display result search
سخنرانی آیت الله سید حسن عاملی با موضوع «مراقبات ماه رمضان»، سال 1402
این یک سؤالی است که بهترین سوژه است که جواب آن مطرح شود. می‌دانید که هم عنایت خدای متعال، احترام خدای متعال برای انسان، برای بنده‌اش در ماه رمضان استثنایی است و هم حسنات آنجا هست. وقتی که به ما می‌گویند یک آیه در ماه رمضان یک ختم قرآن است، یعنی اثر یک آیه عبارت از اثر یک قرآن است. یک قرآن بخوانی در راه شما چه اثری دارد. یعنی آنقدر تطهیر آن بالا است که خدای متعال خودش دم افطار تعجب می‌کند. تعجب درباره خدا معنا دارد چون تعجب از صفای صَبَر درست می‌شود. خدا که آل مصدق والخفیات است. ولی می‌خواهد بگوید که اگر کسی می‌خواهد تعجب کند اینجا جای آن است که تعجب کند. وقتی که افطار می‌شود خدای متعال می‌گوید: ما عطی و روحک و ریحک. چقدر روح تو پاکیزه شده است، چقدر جان تو تمیز شده است. یعنی چقدر قابلیت پیدا کرده است برای اینکه آماده نزول رحمت الهی شود. اگر اینطوری است، ما باید یک آثار خاصی با خودمان داشته باشیم. توشه خوبی برای خودمان از این ماه بگیریم. اینکه می‌گوید روزه گرفتن قدرت دارد آتش جهنم را خاموش کند پس می‌تواند بسیاری از آتش‌های زندگی ما را هم خاموش کند. پس چطور شده است که گاهی نارفتاری‌ها رفتاری، ضربات خیلی ناجوری به حیات اجتماعی انسان‌ها می‌زند. در این خصوص ما می‌خواهیم بحث کنیم که جایی است که لحظاتی است که موانع استجابت دعا برطرف شده است چون خدا می‌خواهد که ما را دعوت کرده است، انت دعتنی الیک، خودت دعوت کردی یعنی ضیافت است. یک وقتی ما مفصل بحث داشتیم که کل زندگی ضیافت است. ما را سر ضیافت آورده است، به انگیزه ضیافت آورده است. و ضیافتی در شأن خود خدا. آن وقت صحبت سر این است که کسی بخواهد یک مهمانی را دعوت کند باید موانع را هم برطرف کند. یعنی نیاید با مشکل برخورد شود. این کار را هم کرده است، تمام شیاطین مغلول هستند. به غل و زنجیر کشیده شده هستند. یعنی موانع را هم برطرف کرده است. یعنی شأن مهمان را رعایت کرده است که دعیت فیه الا ضیافت الله و جعلت اهل کرامت الله. تکریم خدا، تکریم انسان‌ها نیست. آن وقت خدای متعال یک کار بزرگی هم کرده است که فرموده است که پیغمبر ما هر حرفی بزند از طرف خدا است. این خیلی عجیب است. فرموده است ماه مبارک رمضان را که به زبان می‌آورید خالی به زبان نیاورید. اگر خالی گفتید بروید کفاره بدهید. نگوید رمضان آمد، رمضان رفت. با احترام بگویید ماه مبارک رمضان. چرا؟ دلیل آن عجیب است. دلیل آن این است که فرموده است که رمضان نام خدا است. یعنی خدا وقتی خواسته برای این ضیافت نام‌گذاری کند، نام خودش را آورده است تا نشان بدهد که عنایاتی که در این ماه هست مظهر لاحدی خدا است و لذا دستور داده‌اند که حال شما در آن روزهایی که روزه می‌گیرید با روزهای دیگر فرق داشته باشد. «لَا یَکُونَنَّ شَهْرَ رَمَضَانَ یَوْمُ صَوْمِکُمْ کَیَوْمِ فِطْرِکُم» روزی که شما روزه گرفتی مثل روزهای دیگر نباشد.
