display result search
- 40
- 1000
- 1000
- 1000
بازخوانی پیام مقام معظم رهبری، خطاب به حوزه های علمیه
سخنرانی حجت الاسلام محمد رضا عابدینی با موضوع «بازخوانی پیام مقام معظم رهبری، خطاب به حوزه های علمیه»، سال 1404
در کل تاریخ، انبیاء یک وظایفی به عهده داشتند، مربوط به زمان‌های خودشان، که هر نبی در زمان خودش یک مأموریت ویژه به عهده داشت مطابق شرایط آن به اصطلاح استعداد، امتی که آن زمان بوده است. و شرایطی که ایجاد می شده است. و یه ماموریت دیگری را هر نبی دارد. که آن امت را علاوه بر آن شرایطی که تو آن زمان داشته است. و برایشان هم لازم بوده است. یک امیدآفرینی و یک جهت دهی بکنند. به آخرالزمان لذا تو تمام تعالیم انبیاء آن جنبه آخرالزمانی دائماً دیده می شود. این ارجاع به جریانات آخرالزمان.
همه را متوجه می کنند. یعنی هیچ کسی قانع نشود. به آن شرایط زمان خودش، همه در عین اینکه تکلیف شان مرتبط با زمان خودشان هست؛ اما یه تکلیف آخرالزمانی و نگاه آخرالزمانی دارند. که آن نگاه آخرالزمانی و نگاه به آن امت خاتم، و اون جریاناتی که در نهایت امت خاتم محقق می شود. در حقیقت ارزش گذاری آن عمل و مأموریت آنها تو دوره خودشان را با این توان می دهند. پس یک مأموریت مربوط به زمان خودشان دارند. یک مأموریت افق نگاهشان و طلب شان و قرار دادن، این به اصطلاح قطعه ای که توش هستند. مرتبط با آخرالزمان است.
انتهای مسیر که این کار اینها امروز چه ربطی به آخرالزمان پیدا می کند؟ ببینید؛ چقدر مهم است. که هر کدام از این ها، تو وجودشان طلب جریان آخرالزمانی شکل بگیرد. و این طلب آن ارزش گذاری برای هر عمل هست، به مقداری که آن نگاه آخرالزمانی و نقش آفرینی برای آخرالزمان، تو به اصطلاح امت های انبیاء قوی تر بود. عمل آن امت عظیم تر بود.
پس عمل شان منحصر به دوران خودشان نبود. چون تعالیم دینی که خدای سبحان به انبیاء ابلاغ می کرد. فقط محصور در زمان و مکان نبود، چون افق اندیشه ای را خطاب قرار می داد که؛ آن اندیشه زمانی نبود.
یعنی این نگاه که جریان اندیشه، تو کل تاریخ محصور در زمان نبوده است. هر چند در زمان ایجاد می شد، خطاب در زمان واقع می شد، اما محصور در زمان نبود.
در کل تاریخ، انبیاء یک وظایفی به عهده داشتند، مربوط به زمان‌های خودشان، که هر نبی در زمان خودش یک مأموریت ویژه به عهده داشت مطابق شرایط آن به اصطلاح استعداد، امتی که آن زمان بوده است. و شرایطی که ایجاد می شده است. و یه ماموریت دیگری را هر نبی دارد. که آن امت را علاوه بر آن شرایطی که تو آن زمان داشته است. و برایشان هم لازم بوده است. یک امیدآفرینی و یک جهت دهی بکنند. به آخرالزمان لذا تو تمام تعالیم انبیاء آن جنبه آخرالزمانی دائماً دیده می شود. این ارجاع به جریانات آخرالزمان.
همه را متوجه می کنند. یعنی هیچ کسی قانع نشود. به آن شرایط زمان خودش، همه در عین اینکه تکلیف شان مرتبط با زمان خودشان هست؛ اما یه تکلیف آخرالزمانی و نگاه آخرالزمانی دارند. که آن نگاه آخرالزمانی و نگاه به آن امت خاتم، و اون جریاناتی که در نهایت امت خاتم محقق می شود. در حقیقت ارزش گذاری آن عمل و مأموریت آنها تو دوره خودشان را با این توان می دهند. پس یک مأموریت مربوط به زمان خودشان دارند. یک مأموریت افق نگاهشان و طلب شان و قرار دادن، این به اصطلاح قطعه ای که توش هستند. مرتبط با آخرالزمان است.
انتهای مسیر که این کار اینها امروز چه ربطی به آخرالزمان پیدا می کند؟ ببینید؛ چقدر مهم است. که هر کدام از این ها، تو وجودشان طلب جریان آخرالزمانی شکل بگیرد. و این طلب آن ارزش گذاری برای هر عمل هست، به مقداری که آن نگاه آخرالزمانی و نقش آفرینی برای آخرالزمان، تو به اصطلاح امت های انبیاء قوی تر بود. عمل آن امت عظیم تر بود.
پس عمل شان منحصر به دوران خودشان نبود. چون تعالیم دینی که خدای سبحان به انبیاء ابلاغ می کرد. فقط محصور در زمان و مکان نبود، چون افق اندیشه ای را خطاب قرار می داد که؛ آن اندیشه زمانی نبود.
یعنی این نگاه که جریان اندیشه، تو کل تاریخ محصور در زمان نبوده است. هر چند در زمان ایجاد می شد، خطاب در زمان واقع می شد، اما محصور در زمان نبود.
تاکنون نظری ثبت نشده است