display result search
- 3135
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 69 سوره زمر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره زمر - آیه 69
وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْکِتَابُ وَجِاْى ءَ بِالنَّبِیِّیْنَ وَ الشُّهَدَآءِ وَقُضِىَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ
ترجمه
و (در آن روز) زمین به نور پروردگارش روشن گردد و نامه اعمال را در میان نهند و پیامبران و شاهدان را حاضر سازند و میان آنان به حقّ داورى شود، در حالى که بر آنان ستم نمى رود.
مراد از «نور ربّ»، یا نور حقّ و عدالت است که خداوند در آن روز زمین را با آن نورانى مى کند یا مراد نورى است غیر از نور خورشید و ماه که خداوند در آن روز مى آفریند. البتّه مرحوم علامه طباطبایى در تفسیر المیزان مىفرماید: مراد از «نور ربّ» کشف اسرار و حقایق در قیامت است، سپس براى تأیید نظر خود آیه 22 سوره ق را گواه مى گیرد: «لقد کنت فى غفلة من هذا فکشفنا عنک غطاءک»
در تفسیر اطیب البیان مى خوانیم: چون در قیامت نور خورشید و ماه گرفته مى شود، مراد از «نور ربّ» نورى است که از مؤمنان بر مى خیزد. سپس این آیه را به عنوان شاهد ذکر مى کند: «یوم ترى المؤمنین و المؤمنات یسعى نورهم بین ایدیهم»
پیام ها
1- ارائه نامه اعمال و احضار انبیا و گواهان و داورى به حقّ در قیامت، از امور قطعى است. (کلمات «قُضِىَ»، «وُضِعَ» و «جاىءَ» در قالب ماضى مجهول آمده است).
2- در قیامت گواهان متعدّدى در کار است. (انبیا، امامان، فرشتگان، اعضاى بدن، زمین، زمان و...). «الکتاب - النبیّین - الشهداء»
3- تمام رفتار و کردار انسان در دنیا تحت نظارت گروهى شاهد و گواه قرار دارد زیرا شرط گواهى دادن در قیامت، حضور و نظارت بر اعمال در دنیا است. «و جیىءَ بالنبیّین و الشهداء»
4- گرچه در قیامت انبیا نیز مورد سؤال قرار مى گیرند «و لنسئلن المرسلین» ولى احضار انبیا در این آیه، به دلیل آنکه در کنار کتاب و شهداء قرار گرفته، براى گواهى بر اعمال امّت خودشان است. «و جیىءَ بالنبیّین و الشهداء»
5 - قضاوت و داورى خداوند بر پایه مستندات پرونده اعمال و گواهى پیامبران و شاهدان است. «وضع الکتاب وجیىء بالنبیّین و الشهداء و قُضِىَ»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْکِتَابُ وَجِاْى ءَ بِالنَّبِیِّیْنَ وَ الشُّهَدَآءِ وَقُضِىَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ
ترجمه
و (در آن روز) زمین به نور پروردگارش روشن گردد و نامه اعمال را در میان نهند و پیامبران و شاهدان را حاضر سازند و میان آنان به حقّ داورى شود، در حالى که بر آنان ستم نمى رود.
مراد از «نور ربّ»، یا نور حقّ و عدالت است که خداوند در آن روز زمین را با آن نورانى مى کند یا مراد نورى است غیر از نور خورشید و ماه که خداوند در آن روز مى آفریند. البتّه مرحوم علامه طباطبایى در تفسیر المیزان مىفرماید: مراد از «نور ربّ» کشف اسرار و حقایق در قیامت است، سپس براى تأیید نظر خود آیه 22 سوره ق را گواه مى گیرد: «لقد کنت فى غفلة من هذا فکشفنا عنک غطاءک»
در تفسیر اطیب البیان مى خوانیم: چون در قیامت نور خورشید و ماه گرفته مى شود، مراد از «نور ربّ» نورى است که از مؤمنان بر مى خیزد. سپس این آیه را به عنوان شاهد ذکر مى کند: «یوم ترى المؤمنین و المؤمنات یسعى نورهم بین ایدیهم»
پیام ها
1- ارائه نامه اعمال و احضار انبیا و گواهان و داورى به حقّ در قیامت، از امور قطعى است. (کلمات «قُضِىَ»، «وُضِعَ» و «جاىءَ» در قالب ماضى مجهول آمده است).
2- در قیامت گواهان متعدّدى در کار است. (انبیا، امامان، فرشتگان، اعضاى بدن، زمین، زمان و...). «الکتاب - النبیّین - الشهداء»
3- تمام رفتار و کردار انسان در دنیا تحت نظارت گروهى شاهد و گواه قرار دارد زیرا شرط گواهى دادن در قیامت، حضور و نظارت بر اعمال در دنیا است. «و جیىءَ بالنبیّین و الشهداء»
4- گرچه در قیامت انبیا نیز مورد سؤال قرار مى گیرند «و لنسئلن المرسلین» ولى احضار انبیا در این آیه، به دلیل آنکه در کنار کتاب و شهداء قرار گرفته، براى گواهى بر اعمال امّت خودشان است. «و جیىءَ بالنبیّین و الشهداء»
5 - قضاوت و داورى خداوند بر پایه مستندات پرونده اعمال و گواهى پیامبران و شاهدان است. «وضع الکتاب وجیىء بالنبیّین و الشهداء و قُضِىَ»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است