display result search
- 18037
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 18 سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 18
صُمٌّ بُکْمٌ عُمْىٌ فَهُمْ لَا یَرْجِعُونَ
ترجمه
آنان (از شنیدن حقّ) کر و (از گفتن حقّ) گنگ و (از دیدن حقّ) کورند، پس ایشان (به سوى حقّ) باز نمى گردند.
قرآن در ستایش برخى پیامبران مى فرماید: آنان دست و چشم دارند، «واذکر عبادنا ابراهیم و اسحاق و یعقوب اولى الایدى والابصار» شاید مقصود آن است که کسى که دست بت شکنى دارد دست دارد، کسى که چشم خدابین دارد چشم دارد، پس منافقان که چنین دست و چشمى ندارند، در واقع همچون ناقص الخلقه هایى هستند که خود مقدّمات نقص را فراهم کرده و وسائل شناخت را از دست داده اند. لذا در این سوره درباره منافقان تعابیرى همچون «لا یشعرون، ما یشعرون، لا یعلمون، لا یبصرون، یعمعون، صم، بکم، عمى، لا یرجعون» به کار رفته است.
نظر، غیر از بصیرت است. در سوره اعراف مى خوانیم: «تریهم ینظرون الیک و هم لا یبصرون» مى بینى که به تو نگاه مى کنند، در حالى که نمى بینند. یعنى چشم بصیرت ندارند که حقّ را ببینند.
عدم بهره گیرى صحیح از امکانات و وسائل شناخت، مساوى با سقوط و از دست دادن انسانیّت است.
جزاى کسى که در دنیا خود را به کورى و کرى و لالى مى زند، کورى و کرى و لالى آخرت است. «و نحشرهم یومالقیامة على وجوههم عمیاً و بکماً و صماً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
صُمٌّ بُکْمٌ عُمْىٌ فَهُمْ لَا یَرْجِعُونَ
ترجمه
آنان (از شنیدن حقّ) کر و (از گفتن حقّ) گنگ و (از دیدن حقّ) کورند، پس ایشان (به سوى حقّ) باز نمى گردند.
قرآن در ستایش برخى پیامبران مى فرماید: آنان دست و چشم دارند، «واذکر عبادنا ابراهیم و اسحاق و یعقوب اولى الایدى والابصار» شاید مقصود آن است که کسى که دست بت شکنى دارد دست دارد، کسى که چشم خدابین دارد چشم دارد، پس منافقان که چنین دست و چشمى ندارند، در واقع همچون ناقص الخلقه هایى هستند که خود مقدّمات نقص را فراهم کرده و وسائل شناخت را از دست داده اند. لذا در این سوره درباره منافقان تعابیرى همچون «لا یشعرون، ما یشعرون، لا یعلمون، لا یبصرون، یعمعون، صم، بکم، عمى، لا یرجعون» به کار رفته است.
نظر، غیر از بصیرت است. در سوره اعراف مى خوانیم: «تریهم ینظرون الیک و هم لا یبصرون» مى بینى که به تو نگاه مى کنند، در حالى که نمى بینند. یعنى چشم بصیرت ندارند که حقّ را ببینند.
عدم بهره گیرى صحیح از امکانات و وسائل شناخت، مساوى با سقوط و از دست دادن انسانیّت است.
جزاى کسى که در دنیا خود را به کورى و کرى و لالى مى زند، کورى و کرى و لالى آخرت است. «و نحشرهم یومالقیامة على وجوههم عمیاً و بکماً و صماً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان