم بیدین به درد نمیخورد. فردی باشد که عاقل باشد. ممکن است کسی متدین باشد اما عقل نداشته باشد. خوارج به ظاهر متدین بودند، اما شهید مطهری میفرماید: قاتل امیرالمؤمنین، عبادتهای بدون بصیرت بود. آن چیزی که حضرت ام البنین را اینچنین برجسته کرد، ادب ایشان بود. ایشان فوقالعاده مودب بود. ما نیز باید همینگونه نسبت به فرزندان زهرا سلام الله علیها احترام و ارزش قائل شویم. با کسی ازدواج کنید که در خانوادهاش محبوب و عزیز باشد، اما در برابر شوهرش متواضع و فروتن باشد. وقتی ایشان وارد مدینه شد، با توجه به اینکه دختر رئیس قبیله بود و خدم و حشم و جهیزیه داشت، در خانه امیرالمؤمنین ایستاد و فرمود: زینب، بانوی خانه را صدا بزنید بیاید. وقتی حضرت زینب آمد، در نقلی خود را به پایش انداخت و در نقلی دستش را بوسید و فرمود: زینب جان! من را به کنیزی خودت بپذیر. زینبی که در آن زمان هفده سال داشت و ام البنین حدود نوزده، بیست سال. او میدانست کجا آمده و راه جایگاه یافتن نزد خدا، فروتنی و تواضع نسبت به فرزندان زهرا است. در همان روزهای اول،ام البنین به امیرالمؤمنین فرمود: اگر ممکن است مرا فاطمه صدا نزن. گفت: چرا؟ گفت: وقتی شما فاطمه میگویید، احساس میکنم بچههای زهرا شاید دلشان برای مادرشان تنگ شود، ناراحت شوند. اگر ممکن است مرا با لقبی دیگر صدا بزنید. امیرالمؤمنین فرمود: من تو را امالبنین، مادر پسران میخوانم. از آن روز شد ام البنین. حتی وقتی حضرت عباس متولد شد، ایشان زنان مدینه را دعوت کرد و امام حسین علیه السلام را صدا زد. قنداقه عباس را دور سر امام حسین چرخاند و فرمود: زنان مدینه! بروید به همشهریان خود خبر دهید که من فرزندانم را فدایی حسین تربیت میکنم. این، مهمترین ویژگی شخصیتی و اجتماعی حضرت ام البنین است: فدایی ولایت بودن. حضرت ام البنین برعکس عمل کرد؛ خودش را فدای ولایت کرد. هزینهکردن برای ولایت مراتب دارد: هزینه از وقت و عمر، هزینه از مال و دارایی: مثل انفاق و وقف در راه اهل بیت. در روایت داریم که یک درهم خرج کردن در راه امام، از هزاران درهم خرج کردن در دیگر راههای خیر، برتر است. هزینه از جان، مانند اصحاب امام حسین علیه السلام. هزینه از عزیزترین دارایی یعنی فرزند، این سختترین مرحله است. اما حضرت ام البنین سلام الله علیها، این مرحله را با شکوهتری گذراند. ایشان نه تنها چهار فرزندش را فدای ولایت کرد، بلکه ذرهای تردید و لرزش در دلش راه نیافت. وقتی امام حسین علیه السلام عازم سفر بودند، برخی با نیت خیر ولی با سطح ولایتپذیری ضعیف، به ایشان توصیه و حتی انتقاد میکردند. اما حضرت ام البنین خطاب به امام حسین فرمود: یا اباعبدالله ای نور دیدگانم، ای سید و امام من و بغض، گلویش را گرفت. امام حسین در پاسخ فرمود: جزاک الله خیر الجزاء یا اماه؛ خدا به تو بهترین پاداش را بدهد.
