display result search
- 187
- 1000
- 1000
- 1000
اثر توانایی های ما بر مناسبات عالَم، 3
سخنرانی حجت الاسلام اسماعیل رمضانی با موضوع "اثر توانایی های ما بر مناسبات عالَم "، جلسه سوم: تجلی استعدادها در حوادث، سال 1404
همان طوری که قابلیت ها و استعدادهای بدن تعیین کننده شکل خیلی از مسائل است، خیلی از مصنوعات بشر هم در تناسب بین توان بدن و وسایل طراحی می شود. ماشین فرضش این است که یک نفری که پا و دست و چشم دارد سوارش شود و بر این اساس طراحی شده است، اما اگر یکی دست نداشته باشد، این تناسب بین ناتوانی بدن و ماشین این ارتباط را به مشکل می رساند. خدای حکیم هم تناسبی بین حادثه های زندگی ما با استعدادهای درونی ما صادر می کند و راز بسیاری از حوادث و بلکه همه حوادثی که برای ما به وجود می آید، همین تناسب استعداد و تناسب شکل روحی و تناسب بیماری های روحی است که ممکن هست در لایه های عمیق تر قلب پنهان شده باشد و باید تکلیفش روشن بشود. تناسب بین شکل روحی تو و حادثه است که خداوند متعال برای هر کدام از ماها ابتلایی را فراهم می کند و برای هر کدام از ماها امتحانی را فراهم می کند. خداوند متعال این کار را می کند و معمولا می خواهد بنده ها به بار بشینند و تکلیفشان با استعدادهایشان روشن شود، لذا آن تغییرات انفسی ما و آن شکل روحی ما و آن استعداد های درونی ما و آن غم ها و شادی های ما که در جان ما جا گرفته است، این ها مثل بدن ما که شکلی دارد، شکلی به روح ما می دهد که آن شکل روحی و آن استعداد روحی تعیین کننده خیلی از حوادث هست. لذا تو هستی که حوادث را تعیین می کنی و این تغییرات انفسی تو هست که مقدمه تغییرات و حوادث اجتماعی هست. گاهی انسان این را ساده تر حس می کند و گاهی اوقات پیچیده تر. خداوند متعال تغییرات اجتماعی را بر مبنای تغییرات انفسی رقم می زند. خدا می فرماید انتهای تغییرات انفسی تو، ابتدای تغییرات اجتماعی من هست.امام حسین علیه السلام سال ها قبل از کربلا کشته شده اما در جان ها تا در درون امام حسین علیه السلام بریده نشود امکان ندارد در بیرون بر مسند حکومت بنشیند. خدا منتظر تغییرات انفسی ما می ماند، تو کار خودت را بکن. لذا تغییرات از درون شروع می شود، اگر شما بدون حکومت حسین علیه السلام در جان و بدون اینکه تغییر انفسی صورت گرفته باشد به فعالیت اجتماعی که تلاش برای حکومت امام زمان و حکومت امام حسین علیه السلام باشه برسد، یعنی در درون من شهوت حاکم باشد، اما در بیرون منبری باشم. نتیجه این شکل از برقراری رابطه و تغییر پوستی با بیرون، فعالیت اجتماعی مصلحانه با فعالیت درونی مفسدانه است و این ارتباط سرنوشتش این می شود که نفس می آید و همان فعالیت اجتماعی مصلحانه را مصادره می کند به نفع نفس، چون در جایی که شهوت حاکم است، آن تغییر بیرونی هم تحت حکومت شهوت قرار می گیرد و مصادره حق به نفع نفس اسمش نوکری هست و باطنش خودنمایی هست. خیلی از ماها امام حسین علیه السلام نه که حکومت نداشته باشد ولی حکومت ضعیفی در جان ما دارد و با آمدن در همین مراسم ها و گریه ها و کمک ها و این را تقویتش می کنیم. حاصل نپرداختن به تغییر انفسی و مشغول شدن به تغییرات اجتماعی، غافل ماندن کامل از اینهاست. منافقین در قرآن کسانی هستند که در قلبشان مرض هست و همیشه می ترسند و مانع تحولات اجتماعی می شوند.
