display result search
- 2774
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 31 سوره کهف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 31
أُوْلَئِکَ لَهُمْ جَنَّتُ عَدْنٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهِمُ الْانْهَرُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَیَلْبَسُونَ ثِیَاباً خُضْراً مِّن سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُّتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرآئِکِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَ حَسُنَتْ مُرْتَفَقاً
ترجمه
آنان برایشان باغهاى جاودانه اى است که نهرها از زیر (قصرها و تختهایشان) جارى است. در آنجا با دستبندهایى طلایى آراسته مى شوند و جامه هاى سبز از حریر نازک و ضخیم مى پوشند، درحالى که در آنجا بر تختها(ى بهشتى) تکیه داده اند. چه نیکو پاداشى و چه خوش جایگاهى!
«عَدن» یعنى اقامت و جایگاه. «أساور» جمع «أسوره» به دستبند، «سُندس» به ابریشم نازک و «اِستبرق» به حریر ضخیم گفته مى شود و «أرائک» جمع «أریکه» به تخت سلطنتى که با تور پوشانده باشند، گفته مى شود.
در دو آیه قبل، دربارهى دوزخیان خواندیم: «بِئسَ الشّراب و ساءت مُرتفقا» چه بد نوشیدنى و چه بد جایگاهى و این آیه دربارهى بهشتیان مىفرماید: «نعم الثواب و حَسُنت مُرتفقا» چه نیکو پاداشى و چه خوش جایگاهى.
با توجّه به اینکه در بهشت هر لباس با هر نوع جنس و رنگى در اختیار بهشتیان قرار دارد، امّا اختصاص لباس سبز شاید اشاره به لباس رسمى و عمومى آنان باشد که هنگام تکیه بر تختها خود را به آن تزیین مىنمایند.
پیام ها
1- نهرهاى بهشتى هم از زیر درختان جارى است،«تحتها الانهار» هم از زیر قصرهاى بهشتى. «من تحتهم الانهار»
2- بهره مندى بهشتیان از زیورآلات، نشان مى دهد که انسان فطرتاً زیور و آرایش را دوست دارد. «یُحلّون فیها من أساور»
3- ایمان و عمل به دستورات الهى ودورى از تجمّلات حرام در دنیا، رمز رسیدن به تجمّلات ابدى در آخرت است. «یُحلّون فیها من أساور...»
4- معاد، روحانى و جسمانى است، چون اگر روحانى بود، نیازى به طلا و حریر و تخت نبود. «یُحلّون فیها من أساور...»
5 - رنگ سبز، رنگ بهشتى است. «ثیاباً خُضراً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أُوْلَئِکَ لَهُمْ جَنَّتُ عَدْنٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهِمُ الْانْهَرُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَیَلْبَسُونَ ثِیَاباً خُضْراً مِّن سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُّتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرآئِکِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَ حَسُنَتْ مُرْتَفَقاً
ترجمه
آنان برایشان باغهاى جاودانه اى است که نهرها از زیر (قصرها و تختهایشان) جارى است. در آنجا با دستبندهایى طلایى آراسته مى شوند و جامه هاى سبز از حریر نازک و ضخیم مى پوشند، درحالى که در آنجا بر تختها(ى بهشتى) تکیه داده اند. چه نیکو پاداشى و چه خوش جایگاهى!
«عَدن» یعنى اقامت و جایگاه. «أساور» جمع «أسوره» به دستبند، «سُندس» به ابریشم نازک و «اِستبرق» به حریر ضخیم گفته مى شود و «أرائک» جمع «أریکه» به تخت سلطنتى که با تور پوشانده باشند، گفته مى شود.
در دو آیه قبل، دربارهى دوزخیان خواندیم: «بِئسَ الشّراب و ساءت مُرتفقا» چه بد نوشیدنى و چه بد جایگاهى و این آیه دربارهى بهشتیان مىفرماید: «نعم الثواب و حَسُنت مُرتفقا» چه نیکو پاداشى و چه خوش جایگاهى.
با توجّه به اینکه در بهشت هر لباس با هر نوع جنس و رنگى در اختیار بهشتیان قرار دارد، امّا اختصاص لباس سبز شاید اشاره به لباس رسمى و عمومى آنان باشد که هنگام تکیه بر تختها خود را به آن تزیین مىنمایند.
پیام ها
1- نهرهاى بهشتى هم از زیر درختان جارى است،«تحتها الانهار» هم از زیر قصرهاى بهشتى. «من تحتهم الانهار»
2- بهره مندى بهشتیان از زیورآلات، نشان مى دهد که انسان فطرتاً زیور و آرایش را دوست دارد. «یُحلّون فیها من أساور»
3- ایمان و عمل به دستورات الهى ودورى از تجمّلات حرام در دنیا، رمز رسیدن به تجمّلات ابدى در آخرت است. «یُحلّون فیها من أساور...»
4- معاد، روحانى و جسمانى است، چون اگر روحانى بود، نیازى به طلا و حریر و تخت نبود. «یُحلّون فیها من أساور...»
5 - رنگ سبز، رنگ بهشتى است. «ثیاباً خُضراً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است