امروز، رحلت بانوی بزرگوار، حضرت امالبنین سلام الله علیهاست. بانویی که الگوی درجهی اولی برای همهی ما، به ویژه برای مادران جامعهی ماست. همچنین، امروز روز گرامیداشت مادران شهدای عزیز ما نیز هست. ما همه مدیون خون پاک آن شهدا و دامن پاک مادران آنان هستیم. علامه مقرم در کتاب العباس میفرماید: کانت أم البنین من النساء الفاضلات، العارفات بحق أهل البیت، المخلصات فی الولاء، المحتة فی المودة...؛ ایشان از زنان با فضیلت، عارفه به حق اهل بیت، خالص در ولایت و غرق در محبت اهل بیت بودند و در نزد آنان جاه وجیه و محل رفیع؛ یعنی آبروی فوقالعاده و جایگاهی رفیع داشت. مانند ام البنین در کجای عالم سراغ دارید که بزرگترین شخصیتهای یک مکتب و دین، به بانویی از امت خود متوسل شوند؟ بزرگترین علمای شیعه مانند مرحوم آیتالله سید محمود شاهرودی، مرحوم آیتالله سید عبدالهادی شیرازی، مرحوم آیتالله مجتهدی تهرانی و مرحوم آیتالله خویی و بسیاری دیگر، در مشکلات و گرفتاریهایشان به ام البنین متوسل میشدند. این، چه آبرویی است که این بانوی بزرگوار داشتند! مرحوم آیتالله مجتهدی میفرمودند: هر وقت در زندگی دچار مشکل میشوم، تسبیح برمیدارم و صد صلوات به حضرت ام البنین هدیه میکنم و با تمام وجود احساس میکنم گره گشایی میشود. چه بانوی عظیمالقدری که چنین جایگاهی نزد خدا پیدا کرده که ما میتوانیم در گرفتاریها به ایشان متوسل شویم. حضرت علی علیه السلام تنها برای دو همسر،شخصاً به خواستگاری رفتند: یکی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و دیگری حضرت ام البنین. این بسیار مهم است. غالباً در دیگر ازدواجها، بزرگان و قبایل پیشنهاد میدادند، اما این دو بزرگوار را خود امیرالمؤمنین برگزیدند. ایشان کسی را انتخاب کردند که قطعاً برجستگیهای شخصیتی فوقالعادهای داشته باشد. هر کسی لیاقت همسری امیرالمؤمنین و مادری برای فرزندانش را ندارد. امام صادق علیه السلام میفرمایند: انسانهای به دردبخور پنج ویژگی دارند. اگر کسی این پنج ویژگی را نداشت، نه به درد همسری میخورد، نه همراهی و نه همدلی. اگر من به عنوان پدر میخواهم فرزند به دردبخوری تربیت کنم، باید این ویژگیها را داشته باشد، با کسی وصلت کنید که دین داشته باشد. آدم بیدین به درد نمیخورد. فردی باشد که عاقل باشد. ممکن است کسی متدین باشد اما عقل نداشته باشد. خوارج به ظاهر متدین بودند، اما شهید مطهری میفرماید: قاتل امیرالمؤمنین، عبادتهای بدون بصیرت بود. آن چیزی که حضرت ام البنین را اینچنین برجسته کرد، ادب ایشان بود. ایشان فوقالعاده مودب بود. ما نیز باید همینگونه نسبت به فرزندان زهرا سلام الله علیها احترام و ارزش قائل شویم. با کسی ازدواج کنید که در خانوادهاش محبوب و عزیز باشد، اما در برابر شوهرش متواضع و فروتن باشد. وقتی ایشان وارد مدینه شد، با توجه به اینکه دختر رئیس قبیله بود و خدم و حشم و جهیزیه داشت، در خانه امیرالمؤمنین ایستاد و فرمود: زینب، بانوی خانه را صدا بزنید بیاید. وقتی حضرت زینب آمد، در نقلی خود را به پایش انداخت و در نقلی دستش را بوسید و فرمود: زینب جان! من را به کنیزی خودت بپذیر. زینبی که در آن زمان هفده سال داشت و ام البنین حدود نوزده، بیست سال. او میدانست کجا آمده و راه جایگاه یافتن نزد خدا، فروتنی و تواضع نسبت به فرزندان زهرا است. در همان روزهای اول،ام البنین به امیرالمؤمنین فرمود: اگر ممکن است مرا فاطمه صدا نزن. گفت: چرا؟ گفت: وقتی شما فاطمه میگویید، احساس میکنم بچههای زهرا شاید دلشان برای مادرشان تنگ شود، ناراحت شوند. اگر ممکن است مرا با لقبی دیگر صدا بزنید. امیرالمؤمنین فرمود: من تو را امالبنین، مادر پسران میخوانم. از آن روز شد ام البنین. حتی وقتی حضرت عباس متولد شد، ایشان زنان مدینه را دعوت کرد و امام حسین علیه السلام را صدا زد. قنداقه عباس را دور سر امام حسین چرخاند و فرمود: زنان مدینه! بروید به همشهریان خود خبر دهید که من فرزندانم را فدایی حسین تربیت میکنم. این، مهمترین ویژگی شخصیتی و اجتماعی حضرت ام البنین است: فدایی ولایت بودن. حضرت ام البنین برعکس عمل کرد؛ خودش را فدای ولایت کرد. هزینهکردن برای ولایت مراتب دارد: هزینه از وقت و عمر، هزینه از مال و دارایی: مثل انفاق و وقف در راه اهل بیت. در روایت داریم که یک درهم خرج کردن در راه امام، از هزاران درهم خرج کردن در دیگر راههای خیر، برتر است. هزینه از جان، مانند اصحاب امام حسین علیه السلام. هزینه از عزیزترین دارایی یعنی فرزند، این سختترین مرحله است. اما حضرت ام البنین سلام الله علیها، این مرحله را با شکوهتری گذراند. ایشان نه تنها چهار فرزندش را فدای ولایت کرد، بلکه ذرهای تردید و لرزش در دلش راه نیافت. وقتی امام حسین علیه السلام عازم سفر بودند، برخی با نیت خیر ولی با سطح ولایتپذیری ضعیف، به ایشان توصیه و حتی انتقاد میکردند. اما حضرت ام البنین خطاب به امام حسین فرمود: یا اباعبدالله ای نور دیدگانم، ای سید و امام من و بغض، گلویش را گرفت. امام حسین در پاسخ فرمود: جزاک الله خیر الجزاء یا اماه؛ خدا به تو بهترین پاداش را بدهد.
تاکنون نظری ثبت نشده است