display result search
سخنرانی استاد محمد شجاعی با موضوع "تربیت فرزند"، جلسه بیستم
نقش بازی در تربیت کودک را داشتیم و اینکه وظیفه اصلی کودک در هفت سال اول زندگی صرفاً بازی است. بازی‌هایی که بچه‌ها می‌کنند در ابتدا با تحرک بدنی است، جست و خیز و غلت خوردن است و بدون قاعده است. اما از حدود سن چهار و پنج سالگی بازی‌های کودک قانونمند می‌شود و کودک با شرکت در بازی‌های اجتماعی با قواعد و مقررات آشنا می‌شود. در سنین بالاتر باز سبک بازی‌های کودک فرق می‌کند و به بازی‌های محلی کشیده می‌شود. هدف از این نوع بازی‌ها عبارت است از تقویت عضلات و بالا بردن توانایی‌های بدن و خارج کردن انرژی‌های زائدی که در بدن وجود دارد. خروج این انرژی‌ها باعث سلامت روان کودک و نشاط او می‌شود. بازی‌های فکری و ذهنی منجر به تقویت هوش و ذهن کودک می‌شود. فکر و ذهن هم مانند بدن است و اگر به کار گرفته نشود کم کم دچار ضعف می‌شود. لذا از همان سنین کودکی باید کودک را با چالش‌های مختلف ذهنی و روحی روبرو کنیم تا ذهنش درگیر شود و تقویت شود. اما باید توجه داشته باشیم که هفت سال اول، هفت سال بازی است و ما نباید رسماً کودکمان را وارد مسائل ذهنی و فکری کنیم. اما هر چقدر به کارگیری غیر رسمی هوش بیشتر باشد اثرگذاری آن بیشتر است. بازی‌های گروهی از حدود پنج سالگی برای کودک جذاب می‌شود و از این سن کودک نیاز به همبازی دارد. بهترین همبازی برای کودک در ابتدا والدین هستند، تا کم کم کودک بتواند ارتباط با سایر بچه‌ها را بیاموزد. در روایت داریم که هرکس بچه دارد باید بچگی کند. در همین بازی‌ها بسیاری از نقاط ضعف کودک تقویت می‌شود. بازی‌های اجتماعی برای کودکان تمرین یک زندگی اجتماعی است و مفید است. در واقع بازی برای بچه‌ها تمرین زندگی و پرورش روح خلاقیت در زندگی حقیقی است.
نقش بازی در تربیت کودک را داشتیم و اینکه وظیفه اصلی کودک در هفت سال اول زندگی صرفاً بازی است. بازی‌هایی که بچه‌ها می‌کنند در ابتدا با تحرک بدنی است، جست و خیز و غلت خوردن است و بدون قاعده است. اما از حدود سن چهار و پنج سالگی بازی‌های کودک قانونمند می‌شود و کودک با شرکت در بازی‌های اجتماعی با قواعد و مقررات آشنا می‌شود. در سنین بالاتر باز سبک بازی‌های کودک فرق می‌کند و به بازی‌های محلی کشیده می‌شود. هدف از این نوع بازی‌ها عبارت است از تقویت عضلات و بالا بردن توانایی‌های بدن و خارج کردن انرژی‌های زائدی که در بدن وجود دارد. خروج این انرژی‌ها باعث سلامت روان کودک و نشاط او می‌شود. بازی‌های فکری و ذهنی منجر به تقویت هوش و ذهن کودک می‌شود. فکر و ذهن هم مانند بدن است و اگر به کار گرفته نشود کم کم دچار ضعف می‌شود. لذا از همان سنین کودکی باید کودک را با چالش‌های مختلف ذهنی و روحی روبرو کنیم تا ذهنش درگیر شود و تقویت شود. اما باید توجه داشته باشیم که هفت سال اول، هفت سال بازی است و ما نباید رسماً کودکمان را وارد مسائل ذهنی و فکری کنیم. اما هر چقدر به کارگیری غیر رسمی هوش بیشتر باشد اثرگذاری آن بیشتر است. بازی‌های گروهی از حدود پنج سالگی برای کودک جذاب می‌شود و از این سن کودک نیاز به همبازی دارد. بهترین همبازی برای کودک در ابتدا والدین هستند، تا کم کم کودک بتواند ارتباط با سایر بچه‌ها را بیاموزد. در روایت داریم که هرکس بچه دارد باید بچگی کند. در همین بازی‌ها بسیاری از نقاط ضعف کودک تقویت می‌شود. بازی‌های اجتماعی برای کودکان تمرین یک زندگی اجتماعی است و مفید است. در واقع بازی برای بچه‌ها تمرین زندگی و پرورش روح خلاقیت در زندگی حقیقی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است