display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یس- آیه 69
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنبَغِى لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِینٌ
ترجمه
و ما به او (پیامبر) شعر نیاموختیم و سزاوار او نیز نیست، آن (چه به او آموختیم) جز مایهى ذکر و قرآن روشن نیست.
یکى از تهمتهایى که به پیامبر اکرم مى زدند، علاوه بر ساحر و مجنون و کاهن بودن، تهمت شاعر بودن بود، در حالى که:
شعر بر خاسته از تخیل است، بر خلاف وحى.
شعر بر خاسته از عواطف و احساسات است، بر خلاف وحى.
شعر آمیخته با اغراق است، بر خلاف وحى.
گرچه قرآن داراى جملاتِ موزون و مقطّع همچون شعر است، امّا عنصر اصلى شعر که تخیّل است، در قرآن راهى ندارد.
قرآن، جز ذکر نیست. «اِن هو الاّ ذکر» ذکر قدرت و قهر خدا، یاد الطاف و نعمتهاى او، یاد عفو و مغفرت او، یاد سنّتها و قوانین او، یاد انبیا و اوصیا و اولیاى او، یادى از تاریخ هاى پر عبرت، یادى از عوامل عزّت و سقوط امّتها، یادى از نیکوکاران و هدایت شدگان، یادى از تبهکاران و کافران و فاسقان و مجرمان و ستمگران و عاقبت آنان، یادى از اخلاصها، ایثارها، شجاعتها، انفاقها، صبرها و پایان نیک آن، یادى از قتلها، شکنجه ها، اذیّتها، تهمتها، تحقیرها، حقّ کشىها و به استضعاف کشیدنها و عاقبت شوم مستکبران، یادى از اوامر و نواهى و مواعظ و حکمتها، یادى از آفریده هاى آسمانى و زمینى و دریایى، یادى از آینده تاریخ و پیروزى حکومت حقّ و پر شدن جهان از عدل و داد و محکومیّت ظلم و ستم، یادى از برزخ و معاد و حوادث قبل از قیامت و چگونگى صحنه هاى قیامت و خطرات دوزخ و نعمتهاى بهشتى.
آرى، تمام قرآن به نحوى تذکّر و یادآورى است. «اِن هو الاّ ذکر»
پیام ها
1- در قرآن، سخن از نفى ارزش شعر نیست، بلکه سخن از نفى شعر از پیامبر است. «و ما علّمناه الشعر»
2- خداوند از تهمت به انبیا دفاع مى کند. «و ما علّمناه الشعر»
3- ندانستن شعر به ارشاد مبلّغ ضررى نمىزند. «و ما علّمناه الشعر»
4- رشدهاى نابجا و فضاهاى فرهنگى غلط شما را متزلزل نکند. (در زمان پیامبر مسأله شعر جایگاهى بیش از متعارف داشت و شعر و شاعرى در رأس امور بود. این آیه ابّهت آن را شکست.) «و ما علّمناه الشعر»
5 - طبع شعر از سوى خداوند است. «و ما علّمناه الشعر»
6- معلّم، پیامبر خداست. «علّمناه»
7- هر علمى براى هر کس سزاوار نیست. «و ما ینبغى له»
8 - تا از تخیّلات و موهومات شاعرانه تخلیه نشویم، روح ما ظرف معارف الهى قرار نمى گیرد. «و ما علّمناه الشعر... اِن هو الاّ ذکر و قرآن مبین»
9- قرآن، مایه تذکّر و یادآورى است. «اِن هو الاّ ذکر»
10- قرآن، کلامى روشن و قابل فهم و استدلال است. «قرآن مبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنبَغِى لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِینٌ
ترجمه
و ما به او (پیامبر) شعر نیاموختیم و سزاوار او نیز نیست، آن (چه به او آموختیم) جز مایهى ذکر و قرآن روشن نیست.
یکى از تهمتهایى که به پیامبر اکرم مى زدند، علاوه بر ساحر و مجنون و کاهن بودن، تهمت شاعر بودن بود، در حالى که:
شعر بر خاسته از تخیل است، بر خلاف وحى.
شعر بر خاسته از عواطف و احساسات است، بر خلاف وحى.
شعر آمیخته با اغراق است، بر خلاف وحى.
گرچه قرآن داراى جملاتِ موزون و مقطّع همچون شعر است، امّا عنصر اصلى شعر که تخیّل است، در قرآن راهى ندارد.
قرآن، جز ذکر نیست. «اِن هو الاّ ذکر» ذکر قدرت و قهر خدا، یاد الطاف و نعمتهاى او، یاد عفو و مغفرت او، یاد سنّتها و قوانین او، یاد انبیا و اوصیا و اولیاى او، یادى از تاریخ هاى پر عبرت، یادى از عوامل عزّت و سقوط امّتها، یادى از نیکوکاران و هدایت شدگان، یادى از تبهکاران و کافران و فاسقان و مجرمان و ستمگران و عاقبت آنان، یادى از اخلاصها، ایثارها، شجاعتها، انفاقها، صبرها و پایان نیک آن، یادى از قتلها، شکنجه ها، اذیّتها، تهمتها، تحقیرها، حقّ کشىها و به استضعاف کشیدنها و عاقبت شوم مستکبران، یادى از اوامر و نواهى و مواعظ و حکمتها، یادى از آفریده هاى آسمانى و زمینى و دریایى، یادى از آینده تاریخ و پیروزى حکومت حقّ و پر شدن جهان از عدل و داد و محکومیّت ظلم و ستم، یادى از برزخ و معاد و حوادث قبل از قیامت و چگونگى صحنه هاى قیامت و خطرات دوزخ و نعمتهاى بهشتى.
آرى، تمام قرآن به نحوى تذکّر و یادآورى است. «اِن هو الاّ ذکر»
پیام ها
1- در قرآن، سخن از نفى ارزش شعر نیست، بلکه سخن از نفى شعر از پیامبر است. «و ما علّمناه الشعر»
2- خداوند از تهمت به انبیا دفاع مى کند. «و ما علّمناه الشعر»
3- ندانستن شعر به ارشاد مبلّغ ضررى نمىزند. «و ما علّمناه الشعر»
4- رشدهاى نابجا و فضاهاى فرهنگى غلط شما را متزلزل نکند. (در زمان پیامبر مسأله شعر جایگاهى بیش از متعارف داشت و شعر و شاعرى در رأس امور بود. این آیه ابّهت آن را شکست.) «و ما علّمناه الشعر»
5 - طبع شعر از سوى خداوند است. «و ما علّمناه الشعر»
6- معلّم، پیامبر خداست. «علّمناه»
7- هر علمى براى هر کس سزاوار نیست. «و ما ینبغى له»
8 - تا از تخیّلات و موهومات شاعرانه تخلیه نشویم، روح ما ظرف معارف الهى قرار نمى گیرد. «و ما علّمناه الشعر... اِن هو الاّ ذکر و قرآن مبین»
9- قرآن، مایه تذکّر و یادآورى است. «اِن هو الاّ ذکر»
10- قرآن، کلامى روشن و قابل فهم و استدلال است. «قرآن مبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است