display result search
- 87
- 1000
- 1000
- 1000
تقویت اخلاق توحیدی در انسان، جلسه چهل و چهارم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید احمد فقیهی با موضوع «تقویت اخلاق توحیدی در انسان»، جلسه چهل و چهارم: ماه رمضان، دعای ابوحمزه، سال 1402
یکی از اموری که در اصلاح نفس و اخلاق حرف اول را می‌زند، اصلا شاید اول و آخرش باشد این است که این نفس من با خداوند مانوس بشود. اگر این انس حاصل بشود همه چیز درست می‌شود. یک قدری من از خدا فاصله گرفتم بیگانه با خدا شدم. خود این نماز یکی از حکمت هایش همین است که این نفس این انسان انس با خدا بگیرد. أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی آن وقت در این ماه مبارک رمضان این ادعیه زمینه این انس است و عرض شد یکی از آن‌ها همین دعای ابوحمزه است که بعضی جملاتش خوانده شد.
امام علیه‌السلام می فرماید بِکَ عَرَفْتُکَ. من اگر بخواهم خدا را بشناسم باید با چی بشناسم؟ چی هست در این عالم که بتواند خدا را معرفی کند غیر خودش؟ بله حالا دلایل عقلی و فلسفه و کلام و منطق جایگاه خودش را دارد. اما آن ها انس با خدا که نمی‌آورد. انس با خدا اینطوری حاصل می‌شود که امام می‌فرماید من تورا با خودت شناختم و أَنْتَ دَلَلْتَنِى عَلَیْکَ. تو راهنما و دلیل من بودی. حالا چطوری آدم خدا را با خودش بشناسد؟ احتمال دارد که جملات بعدی دارد همین را بیان می‌کند. شما بیینید خدا با ما چه کار می‌کند؟ در دعای افتتاح هست، در دعای کمیل هست، هیچ کس هم نمی‌داند فقط من می‌دانم و خدا. چقدر من لغزش داشتم، چقدر عیب داشتم، چقدر من خطا داشتم. کی این ها را پوشانده؟ زرنگی خودم؟ خودم که از همه بی دست و پا ترم. مردم پوشاندن؟ مردم که می‌گردن عیبی هم که نیست پیدا کنن. الا اینکه این صفت خداست. اللَّهُمَّ مَوْلاَیَ کَمْ مِنْ قَبِیحٍ سَتَرْتَهُ وَ کَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ آن وقت در همین دعای ابوحمزه بعد از این بک عرفتک امام می‌فرمایند الحمدلله. برای چی؟ یک وقت حمد خدا می‌کنم برای اینکه سالمم، یک وقت برای اینکه رزق وروزی داده است، یک وقت نه حمد خدا می‌کنم [برای خود خدا]. این جمله را من از چندین نفر از بزرگان شنیدم مرحوم آیت الله مصباح (ره) گاهی که یک آهی می‌کشیدند می‌فرمودند عجب خدایی! چه خدای خوبی. این حمد دارد. یک وقت من رفتم ملاقات یکی از بزرگان. چون مغز سرشان را عمل کرده بودند عمل خطرناکی بود. آمده بودند منزل، من رفتم عیادتشان. فرمودند الحمدلله. من فکر کردم می‌گویند الحمدلله حالم خوب است. اما نه، گفتند الحمدلله که یک چنین خدایی داریم. حیف نیست آدم این خدا را نبیند؟ چقدر در سختی‌ها، چقدر در شدائد، چقدر در مشکلات [کمکم کرده است] فقط خودم و خدای خودم [می‌دانم] کسی نیست که.
یکی از اموری که در اصلاح نفس و اخلاق حرف اول را می‌زند، اصلا شاید اول و آخرش باشد این است که این نفس من با خداوند مانوس بشود. اگر این انس حاصل بشود همه چیز درست می‌شود. یک قدری من از خدا فاصله گرفتم بیگانه با خدا شدم. خود این نماز یکی از حکمت هایش همین است که این نفس این انسان انس با خدا بگیرد. أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی آن وقت در این ماه مبارک رمضان این ادعیه زمینه این انس است و عرض شد یکی از آن‌ها همین دعای ابوحمزه است که بعضی جملاتش خوانده شد.
امام علیه‌السلام می فرماید بِکَ عَرَفْتُکَ. من اگر بخواهم خدا را بشناسم باید با چی بشناسم؟ چی هست در این عالم که بتواند خدا را معرفی کند غیر خودش؟ بله حالا دلایل عقلی و فلسفه و کلام و منطق جایگاه خودش را دارد. اما آن ها انس با خدا که نمی‌آورد. انس با خدا اینطوری حاصل می‌شود که امام می‌فرماید من تورا با خودت شناختم و أَنْتَ دَلَلْتَنِى عَلَیْکَ. تو راهنما و دلیل من بودی. حالا چطوری آدم خدا را با خودش بشناسد؟ احتمال دارد که جملات بعدی دارد همین را بیان می‌کند. شما بیینید خدا با ما چه کار می‌کند؟ در دعای افتتاح هست، در دعای کمیل هست، هیچ کس هم نمی‌داند فقط من می‌دانم و خدا. چقدر من لغزش داشتم، چقدر عیب داشتم، چقدر من خطا داشتم. کی این ها را پوشانده؟ زرنگی خودم؟ خودم که از همه بی دست و پا ترم. مردم پوشاندن؟ مردم که می‌گردن عیبی هم که نیست پیدا کنن. الا اینکه این صفت خداست. اللَّهُمَّ مَوْلاَیَ کَمْ مِنْ قَبِیحٍ سَتَرْتَهُ وَ کَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ آن وقت در همین دعای ابوحمزه بعد از این بک عرفتک امام می‌فرمایند الحمدلله. برای چی؟ یک وقت حمد خدا می‌کنم برای اینکه سالمم، یک وقت برای اینکه رزق وروزی داده است، یک وقت نه حمد خدا می‌کنم [برای خود خدا]. این جمله را من از چندین نفر از بزرگان شنیدم مرحوم آیت الله مصباح (ره) گاهی که یک آهی می‌کشیدند می‌فرمودند عجب خدایی! چه خدای خوبی. این حمد دارد. یک وقت من رفتم ملاقات یکی از بزرگان. چون مغز سرشان را عمل کرده بودند عمل خطرناکی بود. آمده بودند منزل، من رفتم عیادتشان. فرمودند الحمدلله. من فکر کردم می‌گویند الحمدلله حالم خوب است. اما نه، گفتند الحمدلله که یک چنین خدایی داریم. حیف نیست آدم این خدا را نبیند؟ چقدر در سختی‌ها، چقدر در شدائد، چقدر در مشکلات [کمکم کرده است] فقط خودم و خدای خودم [می‌دانم] کسی نیست که.
تاکنون نظری ثبت نشده است