این یک سؤالی است که بهترین سوژه است که جواب آن مطرح شود. می‌دانید که هم عنایت خدای متعال، احترام خدای متعال برای انسان، برای بنده‌اش در ماه رمضان استثنایی است و هم حسنات آنجا هست. وقتی که به ما می‌گویند یک آیه در ماه رمضان یک ختم قرآن است، یعنی اثر یک آیه عبارت از اثر یک قرآن است. یک قرآن بخوانی در راه شما چه اثری دارد. یعنی آنقدر تطهیر آن بالا است که خدای متعال خودش دم افطار تعجب می‌کند. تعجب درباره خدا معنا دارد چون تعجب از صفای صَبَر درست می‌شود. خدا که آل مصدق والخفیات است. ولی می‌خواهد بگوید که اگر کسی می‌خواهد تعجب کند اینجا جای آن است که تعجب کند. وقتی که افطار می‌شود خدای متعال می‌گوید: ما عطی و روحک و ریحک. چقدر روح تو پاکیزه شده است، چقدر جان تو تمیز شده است. یعنی چقدر قابلیت پیدا کرده است برای اینکه آماده نزول رحمت الهی شود. اگر اینطوری است، ما باید یک آثار خاصی با خودمان داشته باشیم. توشه خوبی برای خودمان از این ماه بگیریم. اینکه می‌گوید روزه گرفتن قدرت دارد آتش جهنم را خاموش کند پس می‌تواند بسیاری از آتش‌های زندگی ما را هم خاموش کند. پس چطور شده است که گاهی نارفتاری‌ها رفتاری، ضربات خیلی ناجوری به حیات اجتماعی انسان‌ها می‌زند. در این خصوص ما می‌خواهیم بحث کنیم که جایی است که لحظاتی است که موانع استجابت دعا برطرف شده است چون خدا می‌خواهد که ما را دعوت کرده است، انت دعتنی الیک، خودت دعوت کردی یعنی ضیافت است. یک وقتی ما مفصل بحث داشتیم که کل زندگی ضیافت است. ما را سر ضیافت آورده است، به انگیزه ضیافت آورده است. و ضیافتی در شأن خود خدا. آن وقت صحبت سر این است که کسی بخواهد یک مهمانی را دعوت کند باید موانع را هم برطرف کند. یعنی نیاید با مشکل برخورد شود. این کار را هم کرده است، تمام شیاطین مغلول هستند. به غل و زنجیر کشیده شده هستند. یعنی موانع را هم برطرف کرده است. یعنی شأن مهمان را رعایت کرده است که دعیت فیه الا ضیافت الله و جعلت اهل کرامت الله. تکریم خدا، تکریم انسان‌ها نیست. آن وقت خدای متعال یک کار بزرگی هم کرده است که فرموده است که پیغمبر ما هر حرفی بزند از طرف خدا است. این خیلی عجیب است. فرموده است ماه مبارک رمضان را که به زبان می‌آورید خالی به زبان نیاورید. اگر خالی گفتید بروید کفاره بدهید. نگوید رمضان آمد، رمضان رفت. با احترام بگویید ماه مبارک رمضان. چرا؟ دلیل آن عجیب است. دلیل آن این است که فرموده است که رمضان نام خدا است. یعنی خدا وقتی خواسته برای این ضیافت نام‌گذاری کند، نام خودش را آورده است تا نشان بدهد که عنایاتی که در این ماه هست مظهر لاحدی خدا است و لذا دستور داده‌اند که حال شما در آن روزهایی که روزه می‌گیرید با روزهای دیگر فرق داشته باشد. «لَا یَکُونَنَّ شَهْرَ رَمَضَانَ یَوْمُ صَوْمِکُمْ کَیَوْمِ فِطْرِکُم» روزی که شما روزه گرفتی مثل روزهای دیگر نباشد.
تاکنون نظری ثبت نشده است