display result search
- 5788
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 35 سوره نحل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نحل - آیه 35
وَ قَالَ الَّذِینَ أَشْرَکُواْ لَوْ شَآءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَىْءٍ نَّحْنُ وَلَآ ءَابَآؤنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَىْءٍ کَذَلِکَ فَعَلَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَغُ الْمُبِینُ
ترجمه
و کسانى که شرک ورزیدند، گفتند: اگر خدا مى خواست نه ما و نه پدرانمان هیچ چیزى را غیر از او نمى پرستیدیم و بدون حکم او هیچ چیرى را حرام نمى کردیم. کسانى که پیش از اینان بودند نیز اینگونه برخورد مى کردند، پس مگر جز ابلاغ روشن، وظیفه دیگرى بر پیامبران است؟
مسأله جبر، یکى از توجیهات نابجاى مشرکان است که مى گفتند: خدا خواسته که ما غیر او را پرستش کنیم و اگر او مىخواست، ما مشرک نبودیم. این مطلب در آیه 148 سوره انعام و آیه 20 سوره زخرف نیز از قول مشرکان مطرح شده است.
سؤال: آیا همین که خداوند جلوى انحراف مردم را نمى گیرد، نشانه رضایت او نیست؟
پاسخ: خیر، زیرا خداوند اسباب هدایت مردم را فراهم کرده است، پیامبران و کتابها فرستاده است، پس نمىخواسته کسى منحرف شود، ولى کسى را هم بر ایمان آوردن مجبور نکرده است، زیرا ایمانِ اجبارى ارزش ندارد
پیام ها
1- آنچه از کفر و شرک خطرناک تر است، توجیه آن و نسبت دادن آن به خداست. «قال الّذین اشرکوا لوشاء اللَّه ما عبدنا»
2- عقیده به جبر در میان مشرکان نیز بوده است. «لو شاء اللَّه ما عَبَدْنا من دونه»
3- منحرفان علاوه بر کار خود، کار نیاکان و همکیشان خود را نیز توجیه مىکنند. «نحن و لا آباؤنا»
4- برخى مردم، آداب و رسوم و عقاید نیاکانشان را هر چه باشد، مى پذیرند و مى دانند. «نحن و لا آباؤنا»
5 - چنانکه حلال کردن حرام ها جایز نیست، حرام کردن آنچه را خداوند حلال دانسته، نیز جایز نیست. «حرمّنا من دونه من شىء»
6- توجیه گرى، کار همه منحرفان تاریخ است. «کذلک فعل الّذین من قبلهم»
7- تبلیغ، باید رسا و روشن باشد. «البلاغ المبین»
8 - کار پیامبران، دعوت و تبلیغ است، نه اجبار مردم به ایمان. «فهل على الرسل الاّ البلاغ المبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ قَالَ الَّذِینَ أَشْرَکُواْ لَوْ شَآءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَىْءٍ نَّحْنُ وَلَآ ءَابَآؤنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَىْءٍ کَذَلِکَ فَعَلَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَغُ الْمُبِینُ
ترجمه
و کسانى که شرک ورزیدند، گفتند: اگر خدا مى خواست نه ما و نه پدرانمان هیچ چیزى را غیر از او نمى پرستیدیم و بدون حکم او هیچ چیرى را حرام نمى کردیم. کسانى که پیش از اینان بودند نیز اینگونه برخورد مى کردند، پس مگر جز ابلاغ روشن، وظیفه دیگرى بر پیامبران است؟
مسأله جبر، یکى از توجیهات نابجاى مشرکان است که مى گفتند: خدا خواسته که ما غیر او را پرستش کنیم و اگر او مىخواست، ما مشرک نبودیم. این مطلب در آیه 148 سوره انعام و آیه 20 سوره زخرف نیز از قول مشرکان مطرح شده است.
سؤال: آیا همین که خداوند جلوى انحراف مردم را نمى گیرد، نشانه رضایت او نیست؟
پاسخ: خیر، زیرا خداوند اسباب هدایت مردم را فراهم کرده است، پیامبران و کتابها فرستاده است، پس نمىخواسته کسى منحرف شود، ولى کسى را هم بر ایمان آوردن مجبور نکرده است، زیرا ایمانِ اجبارى ارزش ندارد
پیام ها
1- آنچه از کفر و شرک خطرناک تر است، توجیه آن و نسبت دادن آن به خداست. «قال الّذین اشرکوا لوشاء اللَّه ما عبدنا»
2- عقیده به جبر در میان مشرکان نیز بوده است. «لو شاء اللَّه ما عَبَدْنا من دونه»
3- منحرفان علاوه بر کار خود، کار نیاکان و همکیشان خود را نیز توجیه مىکنند. «نحن و لا آباؤنا»
4- برخى مردم، آداب و رسوم و عقاید نیاکانشان را هر چه باشد، مى پذیرند و مى دانند. «نحن و لا آباؤنا»
5 - چنانکه حلال کردن حرام ها جایز نیست، حرام کردن آنچه را خداوند حلال دانسته، نیز جایز نیست. «حرمّنا من دونه من شىء»
6- توجیه گرى، کار همه منحرفان تاریخ است. «کذلک فعل الّذین من قبلهم»
7- تبلیغ، باید رسا و روشن باشد. «البلاغ المبین»
8 - کار پیامبران، دعوت و تبلیغ است، نه اجبار مردم به ایمان. «فهل على الرسل الاّ البلاغ المبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است