display result search
- 9699
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 19 سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 19
أَوْ کَصَیّبٍ مِّنَ السَّمَآءِ فِیهِ ظُلُمَتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ یَجْعَلُونَ أَصَبِعَهُمْ فِى ءَاذَانِهِم مِّنَ الصَّو عِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ وَ اللَّهُ مُحِیطٌ بِالْکَفِرِینَ
ترجمه
یا چون (گرفتاران در) بارانى تند از آسمانند که در آن، تاریکى ها و رعد و برقى است که از ترس صاعقه ها و بیم مرگ، انگشتان خود را در گوش هایشان قرار مى دهند. و(لى) خداوند بر کافران احاطه دارد.
خداوند، منافق را به اشخاصِ در باران مانده اى تشبیه کرده که مشکلات بارانِ تند، شب تاریک، غرّش گوش خراش رعد، نور خیره کننده برق، و هراس و خوف مرگ، او را فرا گرفته است، امّا او نه براى حفظ خود از باران پناهگاهى دارد و نه براى تاریکى، نورى و نه گوشى آسوده از رعد و نه روحى آرام از مرگ.
پیام ها
1- منافقان غرق در مشکلات و نگرانىها مىشوند، و در همین دنیا نیز دلهره و اضطراب و رسوایى و ذلّت دامن گیرشان مىشود. «ظلمات و رعد و برق»
2- منافقان از مرگ مىترسند. «حذر الموت»
3- منافقان بدانند که خداوند بر آنها احاطه دارد و هر لحظه اراده فرماید، اسرار و توطئه هاى آنها را افشا مى کند. «و اللّه محیط بالکافرین»
4- سرانجام نفاق، به کفر منتهى مىشود. «و اللّه محیط بالکافرین» لذا در جاى دیگر قرآن مىفرماید: «ان اللَّه جامع المنافقین و الکافرین فى جهنم جمیعاً»
نگاهى به عملکرد و سرنوشت منافقان در جریان انقلاب اسلامى ایران، نشانه اى روشن براى این آیه است. دلهره، تفرقه، شکست، آوارگى، غربت، بىآبرویى، پناهندگى به کفّار و طاغوتها و جاسوسى، نتیجه اعمالشان بود. آنان با استفاده از شعارها و شخصیت هاى مذهبى، خیال پیروزى داشتند؛ »استوقد نارا« ولى با خنثى شدن توطئه ها و آگاه شدن مردم از سوء نیت آنان، خداوند آنان را گرفتار سر درگمى و تفرقه و بى خبرى از واقعیتها و حقایق نمود. »ذهب اللّه بنورهم« آنان چون شنیدن اخبار و سخن حقّ را از علما تحریم مىکنند به منزله کران هستند، و چون دریافتهاى درونى خود و حقایق را بازگو نمى نمایند مانند افراد لالند، و چون چشم دیدن پیشرفت و پیروزى اسلام را ندارند، کورند. و در اثر لجاجت و تعصّب مصداق »لایرجعون« مى باشند. ولى پیروزى ها مثل برق و نهیب مردم و آیات افشاگر همانند رعد و صاعقه، آنان را به وحشت و اضطراب انداخته است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَوْ کَصَیّبٍ مِّنَ السَّمَآءِ فِیهِ ظُلُمَتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ یَجْعَلُونَ أَصَبِعَهُمْ فِى ءَاذَانِهِم مِّنَ الصَّو عِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ وَ اللَّهُ مُحِیطٌ بِالْکَفِرِینَ
ترجمه
یا چون (گرفتاران در) بارانى تند از آسمانند که در آن، تاریکى ها و رعد و برقى است که از ترس صاعقه ها و بیم مرگ، انگشتان خود را در گوش هایشان قرار مى دهند. و(لى) خداوند بر کافران احاطه دارد.
خداوند، منافق را به اشخاصِ در باران مانده اى تشبیه کرده که مشکلات بارانِ تند، شب تاریک، غرّش گوش خراش رعد، نور خیره کننده برق، و هراس و خوف مرگ، او را فرا گرفته است، امّا او نه براى حفظ خود از باران پناهگاهى دارد و نه براى تاریکى، نورى و نه گوشى آسوده از رعد و نه روحى آرام از مرگ.
پیام ها
1- منافقان غرق در مشکلات و نگرانىها مىشوند، و در همین دنیا نیز دلهره و اضطراب و رسوایى و ذلّت دامن گیرشان مىشود. «ظلمات و رعد و برق»
2- منافقان از مرگ مىترسند. «حذر الموت»
3- منافقان بدانند که خداوند بر آنها احاطه دارد و هر لحظه اراده فرماید، اسرار و توطئه هاى آنها را افشا مى کند. «و اللّه محیط بالکافرین»
4- سرانجام نفاق، به کفر منتهى مىشود. «و اللّه محیط بالکافرین» لذا در جاى دیگر قرآن مىفرماید: «ان اللَّه جامع المنافقین و الکافرین فى جهنم جمیعاً»
نگاهى به عملکرد و سرنوشت منافقان در جریان انقلاب اسلامى ایران، نشانه اى روشن براى این آیه است. دلهره، تفرقه، شکست، آوارگى، غربت، بىآبرویى، پناهندگى به کفّار و طاغوتها و جاسوسى، نتیجه اعمالشان بود. آنان با استفاده از شعارها و شخصیت هاى مذهبى، خیال پیروزى داشتند؛ »استوقد نارا« ولى با خنثى شدن توطئه ها و آگاه شدن مردم از سوء نیت آنان، خداوند آنان را گرفتار سر درگمى و تفرقه و بى خبرى از واقعیتها و حقایق نمود. »ذهب اللّه بنورهم« آنان چون شنیدن اخبار و سخن حقّ را از علما تحریم مىکنند به منزله کران هستند، و چون دریافتهاى درونى خود و حقایق را بازگو نمى نمایند مانند افراد لالند، و چون چشم دیدن پیشرفت و پیروزى اسلام را ندارند، کورند. و در اثر لجاجت و تعصّب مصداق »لایرجعون« مى باشند. ولى پیروزى ها مثل برق و نهیب مردم و آیات افشاگر همانند رعد و صاعقه، آنان را به وحشت و اضطراب انداخته است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان