- 2286
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 71 و 72 سوره غافر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره غافر - آیه 71 و 72
إِذِ الْأَغْلاَلُ فِى أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلاَسِلُ یُسْحَبُونَ
فِى الْحَمِیمِ ثُمَّ فِى النَّارِ یُسْجَرُونَ
ترجمه
آن گاه که غلها در گردنهایشان باشد و با زنجیرها کشیده مى شوند.
در آب جوشان و سپس در آتش سوزانده مى شوند.
«أغلال» جمع «غُلّ» به معناى آویز و طوقى است که به نشانه ذلّت بر گردن کسى نهند. «سَلاسل» جمع «سلسلة» به معناى زنجیر و «یسحبون» به معناى کشیده شدن روى زمین است. «یسجرون» به معناى برافروخته کردن آتش است.
آن چه سبب هشدار و تربیت و پیدا شدن تقوا است، ترسیم سیماى قیامت و انواع عذابهایى است که از طریق وحى بیان شده است و ایمان فلسفى که انسان تنها از طریق عدالت و حکمت، آن هم به طور کلى به قیامت معتقد باشد، این آثار را نخواهد داشت. همانگونه که اثبات خدا از طریق نفى دور و تسلسل سبب تقوا و تلاش نمى شود، گرچه این مباحث عقلى در جاى خود کارایى دارند.
در این آیه انواع عذاب براى کافران مطرح شده است:
الف) شکنجه جسمى در غل و زنجیر. «الاغلال...»
ب) شیوه بردن به دوزخ که با تحقیر است. «یسحبون»
ج) اول در آب داغ، سپس در آتش دوزخ. «فى الحمیم ثم فى النار»
د) آتش برافروخته دوزخ که هرگز سردى و تخفیف ندارد. «یسجرون»
ه) سؤال از شرکاى خیالى که مایه شرمندگى آنان است. «قیل لهم این»
پیام ها
1- افراد لجوج به هنگام دیدن عذاب، به انحراف خود پى مى برند. «فسوف یعلمون اذ الاغلال...»
2- جدال و تکذیب حقّ، انسان را گرفتار انواع عذابها مى کند. «یجادلون... کذبوا... اذ الاغلال»
3- بزرگى طلبى و تکبّر انسان، در روزگارى به ذلّت تبدیل خواهد شد. (گردن کشىها و طغیانها و غرورها و شرکورزىها بى پاسخ نخواهد ماند). «الاغلال... یسحبون...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِذِ الْأَغْلاَلُ فِى أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلاَسِلُ یُسْحَبُونَ
فِى الْحَمِیمِ ثُمَّ فِى النَّارِ یُسْجَرُونَ
ترجمه
آن گاه که غلها در گردنهایشان باشد و با زنجیرها کشیده مى شوند.
در آب جوشان و سپس در آتش سوزانده مى شوند.
«أغلال» جمع «غُلّ» به معناى آویز و طوقى است که به نشانه ذلّت بر گردن کسى نهند. «سَلاسل» جمع «سلسلة» به معناى زنجیر و «یسحبون» به معناى کشیده شدن روى زمین است. «یسجرون» به معناى برافروخته کردن آتش است.
آن چه سبب هشدار و تربیت و پیدا شدن تقوا است، ترسیم سیماى قیامت و انواع عذابهایى است که از طریق وحى بیان شده است و ایمان فلسفى که انسان تنها از طریق عدالت و حکمت، آن هم به طور کلى به قیامت معتقد باشد، این آثار را نخواهد داشت. همانگونه که اثبات خدا از طریق نفى دور و تسلسل سبب تقوا و تلاش نمى شود، گرچه این مباحث عقلى در جاى خود کارایى دارند.
در این آیه انواع عذاب براى کافران مطرح شده است:
الف) شکنجه جسمى در غل و زنجیر. «الاغلال...»
ب) شیوه بردن به دوزخ که با تحقیر است. «یسحبون»
ج) اول در آب داغ، سپس در آتش دوزخ. «فى الحمیم ثم فى النار»
د) آتش برافروخته دوزخ که هرگز سردى و تخفیف ندارد. «یسجرون»
ه) سؤال از شرکاى خیالى که مایه شرمندگى آنان است. «قیل لهم این»
پیام ها
1- افراد لجوج به هنگام دیدن عذاب، به انحراف خود پى مى برند. «فسوف یعلمون اذ الاغلال...»
2- جدال و تکذیب حقّ، انسان را گرفتار انواع عذابها مى کند. «یجادلون... کذبوا... اذ الاغلال»
3- بزرگى طلبى و تکبّر انسان، در روزگارى به ذلّت تبدیل خواهد شد. (گردن کشىها و طغیانها و غرورها و شرکورزىها بى پاسخ نخواهد ماند). «الاغلال... یسحبون...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است