display result search
- 13023
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 6سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 6
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ سَوآءٌ عَلَیْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ
ترجمه
همانا کسانى که کفر ورزیده اند، براى آنها یکسان است که هشدارشان دهى یا هشدارشان ندهى. آنها ایمان نخواهند آورد.
«کفر»، به معناى پوشاندن و نادیده گرفتن است. به کشاورز و شب، کافر مى گویند. چون کشاورز دانه و هسته را زیر خاک مى پوشاند و شب فضا را در برمى گیرد. کفران نعمت نیز به معنى نادیده گرفتن آن است. شخص منکر دین، به سبب اینکه حقایق و آیات الهى را کتمان مى کند و یا نادیده مى گیرد، کافر خوانده شده است.
قرآن، بعد از متّقین، گروهى از کفّار را معرّفى مى کند. آنها که در گمراهى و کتمانِ حقّ، چنان سرسختند که حاضر به پذیرش آیات الهى نیستند و در برابر دعوت پیامبران، زبان قال و حالشان این بود: «سواء علینا أوَعَظتَ ام لم تکن من الواعظین» براى ما وعظ و نصیحت تو اثرى ندارد، فرقى ندارد که پند دهى یا از نصیحت دهندگان نباشى.
اگر زمینه مساعد و مناسب نباشد، دعوت انبیا نیز مؤثّر واقع نمى شود.
باران که در لطافت طبعش، خلافنیست
در باغ لاله روید و در شورهزار، خَس
پیام ها
1- لجاجت و عناد و تعصّب جاهلانه، انسان را جماد گونه مى کند. «سواء علیهم»
2- روش تبلیغ براى کفّار، انذار است. اگر انذار و هشدار در انسان اثر نکند، بشارت و وعده ها نیز اثر نخواهند کرد. «سواء علیهم ءانذرتهم ام لم تُنذرهم»
3- انتظار ایمان آوردنِ همه مردم را نداشته باشید. «...لا یؤمنون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ سَوآءٌ عَلَیْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ
ترجمه
همانا کسانى که کفر ورزیده اند، براى آنها یکسان است که هشدارشان دهى یا هشدارشان ندهى. آنها ایمان نخواهند آورد.
«کفر»، به معناى پوشاندن و نادیده گرفتن است. به کشاورز و شب، کافر مى گویند. چون کشاورز دانه و هسته را زیر خاک مى پوشاند و شب فضا را در برمى گیرد. کفران نعمت نیز به معنى نادیده گرفتن آن است. شخص منکر دین، به سبب اینکه حقایق و آیات الهى را کتمان مى کند و یا نادیده مى گیرد، کافر خوانده شده است.
قرآن، بعد از متّقین، گروهى از کفّار را معرّفى مى کند. آنها که در گمراهى و کتمانِ حقّ، چنان سرسختند که حاضر به پذیرش آیات الهى نیستند و در برابر دعوت پیامبران، زبان قال و حالشان این بود: «سواء علینا أوَعَظتَ ام لم تکن من الواعظین» براى ما وعظ و نصیحت تو اثرى ندارد، فرقى ندارد که پند دهى یا از نصیحت دهندگان نباشى.
اگر زمینه مساعد و مناسب نباشد، دعوت انبیا نیز مؤثّر واقع نمى شود.
باران که در لطافت طبعش، خلافنیست
در باغ لاله روید و در شورهزار، خَس
پیام ها
1- لجاجت و عناد و تعصّب جاهلانه، انسان را جماد گونه مى کند. «سواء علیهم»
2- روش تبلیغ براى کفّار، انذار است. اگر انذار و هشدار در انسان اثر نکند، بشارت و وعده ها نیز اثر نخواهند کرد. «سواء علیهم ءانذرتهم ام لم تُنذرهم»
3- انتظار ایمان آوردنِ همه مردم را نداشته باشید. «...لا یؤمنون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان