display result search
- 916
- 1000
- 1000
- 1000
راه دستیابی به ارزش های انسانی و الهی، جلسه بیست و ششم
سخنرانی از آیت الله محمد امامی کاشانی با موضوع «راه دستیابی به ارزش های انسانی و الهی»، جلسه بیست و ششم، سال 1361
خدا در آیه 200 تا 205 سوره اعراف می فرماید: "وَإِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۚ إِنَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ". و اگر از طرف شیطان (و شیطان صفتان) کمترین وسوسه و تحریک و سوءنیّتى به تو رسید، پس به خداوند پناه آور که قطعاً او شنوا و داناست. "إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ". همانا کسانى که تقوا پیشه کرده‌اند، هرگاه وسوسه‌هاى) شیطانى به آنان نزدیک شود، متوجّه مى‌شوند (وخدا را یاد مى‌کنند)، آنگاه بینا مى‌گردند. "وَإِخْوَانُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فِی الْغَیِّ ثُمَّ لَا یُقْصِرُونَ". و برادرانشان، (شیطان صفتان گمراه،) آنان را در انحراف مى‌کشند و نگه مى‌دارند و هیچ کوتاهى نمى‌کنند. "وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآیَةٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَیْتَهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا یُوحَىٰ إِلَیَّ مِنْ رَبِّی ۚ هَٰذَا بَصَائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ". و هرگاه آیه اى براى آنان نیاورى (و چند روزى تلاوت وحى قطع شود)، مى گویند: چرا آیه اى برنگزیدى؟ بگو: من فقط چیزى را پیروى مى کنم که از سوى پروردگارم بر من وحى مىشود. این (قرآن) بصیرتهایى از سوى پروردگارتان است و براى کسانى که ایمان آورند، مایه هدایت و رحمت است.
"وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ". و هرگاه قرآن خوانده شود، به آن گوش دهید و ساکت شوید (تا بشنوید)، باشد که مورد رحمت قرار گیرید. "وَاذْکُرْ رَبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَکُنْ مِنَ الْغَافِلِینَ". و پروردگارت را از روى خوف وتضرّع، آهسته و آرام در دل خود و در هر صبح و شام یاد کن و از غافلان مباش.
چگونه می شود که انسان از مسیر حکمت بیرون می آید؟ ده ریشه و اساس باعث این مسیر باطل می شود. یک استکبار یعنی دیگران را کوچک و خود را بزرگ می شمارد. عدم خضوع انسان را به اینجا می کشاند. غرور باعث همه سقوط ها و بدبختی ها است.
خدا در آیه 200 تا 205 سوره اعراف می فرماید: "وَإِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۚ إِنَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ". و اگر از طرف شیطان (و شیطان صفتان) کمترین وسوسه و تحریک و سوءنیّتى به تو رسید، پس به خداوند پناه آور که قطعاً او شنوا و داناست. "إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ". همانا کسانى که تقوا پیشه کرده‌اند، هرگاه وسوسه‌هاى) شیطانى به آنان نزدیک شود، متوجّه مى‌شوند (وخدا را یاد مى‌کنند)، آنگاه بینا مى‌گردند. "وَإِخْوَانُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فِی الْغَیِّ ثُمَّ لَا یُقْصِرُونَ". و برادرانشان، (شیطان صفتان گمراه،) آنان را در انحراف مى‌کشند و نگه مى‌دارند و هیچ کوتاهى نمى‌کنند. "وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآیَةٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَیْتَهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا یُوحَىٰ إِلَیَّ مِنْ رَبِّی ۚ هَٰذَا بَصَائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ". و هرگاه آیه اى براى آنان نیاورى (و چند روزى تلاوت وحى قطع شود)، مى گویند: چرا آیه اى برنگزیدى؟ بگو: من فقط چیزى را پیروى مى کنم که از سوى پروردگارم بر من وحى مىشود. این (قرآن) بصیرتهایى از سوى پروردگارتان است و براى کسانى که ایمان آورند، مایه هدایت و رحمت است.
"وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ". و هرگاه قرآن خوانده شود، به آن گوش دهید و ساکت شوید (تا بشنوید)، باشد که مورد رحمت قرار گیرید. "وَاذْکُرْ رَبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَکُنْ مِنَ الْغَافِلِینَ". و پروردگارت را از روى خوف وتضرّع، آهسته و آرام در دل خود و در هر صبح و شام یاد کن و از غافلان مباش.
چگونه می شود که انسان از مسیر حکمت بیرون می آید؟ ده ریشه و اساس باعث این مسیر باطل می شود. یک استکبار یعنی دیگران را کوچک و خود را بزرگ می شمارد. عدم خضوع انسان را به اینجا می کشاند. غرور باعث همه سقوط ها و بدبختی ها است.
تاکنون نظری ثبت نشده است