- 4136
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 13سوره شوری
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره شوری - آیه 13
شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحاً وَالَّذِى أَوْحَیْنَآ إِلَیْکَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُواْ الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُواْ فِیهِ کَبُرَ عَلَى الْمُشْرِکِینَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ اللَّهُ یَجْتَبِى إِلَیْهِ مَن یَشَآءُ وَیَهْدِى إِلَیْهِ مَن یُنِیبُ
ترجمه
از (احکام) دین آنچه را به نوح سفارش کرد، براى شما (نیز) مقرّر داشت و آنچه به سوى تو وحى کردیم و آنچه ابراهیم و موسى و عیسى را بدان سفارش نمودیم آن بود که دین را به پا دارید و در آن دچار تفرقه نشوید، آنچه مردم را بدان دعوت مى کنى بر مشرکان سنگین است. خداوند هر که را بخواهد به سوى خویش بر مى گزیند و هر که را به درگاه او رو آورد به سوى خویش هدایت مى کند.
در این آیه، نام هر پنج پیامبر اولوالعزم آمده است: نوح، ابراهیم، موسى، عیسى (ع) و پیامبر اسلام.
محور دعوت انبیا یکى بوده است و همه آن بزرگواران مردم را به توحید و معاد، تقوى و عدالت، نماز و روزه، احسان به والدین و رسیدگى به محرومان دعوت مى کردند.
«شَرَع» از «شریعة» به معناى راهى است که مردم را به ساحل رودخانه هاى بزرگ مى رساند، مانند شریعه علقمه براى رسیدن به آب رود فرات. از آنجا که احکام دین، راه رسیدن به کمالات است، به آن شریعت گفته مى شود.
در قرآن، کلمه «ادیان» نداریم، چون دین الهى یکى بیش نیست.
پیام ها
1- خداوند براساس علم بى پایان خود، شریعتها را براى مردم قرار داد. «انّه بکلّ شىء علیم شرع لکم...»
2- دین و شریعت در راستاى منافع انسان است. «شرع لکم»
3- نوح، اولین پیامبرى است که داراى شریعت جامع بوده است. «شرع لکم من الدین ما وصّى به نوحا»
4- اسلام دین جامع است و تعالیم همه پیامبران پیشین را در بردارد. «ما وصّى به نوحا... و ما وصّینا به ابراهیم و موسى و عیسى»
5 - وحدت واقعى در سایه دین الهى امکان دارد. «اقیموا الدین ولا تتفرقوا»
6- مانع اقامه دین و اجراى احکام آن اختلافات دینى است. «اقیموا الدین و لاتتفرقوا»
7- وحدت مؤمنان براى مشرکان سخت است. «لا تتفرّقوا... کبر على المشرکین»
8 - مشرکان را به حقّ دعوت کنید گرچه بر ایشان سنگین است. «کبر على المشرکین ما تدعوهم الیه»
9- نبوّت، منصبى الهى است و خداوند افرادى را که لایق مى داند برمى گزیند. «یجتبى الیه»
10- خداوند، انبیا را قبل از آنکه رهبر مردم شوند براى بندگى خویش بر مىگزیند. «اللّه یجتبى الیه »
11- انسان با اعمال خویش زمینه دریافت الطاف الهى را به وجود مى آورد. «یهدى الیه من ینیب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحاً وَالَّذِى أَوْحَیْنَآ إِلَیْکَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُواْ الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُواْ فِیهِ کَبُرَ عَلَى الْمُشْرِکِینَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ اللَّهُ یَجْتَبِى إِلَیْهِ مَن یَشَآءُ وَیَهْدِى إِلَیْهِ مَن یُنِیبُ
ترجمه
از (احکام) دین آنچه را به نوح سفارش کرد، براى شما (نیز) مقرّر داشت و آنچه به سوى تو وحى کردیم و آنچه ابراهیم و موسى و عیسى را بدان سفارش نمودیم آن بود که دین را به پا دارید و در آن دچار تفرقه نشوید، آنچه مردم را بدان دعوت مى کنى بر مشرکان سنگین است. خداوند هر که را بخواهد به سوى خویش بر مى گزیند و هر که را به درگاه او رو آورد به سوى خویش هدایت مى کند.
در این آیه، نام هر پنج پیامبر اولوالعزم آمده است: نوح، ابراهیم، موسى، عیسى (ع) و پیامبر اسلام.
محور دعوت انبیا یکى بوده است و همه آن بزرگواران مردم را به توحید و معاد، تقوى و عدالت، نماز و روزه، احسان به والدین و رسیدگى به محرومان دعوت مى کردند.
«شَرَع» از «شریعة» به معناى راهى است که مردم را به ساحل رودخانه هاى بزرگ مى رساند، مانند شریعه علقمه براى رسیدن به آب رود فرات. از آنجا که احکام دین، راه رسیدن به کمالات است، به آن شریعت گفته مى شود.
در قرآن، کلمه «ادیان» نداریم، چون دین الهى یکى بیش نیست.
پیام ها
1- خداوند براساس علم بى پایان خود، شریعتها را براى مردم قرار داد. «انّه بکلّ شىء علیم شرع لکم...»
2- دین و شریعت در راستاى منافع انسان است. «شرع لکم»
3- نوح، اولین پیامبرى است که داراى شریعت جامع بوده است. «شرع لکم من الدین ما وصّى به نوحا»
4- اسلام دین جامع است و تعالیم همه پیامبران پیشین را در بردارد. «ما وصّى به نوحا... و ما وصّینا به ابراهیم و موسى و عیسى»
5 - وحدت واقعى در سایه دین الهى امکان دارد. «اقیموا الدین ولا تتفرقوا»
6- مانع اقامه دین و اجراى احکام آن اختلافات دینى است. «اقیموا الدین و لاتتفرقوا»
7- وحدت مؤمنان براى مشرکان سخت است. «لا تتفرّقوا... کبر على المشرکین»
8 - مشرکان را به حقّ دعوت کنید گرچه بر ایشان سنگین است. «کبر على المشرکین ما تدعوهم الیه»
9- نبوّت، منصبى الهى است و خداوند افرادى را که لایق مى داند برمى گزیند. «یجتبى الیه»
10- خداوند، انبیا را قبل از آنکه رهبر مردم شوند براى بندگى خویش بر مىگزیند. «اللّه یجتبى الیه »
11- انسان با اعمال خویش زمینه دریافت الطاف الهى را به وجود مى آورد. «یهدى الیه من ینیب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است