display result search
سخنرانی حجت الاسلام احمد لقمانی با موضوع "کیمیای اعتماد در زندگی"، سال 1404
ما موجودات خاکی نیستیم می خواهیم به بهشت برویم و موجوداتی بهشتی هستیم که سر از خاک درآورده ایم. سنخیت لازم است در این مسیر و راهزن هایی داریم اما اولیا و انبیا راه درست را به ما نشان می دهند ولی گوش شنوا و چشم بینا و قلب نصیحت پذیر و حکمت پذیر می خواهد. ما برای سعادت و کامیابی به دو چیز نیاز داریم، یکی اعتقاد و یکی اعتماد است. اعتقاد یعنی عقد و پیوند قلب با نیرویی نورانی و ماورایی که همه کار به دست اوست. این را به لطف خداوند همه ما داریم و معتقد هستیم اما مشکل در اعتماد هست. به خدا اعتماد کنید نه گمراه می شوید، نه کم می آورید و نه خسته می شوید. اعتماد فراتر از علاقه و عشق است، ما یک توکل داریم یه تفویض داریم. در توکل می گوییم توکل از الله یه سهمی برای خودمان قائل هستیم و اعتنا به افراد و به اشیا هم داریم. توکل یعنی کسی را وکیل در کار خود قرار دادن. شخصی که بر خدا توکل کرده، کارهای خود را به خدا حواله کرده و از هر عامل دیگری در امور خود دوری می‌جوید. شخص توکل‌کننده را «متوکل» می‌نامند. شخص متوکل تنها به خدا وابسته است و او را اساس اعمال می‌داند. در تفویض به هیچ چیز اعتنا نمی کنم و می گوییم افوض امری الی الله یعنی خدایا نه عقل دارم، نه آبرو دارم و نه علم دارم این ها همه از عنایت خوشبختی هست. گاهی ما در پیچ و خم زندگی یادمان می رود کجا هستیم. اعتماد به خداوند سرمایه ای نفیس و بسیار عالی و آرام بخش برا ماست. پول، قدرت، شهرت، جمال و زیبایی هیچ کدام این ویژگی را به انسان نمی دهد. ستون جامعه امروز ما اعتماد به خداست وجامعه ما امروز به این مهم نیاز دارد.
ما موجودات خاکی نیستیم می خواهیم به بهشت برویم و موجوداتی بهشتی هستیم که سر از خاک درآورده ایم. سنخیت لازم است در این مسیر و راهزن هایی داریم اما اولیا و انبیا راه درست را به ما نشان می دهند ولی گوش شنوا و چشم بینا و قلب نصیحت پذیر و حکمت پذیر می خواهد. ما برای سعادت و کامیابی به دو چیز نیاز داریم، یکی اعتقاد و یکی اعتماد است. اعتقاد یعنی عقد و پیوند قلب با نیرویی نورانی و ماورایی که همه کار به دست اوست. این را به لطف خداوند همه ما داریم و معتقد هستیم اما مشکل در اعتماد هست. به خدا اعتماد کنید نه گمراه می شوید، نه کم می آورید و نه خسته می شوید. اعتماد فراتر از علاقه و عشق است، ما یک توکل داریم یه تفویض داریم. در توکل می گوییم توکل از الله یه سهمی برای خودمان قائل هستیم و اعتنا به افراد و به اشیا هم داریم. توکل یعنی کسی را وکیل در کار خود قرار دادن. شخصی که بر خدا توکل کرده، کارهای خود را به خدا حواله کرده و از هر عامل دیگری در امور خود دوری می‌جوید. شخص توکل‌کننده را «متوکل» می‌نامند. شخص متوکل تنها به خدا وابسته است و او را اساس اعمال می‌داند. در تفویض به هیچ چیز اعتنا نمی کنم و می گوییم افوض امری الی الله یعنی خدایا نه عقل دارم، نه آبرو دارم و نه علم دارم این ها همه از عنایت خوشبختی هست. گاهی ما در پیچ و خم زندگی یادمان می رود کجا هستیم. اعتماد به خداوند سرمایه ای نفیس و بسیار عالی و آرام بخش برا ماست. پول، قدرت، شهرت، جمال و زیبایی هیچ کدام این ویژگی را به انسان نمی دهد. ستون جامعه امروز ما اعتماد به خداست وجامعه ما امروز به این مهم نیاز دارد.
تاکنون نظری ثبت نشده است