display result search
- 28253
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 3 سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ی بقره - آیه 3
الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَهُمْ یُنفِقُونَ
ترجمه
(متّقین) کسانى هستند که به غیب ایمان دارند و نماز را به پاى مى دارند و از آنچه به آنان روزى داده ایم، انفاق مى کنند.
قرآن، هستى را به دو بخش تقسیم مى کند: عالم غیب و عالم شهود. متّقین به کلّ هستى ایمان دارند، ولى دیگران تنها آنچه را قبول مى کنند که برایشان محسوس باشد. حتّى توقّع دارند که خدا را با چشم ببینند و چون نمى بینند، به او ایمان نمى آورند. چنانکه برخى به حضرت موسى گفتند: «لن نؤمن لک حتّى نَرى اللّه جهرة» ما هرگز به تو ایمان نمى آوریم، مگر آنکه خداوند را آشکارا مشاهده کنیم.
این افراد درباره قیامت نیز مى گویند: «ما هى الاّ حیاتنا الدنیا نموت و نحیا و ما یهلکنا الاّ الدّهر» جز این دنیا که ما در آن زندگى مى کنیم، جهان دیگرى نیست، مى میریم و زنده مى شویم و این روزگار است که ما را از بین مى برد.
چنین افرادى هنوز از مدار حیوانات نگذشته اند و راه شناخت را منحصر به محسوسات مى دانند و مى خواهند همه چیز را از طریق حواسّ درک کنند.
متّقین نسبت به جهان غیب ایمان دارند، که برتر از علم و فراتر از آن است. در درونِ ایمان، عشق، علاقه، تعظیم، تقدیس و ارتباط نهفته است، ولى در علم، این مسائل نیست.
پیام ها
1- ایمان، از عمل جدا نیست. در کنار ایمان به غیب، وظایف و تکالیف عملى مؤمن بازگو شده است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون»
2- اساسىترین اصل در جهان بینى الهى آن است که هستى، منحصر به محسوسات نیست. «یؤمنون بالغیب»
3- پس از اصل ایمان، اقامه نماز و انفاق از مهمترین اعمال است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون» (در جامعه الهى که حرکت و سیر الى اللّه دارد، اضطرابها و ناهنجارى هاى روحى و روانى و کمبودهاى معنوى، با نماز تقویت و درمان مى یابد و خلأهاى اقتصادى و نابسامانى هاى ناشى از آن، با انفاق پر و مرتفع مى گردد.)
4- برگزارى نماز، باید مستمر باشد نه موسمى و مقطعى. «یقیمون الصّلاة» (فعل مضارع بر استمرار و دوام دلالت دارد.)
5 - در انفاق نیز باید میانه رو باشیم. «ممّا رزقناهم»
6- از هرچه خداوند عطا کرده (علم، آبرو، ثروت، هنر و...) به دیگران انفاق کنیم. «ممّا رزقناهم ینفقون» امام صادق (ع) مى فرماید: از آنچه به آنان تعلیم داده ایم در جامعه نشر مى دهند.
7- انفاق باید از مال حلال باشد، چون خداوند رزق هر کس را از حلال مقدّر مى کند. «رزقناهم»
8 - اگر باور کنیم آنچه داریم از خداست، با انفاق کردن مغرور نمى شویم. بهتر مى توانیم قسمتى از آن را انفاق کنیم. «ممّا رزقناهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَهُمْ یُنفِقُونَ
ترجمه
(متّقین) کسانى هستند که به غیب ایمان دارند و نماز را به پاى مى دارند و از آنچه به آنان روزى داده ایم، انفاق مى کنند.
قرآن، هستى را به دو بخش تقسیم مى کند: عالم غیب و عالم شهود. متّقین به کلّ هستى ایمان دارند، ولى دیگران تنها آنچه را قبول مى کنند که برایشان محسوس باشد. حتّى توقّع دارند که خدا را با چشم ببینند و چون نمى بینند، به او ایمان نمى آورند. چنانکه برخى به حضرت موسى گفتند: «لن نؤمن لک حتّى نَرى اللّه جهرة» ما هرگز به تو ایمان نمى آوریم، مگر آنکه خداوند را آشکارا مشاهده کنیم.
این افراد درباره قیامت نیز مى گویند: «ما هى الاّ حیاتنا الدنیا نموت و نحیا و ما یهلکنا الاّ الدّهر» جز این دنیا که ما در آن زندگى مى کنیم، جهان دیگرى نیست، مى میریم و زنده مى شویم و این روزگار است که ما را از بین مى برد.
چنین افرادى هنوز از مدار حیوانات نگذشته اند و راه شناخت را منحصر به محسوسات مى دانند و مى خواهند همه چیز را از طریق حواسّ درک کنند.
متّقین نسبت به جهان غیب ایمان دارند، که برتر از علم و فراتر از آن است. در درونِ ایمان، عشق، علاقه، تعظیم، تقدیس و ارتباط نهفته است، ولى در علم، این مسائل نیست.
پیام ها
1- ایمان، از عمل جدا نیست. در کنار ایمان به غیب، وظایف و تکالیف عملى مؤمن بازگو شده است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون»
2- اساسىترین اصل در جهان بینى الهى آن است که هستى، منحصر به محسوسات نیست. «یؤمنون بالغیب»
3- پس از اصل ایمان، اقامه نماز و انفاق از مهمترین اعمال است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون» (در جامعه الهى که حرکت و سیر الى اللّه دارد، اضطرابها و ناهنجارى هاى روحى و روانى و کمبودهاى معنوى، با نماز تقویت و درمان مى یابد و خلأهاى اقتصادى و نابسامانى هاى ناشى از آن، با انفاق پر و مرتفع مى گردد.)
4- برگزارى نماز، باید مستمر باشد نه موسمى و مقطعى. «یقیمون الصّلاة» (فعل مضارع بر استمرار و دوام دلالت دارد.)
5 - در انفاق نیز باید میانه رو باشیم. «ممّا رزقناهم»
6- از هرچه خداوند عطا کرده (علم، آبرو، ثروت، هنر و...) به دیگران انفاق کنیم. «ممّا رزقناهم ینفقون» امام صادق (ع) مى فرماید: از آنچه به آنان تعلیم داده ایم در جامعه نشر مى دهند.
7- انفاق باید از مال حلال باشد، چون خداوند رزق هر کس را از حلال مقدّر مى کند. «رزقناهم»
8 - اگر باور کنیم آنچه داریم از خداست، با انفاق کردن مغرور نمى شویم. بهتر مى توانیم قسمتى از آن را انفاق کنیم. «ممّا رزقناهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است