display result search
- 1468
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 65 - 68 سوره صافات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صافات- آیه 65 - 68
طَلْعُهَا کَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّیَاطِینِ
فَإِنَّهُمْ لَآکِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْباً مِّنْ حَمِیمٍ
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِیمِ
ترجمه
خوشه ها و شکوفه آن مانند سرهاى شیاطین است.
پس دوزخیان از آن مى خورند و شکمها را از آن پر مى کنند.
سپس بر روى آن (غذا) مخلوطى از آب جوشان و سوزنده براى آنان خواهد بود.
پس بازگشت آنان به سوى دوزخ است.
کلمه «طلع» به معناى شکوفه خرماست، گویى هنگام طلوع میوه است. کلمه «شوب» به معناى مخلوط و آمیخته است. به نوشیدنى بعد از غذا از آن جهت که در معده با غذا مخلوط مى شود، شوب مى گویند.
چون «شیطان» در فرهنگ مسلمانان به موجودى زشت و بد ذات و خبیث گفته مى شود، در این آیه مى فرماید: شکوفه هاى درخت زقوم که باید زیبا و دلربا باشد، گویا سرهاى شیطان است، همان گونه که در فرهنگ مردم فرشته مظهر خوبى و کرامت است تا آن جا که زنان مصر در ستایش یوسف گفتند: «ان هذا الا مَلک کریم»
پیام ها
1- دوزخیان نیز همچون بهشتیان، خوردنى و آشامیدنى دارند، امّا نه تنها لذیذ و دلپسند نیست بلکه بد شکل و بد مزه و آزار دهنده است. «کانه رؤوس الشیاطین... لشوباً من حمیم»
2- براى دورى از غذاهاى دوزخى نه راه فرارى است و نه راه طفره. «اکلون... مالئون»
3- دوزخیان به قدرى گرسنه هستند که از بدترین غذا شکم خود را پر مىکند. «فمالئون منها البطون»
4- عذابهاى قیامت مقطعى نیست، بلکه دوزخ قرارگاه ابدى است. «ثمّ انّ مرجعهم لالى الجحیم» (شاید دوزخیان را براى خوراندن و نوشاندن زقّوم و حَمیم به جایى مى برند و دوباره آنها را به محلّ اول برمى گردانند.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
طَلْعُهَا کَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّیَاطِینِ
فَإِنَّهُمْ لَآکِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْباً مِّنْ حَمِیمٍ
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِیمِ
ترجمه
خوشه ها و شکوفه آن مانند سرهاى شیاطین است.
پس دوزخیان از آن مى خورند و شکمها را از آن پر مى کنند.
سپس بر روى آن (غذا) مخلوطى از آب جوشان و سوزنده براى آنان خواهد بود.
پس بازگشت آنان به سوى دوزخ است.
کلمه «طلع» به معناى شکوفه خرماست، گویى هنگام طلوع میوه است. کلمه «شوب» به معناى مخلوط و آمیخته است. به نوشیدنى بعد از غذا از آن جهت که در معده با غذا مخلوط مى شود، شوب مى گویند.
چون «شیطان» در فرهنگ مسلمانان به موجودى زشت و بد ذات و خبیث گفته مى شود، در این آیه مى فرماید: شکوفه هاى درخت زقوم که باید زیبا و دلربا باشد، گویا سرهاى شیطان است، همان گونه که در فرهنگ مردم فرشته مظهر خوبى و کرامت است تا آن جا که زنان مصر در ستایش یوسف گفتند: «ان هذا الا مَلک کریم»
پیام ها
1- دوزخیان نیز همچون بهشتیان، خوردنى و آشامیدنى دارند، امّا نه تنها لذیذ و دلپسند نیست بلکه بد شکل و بد مزه و آزار دهنده است. «کانه رؤوس الشیاطین... لشوباً من حمیم»
2- براى دورى از غذاهاى دوزخى نه راه فرارى است و نه راه طفره. «اکلون... مالئون»
3- دوزخیان به قدرى گرسنه هستند که از بدترین غذا شکم خود را پر مىکند. «فمالئون منها البطون»
4- عذابهاى قیامت مقطعى نیست، بلکه دوزخ قرارگاه ابدى است. «ثمّ انّ مرجعهم لالى الجحیم» (شاید دوزخیان را براى خوراندن و نوشاندن زقّوم و حَمیم به جایى مى برند و دوباره آنها را به محلّ اول برمى گردانند.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است