display result search
سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع "خانواده در نظام هستی"، سال 1404
یکی از مهمترین اهداف خلقت هر انسانی همانی هست که خداوند متعال در آیات نورانی قرآن بیان فرمودند که همه ما انسان‌ها آمده‌ایم برای بندگی خدا و بندگی محقق نمی‌شود مگر با تربیت. کسی که می‌خواهد برای خودش یک باقیات و صالحات ویژه‌ای را در دنیا قرار بدهد، لاجرم باید پایه گذار یک نسل سالم و پاک باشد. نسلی که مسیر بندگی خدا را طی بکند. امروز خیلی از والدین دغدغه تربیت فرزند را به صورت جدی ندارند و همین موجب پایین آمدن حد خانه و خانواده‌ها شده است. خانواده یک محوریت در نظام هستی دارد که تربیت انسان هم از وظایف اساسی آن است. هدف اصلی تربیت این است که اول بنده خدا بار بیایند و دوم اینکه محبت اهل بیت علیهم السلام را داشته باشند و حلال و حرام الهی را بیاموزند و با قرآن که کتاب زندگی انسان هست، انس بگیرند. در تربیت دینی حتی آن بخشی هم که به غرایض انسان ربط دارد، باز اصل تربیت دینی به آنها یک جهت رشد و تربیت داده است. در فرهنگ دینی ما حتی غرایض هم رنگ و بوی بندگی دارد. ما برای کار بزرگ‌تری پدر و مادر فرزندانمان شده‌ایم و قرار نیست فقط خورد و خوراک این فرزندان را تامین کنیم. ما به عنوان والدین باید یک سری مهارت‌هایی را برای تربیت فرزندان کسب کنیم. وظیفه والدین این است که وقتی فرزندشان به دنیا آمد در گوش او اذان و اقامه بگویند و نام نیکو بر فرزند خود قرار بدهند. اگر ما بخواهیم مسیر بندگی را برای فرزندانمان هموار کنیم، باید بر اساس کتاب دینی مان عمل کنیم. قوانین تربیت ثابت است اما روش‌های تربیت است که فرق کرده و به روز رسانی شده است. ما باید بتوانیم برای تربیت فرزندانمان از افراد اهل فن کمک بگیریم، محیط خانه باید برای فرزندان سرشار از امنیت و آرامش باشد تا تربیت تاثیرگذار باشد. تربیت اگر در محیط خانواده خوب باشد، آسیب‌های اجتماعی هم کمتر می‌شود.
یکی از مهمترین اهداف خلقت هر انسانی همانی هست که خداوند متعال در آیات نورانی قرآن بیان فرمودند که همه ما انسان‌ها آمده‌ایم برای بندگی خدا و بندگی محقق نمی‌شود مگر با تربیت. کسی که می‌خواهد برای خودش یک باقیات و صالحات ویژه‌ای را در دنیا قرار بدهد، لاجرم باید پایه گذار یک نسل سالم و پاک باشد. نسلی که مسیر بندگی خدا را طی بکند. امروز خیلی از والدین دغدغه تربیت فرزند را به صورت جدی ندارند و همین موجب پایین آمدن حد خانه و خانواده‌ها شده است. خانواده یک محوریت در نظام هستی دارد که تربیت انسان هم از وظایف اساسی آن است. هدف اصلی تربیت این است که اول بنده خدا بار بیایند و دوم اینکه محبت اهل بیت علیهم السلام را داشته باشند و حلال و حرام الهی را بیاموزند و با قرآن که کتاب زندگی انسان هست، انس بگیرند. در تربیت دینی حتی آن بخشی هم که به غرایض انسان ربط دارد، باز اصل تربیت دینی به آنها یک جهت رشد و تربیت داده است. در فرهنگ دینی ما حتی غرایض هم رنگ و بوی بندگی دارد. ما برای کار بزرگ‌تری پدر و مادر فرزندانمان شده‌ایم و قرار نیست فقط خورد و خوراک این فرزندان را تامین کنیم. ما به عنوان والدین باید یک سری مهارت‌هایی را برای تربیت فرزندان کسب کنیم. وظیفه والدین این است که وقتی فرزندشان به دنیا آمد در گوش او اذان و اقامه بگویند و نام نیکو بر فرزند خود قرار بدهند. اگر ما بخواهیم مسیر بندگی را برای فرزندانمان هموار کنیم، باید بر اساس کتاب دینی مان عمل کنیم. قوانین تربیت ثابت است اما روش‌های تربیت است که فرق کرده و به روز رسانی شده است. ما باید بتوانیم برای تربیت فرزندانمان از افراد اهل فن کمک بگیریم، محیط خانه باید برای فرزندان سرشار از امنیت و آرامش باشد تا تربیت تاثیرگذار باشد. تربیت اگر در محیط خانواده خوب باشد، آسیب‌های اجتماعی هم کمتر می‌شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است