display result search
- 2208
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 21 سوره شوری
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره شوری - آیه 21
أَمْ لَهُمْ شُرَکَآؤُاْ شَرَعُواْ لَهُم مِّنَ الدِّینِ مَا لَمْ یَأْذَن بِهِ اللَّهُ وَلَوْلَا کَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِىَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ
ترجمه
آیا خدایانِ باطلِ مشرکان، احکامى از دین که خداوند به آن اذن نداده براى مشرکان قرار داده اند و اگر فرمان قطعى (خداوند مبنى بر مهلت دادن به منحرفان) نبود قطعاً میان مشرکان (به هلاکت) حکم مىشد و همانا ستمکاران برایشان عذابى دردناک است.
امام على به فرزندش مى فرماید: «لو کان لربّک شریک لاَتَتک رسله» اگر پروردگارت شریکى مى داشت پیامبرانى از جانب او نزد تو مى آمدند. این آیه همان معنا را مى فرماید: آیا شرکایى که براى خدا مى پندارید مکتب و آیینى به شما عرضه کرده اند؟
امام زین العابدین (ع) درباره مهلتهاى الهى مى فرماید: «کان جزائى منک فى اول ما عصیتک النار» خدایا کیفر من در اولین معصیت دوزخ بود (ولى تو به من مهلت دادى).
1- انسان نیازمند قانون است و این نیاز را خدا مى تواند برآورده سازد، نه دیگران. «ام لهم شرکاء شرعوا لهم»
2- شریعت بر حقّ تنها با اذن الهى محقق مى شود و بدون اذن او هیچ چیز جنبه شرعى و الهى ندارد. «ما لم یأذن به اللّه»
3- بدعت در دین و تشریع قوانین خارج از اذن خدا شرک به اوست. «شرکاء شرعوا لهم من الدین ما لم یأذن به اللّه»
4- سنّت قطعى خداوند آن است که همه مردم مهلتى براى نشان دادن جوهره خود داشته باشند. «و لولا کلمة الفصل»
5 - مهلت دادن به منحرفین یک لطف الهى است تا شاید به فکر توبه یا ایمان بیفتند و اگر این لطف نبود انسان با اولین گناه خود به کیفر نابودى مى رسید. «لولا کلمة الفصل لقضى بینهم»
6- شرک ظلم است و مشرک ظالم. «ام لهم شرکاء... انّ الظالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَمْ لَهُمْ شُرَکَآؤُاْ شَرَعُواْ لَهُم مِّنَ الدِّینِ مَا لَمْ یَأْذَن بِهِ اللَّهُ وَلَوْلَا کَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِىَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ
ترجمه
آیا خدایانِ باطلِ مشرکان، احکامى از دین که خداوند به آن اذن نداده براى مشرکان قرار داده اند و اگر فرمان قطعى (خداوند مبنى بر مهلت دادن به منحرفان) نبود قطعاً میان مشرکان (به هلاکت) حکم مىشد و همانا ستمکاران برایشان عذابى دردناک است.
امام على به فرزندش مى فرماید: «لو کان لربّک شریک لاَتَتک رسله» اگر پروردگارت شریکى مى داشت پیامبرانى از جانب او نزد تو مى آمدند. این آیه همان معنا را مى فرماید: آیا شرکایى که براى خدا مى پندارید مکتب و آیینى به شما عرضه کرده اند؟
امام زین العابدین (ع) درباره مهلتهاى الهى مى فرماید: «کان جزائى منک فى اول ما عصیتک النار» خدایا کیفر من در اولین معصیت دوزخ بود (ولى تو به من مهلت دادى).
1- انسان نیازمند قانون است و این نیاز را خدا مى تواند برآورده سازد، نه دیگران. «ام لهم شرکاء شرعوا لهم»
2- شریعت بر حقّ تنها با اذن الهى محقق مى شود و بدون اذن او هیچ چیز جنبه شرعى و الهى ندارد. «ما لم یأذن به اللّه»
3- بدعت در دین و تشریع قوانین خارج از اذن خدا شرک به اوست. «شرکاء شرعوا لهم من الدین ما لم یأذن به اللّه»
4- سنّت قطعى خداوند آن است که همه مردم مهلتى براى نشان دادن جوهره خود داشته باشند. «و لولا کلمة الفصل»
5 - مهلت دادن به منحرفین یک لطف الهى است تا شاید به فکر توبه یا ایمان بیفتند و اگر این لطف نبود انسان با اولین گناه خود به کیفر نابودى مى رسید. «لولا کلمة الفصل لقضى بینهم»
6- شرک ظلم است و مشرک ظالم. «ام لهم شرکاء... انّ الظالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است