- 79
- 1000
- 1000
- 1000
اقرار و پشیمانی در روز عرفه
سخنرانی حجت الاسلام شریف زاده با موضوع " اقرار و پشیمانی در روز عرفه"، سال 1403
در روایات آمده است که اگر کسی در ماه رمضان آمرزیده نشود، میرود تا سال آینده خداوند فرصتی برای او ایجاد کند و در آن روز آمرزیده شود، پس باید با اهتمام از این ایام بهرهمند شویم، در این ایام دریچههای رزق الهی به روی بندگان الهی باز است و حیف است که این ایام را از دست بدهیم. ما اگر نمیتوانیم به حج برویم ولی باید عرفه را درک کنیم و بدانیم عرفه چه روزی است و چه مناسبتی دارد؟ امام صادق علیه السلام در مورد عرفات فرمودند: که خدای متعال با حضرت جبرئیل از این صحرا حضرت ابراهیم را حرکت دادند و هنگامی که به ظهر روز عرفه رسیدند، حضرت ابراهیم علیه السلام از خداوند درخواست مناسک کردند، جبرئیل فرمودند مناسک اگر میخواهی به خطاها. کمبودها و نقصهای خودت اعتراف کن. چون عرفه و عرفات نقطه اعتراف به نقصان هاست به آن عرفه یا عرفات گفته میشود. همه ما انسانها هر چقدر هم عبادت کنیم، نمیتوانیم حق زندگیمان را به طور کامل به جا بیاوریم. عرفه به معنای معرفت به نقصان ها و کمبودها و نقصهاست. اعتراف در برابر خدا نوعی معرفت و آگاهی است. اعتراف در روایات ما به معنای اقرار است یعنی انسان قبول کند خطاهای خودش را، که در مقابل اقرار اصرار است که یعنی کسی که اقرار بر گناه کرده است دیگر اصرار بر خطا نداشته باشد. در روایتی از امام باقر علیه السلام داریم که میفرماید: آدم از گناه خلاص نمیشود، مگر کسی که اقرار کند به گناه. عرفات هم نماد اقرار به نقصان ها و خطاهاست.
در روایات آمده است که اگر کسی در ماه رمضان آمرزیده نشود، میرود تا سال آینده خداوند فرصتی برای او ایجاد کند و در آن روز آمرزیده شود، پس باید با اهتمام از این ایام بهرهمند شویم، در این ایام دریچههای رزق الهی به روی بندگان الهی باز است و حیف است که این ایام را از دست بدهیم. ما اگر نمیتوانیم به حج برویم ولی باید عرفه را درک کنیم و بدانیم عرفه چه روزی است و چه مناسبتی دارد؟ امام صادق علیه السلام در مورد عرفات فرمودند: که خدای متعال با حضرت جبرئیل از این صحرا حضرت ابراهیم را حرکت دادند و هنگامی که به ظهر روز عرفه رسیدند، حضرت ابراهیم علیه السلام از خداوند درخواست مناسک کردند، جبرئیل فرمودند مناسک اگر میخواهی به خطاها. کمبودها و نقصهای خودت اعتراف کن. چون عرفه و عرفات نقطه اعتراف به نقصان هاست به آن عرفه یا عرفات گفته میشود. همه ما انسانها هر چقدر هم عبادت کنیم، نمیتوانیم حق زندگیمان را به طور کامل به جا بیاوریم. عرفه به معنای معرفت به نقصان ها و کمبودها و نقصهاست. اعتراف در برابر خدا نوعی معرفت و آگاهی است. اعتراف در روایات ما به معنای اقرار است یعنی انسان قبول کند خطاهای خودش را، که در مقابل اقرار اصرار است که یعنی کسی که اقرار بر گناه کرده است دیگر اصرار بر خطا نداشته باشد. در روایتی از امام باقر علیه السلام داریم که میفرماید: آدم از گناه خلاص نمیشود، مگر کسی که اقرار کند به گناه. عرفات هم نماد اقرار به نقصان ها و خطاهاست.
تاکنون نظری ثبت نشده است