display result search
- 149
- 1000
- 1000
- 1000
زیارت عارفانه
سخنرانی حجت الاسلام محمد الهی خراسانی با موضوع «زیارت عارفانه»، سال 1402
یکی از مسائلی که همواره برای مومنانی که به زیارت قبول اهل بیت علیهم السلام مشرف می‌شوند، محل پرسش بوده و هست، مسئله چگونگی زیارت و راه دستیابی به زیارت مقبول است. بی‌گمان حضور در حریم نورانی اولیای خداوند متعال و بهره‌مندی از نورانیت وجودی ایشان، نیازمند شناختی ابتدایی از جایگاه و شأن آن خاندان مطهر است. علاوه بر ضرورت آشنایی با جایگاه و حقیقت ائمه علیهم السلام، یک‌سری آداب و اعمال ویژه در خصوص نحوه زیارت آستان و مضجع نورانی آنان سینه به سینه روایت شده است که می‌تواند سالکان این طریق را به سوی منزل مقصود رهنمون سازد.
زائر هنگام زیارت باید ادب حضور در پیشگاه آن بزرگواران را در نظر گرفته و با قلبی آماده و دلی آکنده از صدق و صفا با آنان ارتباط برقرار کند. ادب اقتضا می کند شخصی که بار سفر بسته و عزم خویش را جزم نموده تا بزرگواری را زیارت کند، در تمام مراحل این سفر، خود را در محضر آن محبوب دانسته و در جوار وی همت و تلاش بر این داشته باشد که از نورانیت و جذابیت آن مرقد نورانی بیشترین بهره را برده و آن وجود مقدس را ناظر بر رفتارش بداند و از آنچه موجب سرگرمی های غفلت آور است و او را از هدف اصلی بازمی دارد، بپرهیزد.
بهره وری از معنویات و راز و نیاز راستین و قرار گرفتن در جذبه محبوب و نوشیدن جرعه های روح بخش از سرچشمه پرفیض امام و انسان کامل، هنگامی برای به انسان حاصل می شود که این ویژگی ها با شناخت صحیح و معرفت همراه باشد. هنگامی که زائر از چنین معرفتی محروم مانده و در غفلت و فراموشی به سر برد، از فضیلت ها و مکارم اخلاقی نیز محروم خواهد ماند.
یکی از مسائلی که همواره برای مومنانی که به زیارت قبول اهل بیت علیهم السلام مشرف می‌شوند، محل پرسش بوده و هست، مسئله چگونگی زیارت و راه دستیابی به زیارت مقبول است. بی‌گمان حضور در حریم نورانی اولیای خداوند متعال و بهره‌مندی از نورانیت وجودی ایشان، نیازمند شناختی ابتدایی از جایگاه و شأن آن خاندان مطهر است. علاوه بر ضرورت آشنایی با جایگاه و حقیقت ائمه علیهم السلام، یک‌سری آداب و اعمال ویژه در خصوص نحوه زیارت آستان و مضجع نورانی آنان سینه به سینه روایت شده است که می‌تواند سالکان این طریق را به سوی منزل مقصود رهنمون سازد.
زائر هنگام زیارت باید ادب حضور در پیشگاه آن بزرگواران را در نظر گرفته و با قلبی آماده و دلی آکنده از صدق و صفا با آنان ارتباط برقرار کند. ادب اقتضا می کند شخصی که بار سفر بسته و عزم خویش را جزم نموده تا بزرگواری را زیارت کند، در تمام مراحل این سفر، خود را در محضر آن محبوب دانسته و در جوار وی همت و تلاش بر این داشته باشد که از نورانیت و جذابیت آن مرقد نورانی بیشترین بهره را برده و آن وجود مقدس را ناظر بر رفتارش بداند و از آنچه موجب سرگرمی های غفلت آور است و او را از هدف اصلی بازمی دارد، بپرهیزد.
بهره وری از معنویات و راز و نیاز راستین و قرار گرفتن در جذبه محبوب و نوشیدن جرعه های روح بخش از سرچشمه پرفیض امام و انسان کامل، هنگامی برای به انسان حاصل می شود که این ویژگی ها با شناخت صحیح و معرفت همراه باشد. هنگامی که زائر از چنین معرفتی محروم مانده و در غفلت و فراموشی به سر برد، از فضیلت ها و مکارم اخلاقی نیز محروم خواهد ماند.
تاکنون نظری ثبت نشده است