display result search
- 9519
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 14 سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 14
وَإِذَا لَقُواْ الَّذِینَ ءَامَنُواْ قَالُواْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَیَطِینِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَکُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِءُونَ
ترجمه
و چون با اهل ایمان ملاقات کنند گویند: ما (نیز همانند شما) ایمان آورده ایم. ولى هرگاه با (همفکران) شیطان صفت خود خلوت کنند، مى گویند: ما با شما هستیم، ما فقط (اهل ایمان را) مسخره مى کنیم.
شیطان، از ریشه شَطَنَ و به معنای دورشدن از حق است. پس هر کسی یا چیزی که از حق دور باشد، می تواند شیطان باشد. اما کلمه ابلیس فقط در مورد فرشته رانده شده از درگاه الهی به کار برده می شود. شیطان وجودی مضر است که در مقابل حق قرار می گیرد. منافقین با شیاطین همنشینی دارند. آنها در ظاهر با حق هستند اما در باطن با شیاطین هم پیمان می گردند. ایمان آنها پایدار نیست بلکه کفر در وجود آنها بیشتر از ایمان است.
پیام ها
1- منافق، نان را به نرخ روز مى خورد. «قالوا آمنا... قالوا انّا معکم»
2- به هر اظهار ایمان، نباید اعتماد قطعى کرد و باید مواظب عوامل نفوذى بود. «قالوا آمنّا»
3- منافق، شهامتِ صداقت ندارد و از مؤمنان ترس و هراس دارد. «خَلَوا»
تماس و ارتباط منافقان با مؤمنان، آشکار و علنى است ولى تماس آنان با کفّار یا سران و رهبران خود، سرّى و محرمانه، در نهان و خلوت صورت مى گیرد.
4- دوستان منافقان، شیطان صفت هستند. «شیاطینهم»
5 - کفّار و منافقان با همدیگر ارتباط تشکیلاتى دارند و منافقان از آنان خطّ فکرى مىگیرند. «شیاطینهم»
6- اظهار ایمان از سوى منافق موقتى است، ولى کفر او پایدار و ثابت است. «آمنّا، انّا معکم» (ایمان، با جمله فعلیه و کفر با جمله اسمیّه آمده و جمله اسمیّه نشانه دوام و ثبوت است.)
7- منافقان با کافران نه تنها همفکرند بلکه کمک کارهم نیز هستند.«انّا معکم» (کلمه «مع»، در جایى به کار مى رود که علاوه بر همفکرى، همکارى نیز باشد.)
8 - منافقان، مؤمنان را به استهزا مى گیرند. «انّما نحن مستهزؤن»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِذَا لَقُواْ الَّذِینَ ءَامَنُواْ قَالُواْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَیَطِینِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَکُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِءُونَ
ترجمه
و چون با اهل ایمان ملاقات کنند گویند: ما (نیز همانند شما) ایمان آورده ایم. ولى هرگاه با (همفکران) شیطان صفت خود خلوت کنند، مى گویند: ما با شما هستیم، ما فقط (اهل ایمان را) مسخره مى کنیم.
شیطان، از ریشه شَطَنَ و به معنای دورشدن از حق است. پس هر کسی یا چیزی که از حق دور باشد، می تواند شیطان باشد. اما کلمه ابلیس فقط در مورد فرشته رانده شده از درگاه الهی به کار برده می شود. شیطان وجودی مضر است که در مقابل حق قرار می گیرد. منافقین با شیاطین همنشینی دارند. آنها در ظاهر با حق هستند اما در باطن با شیاطین هم پیمان می گردند. ایمان آنها پایدار نیست بلکه کفر در وجود آنها بیشتر از ایمان است.
پیام ها
1- منافق، نان را به نرخ روز مى خورد. «قالوا آمنا... قالوا انّا معکم»
2- به هر اظهار ایمان، نباید اعتماد قطعى کرد و باید مواظب عوامل نفوذى بود. «قالوا آمنّا»
3- منافق، شهامتِ صداقت ندارد و از مؤمنان ترس و هراس دارد. «خَلَوا»
تماس و ارتباط منافقان با مؤمنان، آشکار و علنى است ولى تماس آنان با کفّار یا سران و رهبران خود، سرّى و محرمانه، در نهان و خلوت صورت مى گیرد.
4- دوستان منافقان، شیطان صفت هستند. «شیاطینهم»
5 - کفّار و منافقان با همدیگر ارتباط تشکیلاتى دارند و منافقان از آنان خطّ فکرى مىگیرند. «شیاطینهم»
6- اظهار ایمان از سوى منافق موقتى است، ولى کفر او پایدار و ثابت است. «آمنّا، انّا معکم» (ایمان، با جمله فعلیه و کفر با جمله اسمیّه آمده و جمله اسمیّه نشانه دوام و ثبوت است.)
7- منافقان با کافران نه تنها همفکرند بلکه کمک کارهم نیز هستند.«انّا معکم» (کلمه «مع»، در جایى به کار مى رود که علاوه بر همفکرى، همکارى نیز باشد.)
8 - منافقان، مؤمنان را به استهزا مى گیرند. «انّما نحن مستهزؤن»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان