display result search
سخنرانی آیت الله سید رحیم توکل با موضوع «قواعد سیر و سلوک معنوی»، سال 1404
در سیروسلوک معنوی قواعدی وجود دارد که سیر ما را سریع‌تر می‌کند. از جمله آن قواعد تناسب بین سبیل و سالک است و این یک قاعده عرفی هم هست که در هر مکانی هر کسی را راه نمی‌دهند.
یکی از اسامی خداوند نور است. وقتی خداوند نور باشد راه خدا نیز یک راه نورانی است و فرد ظلمانی و گناهکار را در این مسیر راه نمی‌دهند؛ زیرا آن ظلمت‌ها مانع است مگر اینکه ظلمت گناه کنار برود.
از خداوند تعبیر به طاهر و مطهر شده است؛ بنابراین مسیر خدا نیز مسیر طیب‌وطاهر است. در روایات فراوان آمده است که گناه تعفن دارد و فرد گناهکار متعفن است و او را در مسیر خداوند راه نمی‌دهند مگر این که این تعفن کنار برود.
در مسیر دنیا تا بهشت و جهنم سه عالم وجود دارد و 6 مرحله را باید طی کنیم. اول عالم دنیا، بعد عالم برزخ و سپس عالم قیامت است؛ در عالم دنیا سه مرحله است و مرحله اول بلاها، مصیبت‌ها و مشکلات دنیا است که عواملی برای تطهیر انسان است تا انسان را پاک کند.
اگر انسان گنهکار در دنیا با مصیبت‌ها پاک نشد به مرحله سکرات مرگ می‌رسد تا پاک شود و اگر باز هم گناهانش زیاد بود قبض روح را بر او سنگین می‌گیرند تا شاید در این مرحله گناهانش پاک شود.
اگر گناهان انسان زیاد باشد به‌ناچار ادامه تطهیر به عالم برزخ می‌افتد. همان‌طور که در قیامت جهنم و بهشت داریم در برزخ هم جهنم و بهشت داریم و اگر انسان در دنیا تطهیر نشد در برزخ او را از جمع خوبان که در وادی‌السلام هستند جدا می‌کنند و او را به برهوت یمن می‌برند و عقاب می‌کنند.
اگر انسان با عقاب عالم برزخ از گناه پاک شد او را از برهوت یمن بیرون می‌آورند و به وادی‌السلام نجف می‌برند؛ ولی اگر گناهانش زیاد بود که عقاب در عالم برزخ هم او را پاک نکرد به‌ناچار ادامه تطهیر به عالم قیامت می‌افتد.
در عالم قیامت دو مرحله است و مرحله اول این است که افراد گناهکار را در صحنه محشر نگه می‌دارند و در حال ترس و اضطراب معطل می‌کنند تا از گناهان تطهیر شود؛ ولی اگر به‌قدری گناهانش زیاد بود که باز هم پاک نشد به‌ناچار مرحله آخر می‌رسد که او را به جهنم می‌برند و ظلمت‌ها و تعفن‌ها را می‌سوزانند و اگر پاک شود می‌تواند بهشت برود؛ ولی برخی افراد به‌قدری بغض اهلبیت علیهم السلام در وجودشان زیاد است که باز هم نمی‌توانند پاک شوند.
در سیروسلوک معنوی قواعدی وجود دارد که سیر ما را سریع‌تر می‌کند. از جمله آن قواعد تناسب بین سبیل و سالک است و این یک قاعده عرفی هم هست که در هر مکانی هر کسی را راه نمی‌دهند.
یکی از اسامی خداوند نور است. وقتی خداوند نور باشد راه خدا نیز یک راه نورانی است و فرد ظلمانی و گناهکار را در این مسیر راه نمی‌دهند؛ زیرا آن ظلمت‌ها مانع است مگر اینکه ظلمت گناه کنار برود.
از خداوند تعبیر به طاهر و مطهر شده است؛ بنابراین مسیر خدا نیز مسیر طیب‌وطاهر است. در روایات فراوان آمده است که گناه تعفن دارد و فرد گناهکار متعفن است و او را در مسیر خداوند راه نمی‌دهند مگر این که این تعفن کنار برود.
در مسیر دنیا تا بهشت و جهنم سه عالم وجود دارد و 6 مرحله را باید طی کنیم. اول عالم دنیا، بعد عالم برزخ و سپس عالم قیامت است؛ در عالم دنیا سه مرحله است و مرحله اول بلاها، مصیبت‌ها و مشکلات دنیا است که عواملی برای تطهیر انسان است تا انسان را پاک کند.
اگر انسان گنهکار در دنیا با مصیبت‌ها پاک نشد به مرحله سکرات مرگ می‌رسد تا پاک شود و اگر باز هم گناهانش زیاد بود قبض روح را بر او سنگین می‌گیرند تا شاید در این مرحله گناهانش پاک شود.
اگر گناهان انسان زیاد باشد به‌ناچار ادامه تطهیر به عالم برزخ می‌افتد. همان‌طور که در قیامت جهنم و بهشت داریم در برزخ هم جهنم و بهشت داریم و اگر انسان در دنیا تطهیر نشد در برزخ او را از جمع خوبان که در وادی‌السلام هستند جدا می‌کنند و او را به برهوت یمن می‌برند و عقاب می‌کنند.
اگر انسان با عقاب عالم برزخ از گناه پاک شد او را از برهوت یمن بیرون می‌آورند و به وادی‌السلام نجف می‌برند؛ ولی اگر گناهانش زیاد بود که عقاب در عالم برزخ هم او را پاک نکرد به‌ناچار ادامه تطهیر به عالم قیامت می‌افتد.
در عالم قیامت دو مرحله است و مرحله اول این است که افراد گناهکار را در صحنه محشر نگه می‌دارند و در حال ترس و اضطراب معطل می‌کنند تا از گناهان تطهیر شود؛ ولی اگر به‌قدری گناهانش زیاد بود که باز هم پاک نشد به‌ناچار مرحله آخر می‌رسد که او را به جهنم می‌برند و ظلمت‌ها و تعفن‌ها را می‌سوزانند و اگر پاک شود می‌تواند بهشت برود؛ ولی برخی افراد به‌قدری بغض اهلبیت علیهم السلام در وجودشان زیاد است که باز هم نمی‌توانند پاک شوند.
تاکنون نظری ثبت نشده است