همان طوری که قابلیت ها و استعدادهای بدن تعیین کننده شکل خیلی از مسائل است، خیلی از مصنوعات بشر هم در تناسب بین توان بدن و وسایل طراحی می شود. ماشین فرضش این است که یک نفری که پا و دست و چشم دارد سوارش شود و بر این اساس طراحی شده است، اما اگر یکی دست نداشته باشد، این تناسب بین ناتوانی بدن و ماشین این ارتباط را به مشکل می رساند. خدای حکیم هم تناسبی بین حادثه های زندگی ما با استعدادهای درونی ما صادر می کند و راز بسیاری از حوادث و بلکه همه حوادثی که برای ما به وجود می آید، همین تناسب استعداد و تناسب شکل روحی و تناسب بیماری های روحی است که ممکن هست در لایه های عمیق تر قلب پنهان شده باشد و باید تکلیفش روشن بشود. تناسب بین شکل روحی تو و حادثه است که خداوند متعال برای هر کدام از ماها ابتلایی را فراهم می کند و برای هر کدام از ماها امتحانی را فراهم می کند. خداوند متعال این کار را می کند و معمولا می خواهد بنده ها به بار بشینند و تکلیفشان با استعدادهایشان روشن شود، لذا آن تغییرات انفسی ما و آن شکل روحی ما و آن استعداد های درونی ما و آن غم ها و شادی های ما که در جان ما جا گرفته است، این ها مثل بدن ما که شکلی دارد، شکلی به روح ما می دهد که آن شکل روحی و آن استعداد روحی تعیین کننده خیلی از حوادث هست. لذا تو هستی که حوادث را تعیین می کنی و این تغییرات انفسی تو هست که مقدمه تغییرات و حوادث اجتماعی هست. گاهی انسان این را ساده تر حس می کند و گاهی اوقات پیچیده تر. خداوند متعال تغییرات اجتماعی را بر مبنای تغییرات انفسی رقم می زند. خدا می فرماید انتهای تغییرات انفسی تو، ابتدای تغییرات اجتماعی من هست.امام حسین علیه السلام سال ها قبل از کربلا کشته شده اما در جان ها تا در درون امام حسین علیه السلام بریده نشود امکان ندارد در بیرون بر مسند حکومت بنشیند. خدا منتظر تغییرات انفسی ما می ماند، تو کار خودت را بکن. لذا تغییرات از درون شروع می شود، اگر شما بدون حکومت حسین علیه السلام در جان و بدون اینکه تغییر انفسی صورت گرفته باشد به فعالیت اجتماعی که تلاش برای حکومت امام زمان و حکومت امام حسین علیه السلام باشه برسد، یعنی در درون من شهوت حاکم باشد، اما در بیرون منبری باشم. نتیجه این شکل از برقراری رابطه و تغییر پوستی با بیرون، فعالیت اجتماعی مصلحانه با فعالیت درونی مفسدانه است و این ارتباط سرنوشتش این می شود که نفس می آید و همان فعالیت اجتماعی مصلحانه را مصادره می کند به نفع نفس، چون در جایی که شهوت حاکم است، آن تغییر بیرونی هم تحت حکومت شهوت قرار می گیرد و مصادره حق به نفع نفس اسمش نوکری هست و باطنش خودنمایی هست. خیلی از ماها امام حسین علیه السلام نه که حکومت نداشته باشد ولی حکومت ضعیفی در جان ما دارد و با آمدن در همین مراسم ها و گریه ها و کمک ها و این را تقویتش می کنیم. حاصل نپرداختن به تغییر انفسی و مشغول شدن به تغییرات اجتماعی، غافل ماندن کامل از اینهاست. منافقین در قرآن کسانی هستند که در قلبشان مرض هست و همیشه می ترسند و مانع تحولات اجتماعی می شوند.
تاکنون نظری ثبت نشده است