display result search
- 4547
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 88 سوره نحل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نحل - آیه 88
الَّذِینَ کَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِیلِ اللَّهِ زِدْنَهُمْ عَذَاباً فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا کَانُواْ یُفْسِدُونَ
ترجمه
کسانى که کافر شدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند، به سزاى فساد مداوم شان عذابى بر عذابشان افزودیم.
عکس العمل مردم در برابر راه خدا متفاوت، گاهى مثبت و گاهى منفى است و هرکدام داراى درجات و مراحلى مى باشد؛
الف: برخوردهاى مثبت:
- گروهى در انتظار فهم راه خدا و پیمودن آن هستند. «عسى ربّى انی هدینى سواءالسبیل»
- گروهى به خاطر خدا هجرت مى کنند. «و من یهاجر فى سبیل اللَّه»
- گروهى به خاطر در راه خدا بودن محاصره مى شوند. «احصروا فى سبیل اللَّه»
- گروهى در راه خدا آزار را تحمّل مى کنند. «اوذوا فى سبیلى»
- گروهى منادى دعوت دیگران به راه خدا مى شوند. «ادع الى سبیل ربّک
- گروهى در راه خدا هرگز سست نمى شوند. «فما وهنوا لما اصابهم فى سبیل اللَّه»
- گروهى در راه خدا مى جنگند. «یقاتلون فى سبیل اللَّه»
- گروهى کشته مى شوند. «قتلوا فى سبیل اللَّه»
ب: برخوردهاى منفى:
- گروهى خیال مى کنند در راه خدا هستند. «یحسبون انهم مهتدون»
- گروهى راه خدا را کج مى خواهند. «یبغونها عوجا»
- گروهى راه خدا را بر دیگران مى بندند. «یصدّون عن سبیل اللَّه»
- گروهى براى بستن راه خدا پولها خرج مى کنند. «ینفقوناموالهم لیصدوا عنسبیلاللَّه»
پیام ها
1- کفر مقدّمه فساد است. «کفروا و صدوا ... یفسدون» همان گونه که ایمان مقدّمه عمل صالح است. «آمنوا و عملوا الصالحات» (که در آیات متعدّد آمده است)
2- حساب رهبران کفر که با قلم و بیان و امکانات، راه خدا را مىبندند، از حساب افراد عادّى جداست. «زدناهم عذاباً فوق العذاب»
3- مفسد فىالارض تنها کسانى که امنیّت جامعه را بهم مى زنند نیستند، بلکه هر فرد یا گروهى که به هر شکلى، مانع رشد معنوى جامعه شود، مفسد است. «الّذین کفروا و صدّوا ... بما کانوا یفسدون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
الَّذِینَ کَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِیلِ اللَّهِ زِدْنَهُمْ عَذَاباً فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا کَانُواْ یُفْسِدُونَ
ترجمه
کسانى که کافر شدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند، به سزاى فساد مداوم شان عذابى بر عذابشان افزودیم.
عکس العمل مردم در برابر راه خدا متفاوت، گاهى مثبت و گاهى منفى است و هرکدام داراى درجات و مراحلى مى باشد؛
الف: برخوردهاى مثبت:
- گروهى در انتظار فهم راه خدا و پیمودن آن هستند. «عسى ربّى انی هدینى سواءالسبیل»
- گروهى به خاطر خدا هجرت مى کنند. «و من یهاجر فى سبیل اللَّه»
- گروهى به خاطر در راه خدا بودن محاصره مى شوند. «احصروا فى سبیل اللَّه»
- گروهى در راه خدا آزار را تحمّل مى کنند. «اوذوا فى سبیلى»
- گروهى منادى دعوت دیگران به راه خدا مى شوند. «ادع الى سبیل ربّک
- گروهى در راه خدا هرگز سست نمى شوند. «فما وهنوا لما اصابهم فى سبیل اللَّه»
- گروهى در راه خدا مى جنگند. «یقاتلون فى سبیل اللَّه»
- گروهى کشته مى شوند. «قتلوا فى سبیل اللَّه»
ب: برخوردهاى منفى:
- گروهى خیال مى کنند در راه خدا هستند. «یحسبون انهم مهتدون»
- گروهى راه خدا را کج مى خواهند. «یبغونها عوجا»
- گروهى راه خدا را بر دیگران مى بندند. «یصدّون عن سبیل اللَّه»
- گروهى براى بستن راه خدا پولها خرج مى کنند. «ینفقوناموالهم لیصدوا عنسبیلاللَّه»
پیام ها
1- کفر مقدّمه فساد است. «کفروا و صدوا ... یفسدون» همان گونه که ایمان مقدّمه عمل صالح است. «آمنوا و عملوا الصالحات» (که در آیات متعدّد آمده است)
2- حساب رهبران کفر که با قلم و بیان و امکانات، راه خدا را مىبندند، از حساب افراد عادّى جداست. «زدناهم عذاباً فوق العذاب»
3- مفسد فىالارض تنها کسانى که امنیّت جامعه را بهم مى زنند نیستند، بلکه هر فرد یا گروهى که به هر شکلى، مانع رشد معنوى جامعه شود، مفسد است. «الّذین کفروا و صدّوا ... بما کانوا یفسدون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است