display result search
- 75
- 1000
- 1000
- 1000
تقویت اخلاق توحیدی در انسان، جلسه چهل و پنجم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید احمد فقیهی با موضوع «تقویت اخلاق توحیدی در انسان»، جلسه چهل و پنجم، سال 1402
ادْعُوکَ یَا سَیِّدِی بِلِسَانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ رَبِّ أُنَاجِیکَ بِقَلْبٍ قَدْ أَوْبَقَهُ جُرْمُهُ أَدْعُوکَ یَا رَبِّ رَاهِبا رَاغِبا رَاجِیا خَائِفا إِذَا رَأَیْتُ مَوْلایَ ذُنُوبِی فَزِعْتُ وَ إِذَا رَأَیْتُ کَرَمَکَ طَمِعْتُ فَإِنْ عَفَوْتَ [غَفَرْتَ] فَخَیْرُ رَاحِمٍ وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَغَیْرُ ظَالِم حُجَّتِى یَا اللّهُ فِى جُرْأَتِى عَلَى مَسْأَلَتِکَ مَعَ إِتْیانِى مَا تَکْرَهُ جُودُکَ وَکَرَمُکَ
خب اگر که خداوند توفیق دهد ان شاء الله این شب های ماه مبارک رمضان موقعیت خوبی است برای دعا، برای مناجات وسائل خوب فراهم است. کسی بخواهد به بارگاه الهی یک راهی پیدا کند، راه باز است. بابُکَ مَفتوحٌ للسّائلینَ. در خانه خدا همیشه باز است. منتهی در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها هم همیشه باز است [ولی] گاهی من از دم حرم هم رد می‌شوم؛ اینقدر توفیق ندارم که صورتم را برگردانم یک سلام بکنم. سرگرم هستم. یک وقتی روز های اول انقلاب بود من سوار تاکسی شدم. راننده تاکسی با کسی که کنارش نشسته بود حرف می‌زدند. من هم یک بچه‌ای بودم عقب نشسته بودم، کاری به من نداشتند. آن وقت داشت می‌گفت یک شخصی را گرفتند اول انقلاب و شلاقش زدند؛ حقش بود. این مشروب می‌خورد قبل انقلاب، نزدیک حرم می‌خورد. خودش می‌گفت -من که نمیشناختم کی بود- می‌گفت من هم می‌خوردم ولی اگر می‌خواستم بخورم از شهر قم هم می‌رفتم بیرون که اصلا مقابل گنبد نباشم، در شهر قم هم نباشم اما این حقش بود چون نزدیک حرم می‌خورد. این در باز است بعضی رد می‌شوند بعضی کنار در معصیت می‌کنند. خب در خانه خدا هم این شب‌ها باز است. خب حالا آدم در خانه خدا بخواهد برود یک توجهاتی لازم است که اگر نباشد آدم فیضی نمی‌برد. آن توجه چیست؟ این که رحمت خدا رحمت واسعه است، رحمت بی‌نهایت است . اما این طرف چی؟ به من اجازه دادند امشب با خدا حرف بزنم اما به این توجه باید داشته باشم که ادْعُوکَ یَا سَیِّدِی خدایا من امشب با تو حرف می‌زنم بِلِسَانٍ با این زبانم هم حرف می‌زنم اما زبانی است که قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ آنقدر با این زبان گناه کردم، آنقدر با آن دروغ گفتم، آنقدر غیبت کردم، آنقدر آبروی مومنین را با این زبانم بردم، آنقدر دل افراد را با این زبان سوزاندم. درست است که حالا خدا بزرگواری می‌کند حلیم است کریم است عفوّ است غفار است.
ادْعُوکَ یَا سَیِّدِی بِلِسَانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ رَبِّ أُنَاجِیکَ بِقَلْبٍ قَدْ أَوْبَقَهُ جُرْمُهُ أَدْعُوکَ یَا رَبِّ رَاهِبا رَاغِبا رَاجِیا خَائِفا إِذَا رَأَیْتُ مَوْلایَ ذُنُوبِی فَزِعْتُ وَ إِذَا رَأَیْتُ کَرَمَکَ طَمِعْتُ فَإِنْ عَفَوْتَ [غَفَرْتَ] فَخَیْرُ رَاحِمٍ وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَغَیْرُ ظَالِم حُجَّتِى یَا اللّهُ فِى جُرْأَتِى عَلَى مَسْأَلَتِکَ مَعَ إِتْیانِى مَا تَکْرَهُ جُودُکَ وَکَرَمُکَ
خب اگر که خداوند توفیق دهد ان شاء الله این شب های ماه مبارک رمضان موقعیت خوبی است برای دعا، برای مناجات وسائل خوب فراهم است. کسی بخواهد به بارگاه الهی یک راهی پیدا کند، راه باز است. بابُکَ مَفتوحٌ للسّائلینَ. در خانه خدا همیشه باز است. منتهی در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها هم همیشه باز است [ولی] گاهی من از دم حرم هم رد می‌شوم؛ اینقدر توفیق ندارم که صورتم را برگردانم یک سلام بکنم. سرگرم هستم. یک وقتی روز های اول انقلاب بود من سوار تاکسی شدم. راننده تاکسی با کسی که کنارش نشسته بود حرف می‌زدند. من هم یک بچه‌ای بودم عقب نشسته بودم، کاری به من نداشتند. آن وقت داشت می‌گفت یک شخصی را گرفتند اول انقلاب و شلاقش زدند؛ حقش بود. این مشروب می‌خورد قبل انقلاب، نزدیک حرم می‌خورد. خودش می‌گفت -من که نمیشناختم کی بود- می‌گفت من هم می‌خوردم ولی اگر می‌خواستم بخورم از شهر قم هم می‌رفتم بیرون که اصلا مقابل گنبد نباشم، در شهر قم هم نباشم اما این حقش بود چون نزدیک حرم می‌خورد. این در باز است بعضی رد می‌شوند بعضی کنار در معصیت می‌کنند. خب در خانه خدا هم این شب‌ها باز است. خب حالا آدم در خانه خدا بخواهد برود یک توجهاتی لازم است که اگر نباشد آدم فیضی نمی‌برد. آن توجه چیست؟ این که رحمت خدا رحمت واسعه است، رحمت بی‌نهایت است . اما این طرف چی؟ به من اجازه دادند امشب با خدا حرف بزنم اما به این توجه باید داشته باشم که ادْعُوکَ یَا سَیِّدِی خدایا من امشب با تو حرف می‌زنم بِلِسَانٍ با این زبانم هم حرف می‌زنم اما زبانی است که قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ آنقدر با این زبان گناه کردم، آنقدر با آن دروغ گفتم، آنقدر غیبت کردم، آنقدر آبروی مومنین را با این زبانم بردم، آنقدر دل افراد را با این زبان سوزاندم. درست است که حالا خدا بزرگواری می‌کند حلیم است کریم است عفوّ است غفار است.
تاکنون نظری ثبت نشده است