display result search
- 6515
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 23 سوره حشر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حشر- آیه 23
هُوَ اللَّهُ الَّذِى لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلاَمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ
ترجمه
اوست خداى یکتا که معبودى جز او نیست، فرمانروا، منزّه از هر عیب، سلامت بخش، ایمنى بخش، مسلّط بر همه چیز، قدرتمندِ شکست ناپذیر، صاحب جبروت و کبریایى. منزّه است از هر چه براى او شریک قرار مى دهند.
«مَلِک» به معناى مالک امور مردم و اختیاردار حکومت آنان است. «قدّوس» به معناى پاک و منزّه از هر عیب و نقص، «مهیمن» به معناى صاحب سلطه و سیطره و مراقبت است. «جَبّار» به دو معناى قادر بر جبر و جبران کننده آمده است.
«سلام» یعنى کسى که با سلام و عافیت برخورد مىکند، نه با جنگ و ستیز و یا شرّ و ضرر. «مؤمن» نیز یعنى کسى که به تو امنیّت مىدهد و تو را در امان خود حفظ مىکند.
حاکمان بشرى سر تا پا عجز و نیاز و محدودیّت و نقص هستند و مردم از آنان در امان نیستند. امّا خداوند متعال، فرمانروایى است که هم قداست دارد و از هر عیب و نقصى به دور است، هم ایمنى بخش است، هم بر همه چیز سیطره و نفوذ دارد، داراى قدرتى نفوذناپذیر است، جبران کننده است و عظمت و کبریایى دارد.
پیام ها
1- یکتا معبود هستى، کسى است که فرمانروایى مطلق دارد. «هو اللّه الذى لا اله الاّ هو الملک»
2- فرمانروایى خداوند، از هر گونه ظلم و کاستى به دور است و مملوّ از قداست مىباشد. «القدوّس السلام»
3- خداوند هیچ گونه ضررى به خلق خود نمىزند. «السلام»
4- خداوند، احاطه کامل بر هستى دارد. «المهیمن»
5 - پندارهاى مشرکان دربارهى خداوند، نادرست است. «سبحان اللّه عما یشرکون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
هُوَ اللَّهُ الَّذِى لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلاَمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ
ترجمه
اوست خداى یکتا که معبودى جز او نیست، فرمانروا، منزّه از هر عیب، سلامت بخش، ایمنى بخش، مسلّط بر همه چیز، قدرتمندِ شکست ناپذیر، صاحب جبروت و کبریایى. منزّه است از هر چه براى او شریک قرار مى دهند.
«مَلِک» به معناى مالک امور مردم و اختیاردار حکومت آنان است. «قدّوس» به معناى پاک و منزّه از هر عیب و نقص، «مهیمن» به معناى صاحب سلطه و سیطره و مراقبت است. «جَبّار» به دو معناى قادر بر جبر و جبران کننده آمده است.
«سلام» یعنى کسى که با سلام و عافیت برخورد مىکند، نه با جنگ و ستیز و یا شرّ و ضرر. «مؤمن» نیز یعنى کسى که به تو امنیّت مىدهد و تو را در امان خود حفظ مىکند.
حاکمان بشرى سر تا پا عجز و نیاز و محدودیّت و نقص هستند و مردم از آنان در امان نیستند. امّا خداوند متعال، فرمانروایى است که هم قداست دارد و از هر عیب و نقصى به دور است، هم ایمنى بخش است، هم بر همه چیز سیطره و نفوذ دارد، داراى قدرتى نفوذناپذیر است، جبران کننده است و عظمت و کبریایى دارد.
پیام ها
1- یکتا معبود هستى، کسى است که فرمانروایى مطلق دارد. «هو اللّه الذى لا اله الاّ هو الملک»
2- فرمانروایى خداوند، از هر گونه ظلم و کاستى به دور است و مملوّ از قداست مىباشد. «القدوّس السلام»
3- خداوند هیچ گونه ضررى به خلق خود نمىزند. «السلام»
4- خداوند، احاطه کامل بر هستى دارد. «المهیمن»
5 - پندارهاى مشرکان دربارهى خداوند، نادرست است. «سبحان اللّه عما یشرکون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است