- 3578
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 98 سوره یونس
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یونس - آیه 98
فَلَوْلَا کَانَتْ قَرْیَةٌ ءَامَنَتْ فَنَفَعَهَآ إِیَمَنُهَآ إِلَّا قَومَ یُونُسَ لَمَّآ ءَامَنُواْ کَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْىِ فِى الْحَیَو ةِ الدُّنْیَا وَ مَتَّعْنَهُمْ إِلَى حِینٍ
ترجمه
چرا اهل هیچ شهرى (به موقع) ایمان نیاورد که (ایمانش به او) سود بخشد؟ مگر قوم یونس (که وقتى در آخرین لحظه ایمان آوردند،) ما عذاب خوار کننده را در زندگى دنیا از آنان برطرف کردیم و تا مدّتى بهرهمندشان ساختیم.
با اینکه در این سوره، تاریخ حضرت نوح و موسى به تفصیل بیان شده، امّا داستان توبه قوم یونس در نصف آیه و با اشاره آمده است، ولى نام این سوره را سوره یونس نهادهاند، شاید به خاطر حسّاسیّت و اهمیّت کار قوم یونس باشد که در آخرین لحظه ها توبه کردند و خداوند توبهى آنان را پذیرفت.
امام صادق (ع) فرمود: حضرت یونس (ع) از سى سالگى تا 63 سالگى تبلیغ کرد، تنها دو نفر به او ایمان آوردند. حضرت، مردم را نفرین کرد و از میان آنان رفت. یکى از آن دو مؤمن که حکیمى دانا بود، با دیدن نفرین پیامبر و رفتنش از آن منطقه، بر بلندى رفت و با فریاد به مردم هشدار داد. مردمِ متأثّر شده و با راهنمایى او از شهر بیرون رفتند و میان خود و فرزندانشان فاصله انداختند و به درگاه خدا ناله و توبه کردند تا بخشوده شدند. یونس (ع) چون برگشت، دید که آن قوم هلاک نشده اند، سبب را پرسید، ماجرا را برایش شرح دادند.
پیام ها
1- انسان مى تواند حتى در لب پرتگاه، خود را حفظ کند. «الاّ قوم یونس»
2- ایمان و توبه به موقع، عذاب الهى را برطرف مى سازد «لمّا امنوا کشفنا»
(از میان تمام اقوام تکذیب کننده گذشته، تنها قوم یونس بود که به موقع توبه کرده و ایمان آوردند)
3- سرنوشت مردم به دست خودشان است. «آمنوا کشفنا»
4- رمز خوشبختى انسان ها در دنیا نیز ایمان است. «آمنوا ... متعنا»
5 - دعا و نیایش، هم بلا را رفع مى کند، هم کامیابى مى آورد. (با توجّه به شأن نزول) «کشفنا، متّعنا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَلَوْلَا کَانَتْ قَرْیَةٌ ءَامَنَتْ فَنَفَعَهَآ إِیَمَنُهَآ إِلَّا قَومَ یُونُسَ لَمَّآ ءَامَنُواْ کَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْىِ فِى الْحَیَو ةِ الدُّنْیَا وَ مَتَّعْنَهُمْ إِلَى حِینٍ
ترجمه
چرا اهل هیچ شهرى (به موقع) ایمان نیاورد که (ایمانش به او) سود بخشد؟ مگر قوم یونس (که وقتى در آخرین لحظه ایمان آوردند،) ما عذاب خوار کننده را در زندگى دنیا از آنان برطرف کردیم و تا مدّتى بهرهمندشان ساختیم.
با اینکه در این سوره، تاریخ حضرت نوح و موسى به تفصیل بیان شده، امّا داستان توبه قوم یونس در نصف آیه و با اشاره آمده است، ولى نام این سوره را سوره یونس نهادهاند، شاید به خاطر حسّاسیّت و اهمیّت کار قوم یونس باشد که در آخرین لحظه ها توبه کردند و خداوند توبهى آنان را پذیرفت.
امام صادق (ع) فرمود: حضرت یونس (ع) از سى سالگى تا 63 سالگى تبلیغ کرد، تنها دو نفر به او ایمان آوردند. حضرت، مردم را نفرین کرد و از میان آنان رفت. یکى از آن دو مؤمن که حکیمى دانا بود، با دیدن نفرین پیامبر و رفتنش از آن منطقه، بر بلندى رفت و با فریاد به مردم هشدار داد. مردمِ متأثّر شده و با راهنمایى او از شهر بیرون رفتند و میان خود و فرزندانشان فاصله انداختند و به درگاه خدا ناله و توبه کردند تا بخشوده شدند. یونس (ع) چون برگشت، دید که آن قوم هلاک نشده اند، سبب را پرسید، ماجرا را برایش شرح دادند.
پیام ها
1- انسان مى تواند حتى در لب پرتگاه، خود را حفظ کند. «الاّ قوم یونس»
2- ایمان و توبه به موقع، عذاب الهى را برطرف مى سازد «لمّا امنوا کشفنا»
(از میان تمام اقوام تکذیب کننده گذشته، تنها قوم یونس بود که به موقع توبه کرده و ایمان آوردند)
3- سرنوشت مردم به دست خودشان است. «آمنوا کشفنا»
4- رمز خوشبختى انسان ها در دنیا نیز ایمان است. «آمنوا ... متعنا»
5 - دعا و نیایش، هم بلا را رفع مى کند، هم کامیابى مى آورد. (با توجّه به شأن نزول) «کشفنا، متّعنا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است