display result search
- 55
- 1000
- 1000
- 1000
سیمای سیاسی و تولید ادبیات اعتراضی زنان مسلمان در مواجهه با باطل
سخنرانی خانم دکتر ناهید سلیمی با موضوع «سیمای سیاسی و تولید ادبیات اعتراضی زنان مسلمان در مواجهه با باطل»، سال 1404
تداوم نسل و انتقال فرهنگ مقاومت مهمترین کنش سیاسی زنان فلسطینی در نبرد با با باطل در طول چند دهه اخیر بوده است؛ کنشی که باعث تقویت جبهه حق و طاغوتزدایی شده است.
وقتی ما در مورد نزاع حق و باطل سخن میگوییم این سؤال مطرح است که آیا کنشگری زنان صرفا ناظر به میدان فیزیکی نبرد است؟ اگر این مدل به بحث بنگریم دنبال کنشگریهایی عینیتری از زنان خواهیم بود؛ زنان به عنوان فرایندهای دیپلماتیک و تشکلهای مبارزاتی و ...
رصد سیر تحولات تاریخی در طول زمان نشان میدهد نزاع میان حق و باطل همیشه وجود داشته است؛ در عقلانیت توحیدی هم خداوند مکانیسم کمال را در تقابل میان خیر و شر تدبیر کرده است؛ در جهان قرآنی میبینیم که وقتی از نزاع و درگیری سخن به میان است در واقع همان سنت ابتلاء و امتحان است و هدفی هم که برای این ابتلا طراحی شده است تمایز بین پاکی و ناپاکی و طیب و خبیث است.
نوع عملکرد انسانها به لحاظ سیاسی به زیست بشری توسعه مییابد و در این صحنه افراد بسته به عملکردشان چهره خبیث و یا طیب خود را به نمایش میگذارند. از آنجا که نبرد حق و باطل با مصداق مقاومت در عقلانیت توحیدی و اراده الهی بررسی میشود لذا ابتدا باید به تعریف سیاست در اسلام بپردازیم. سیاست در اسلام دو بعد دارد؛ سیاست حقیقی و مجازی و خوب و بد و چیزی که اسلام از سیاست مدنظر دارد سیاست حقیقی و خوب است.
سیاست خوب پیوند ناگسستنی با اسلام دارد. سیاست خوب همان سیاست توسعه یافته به زیست بشری است و در این تعریف همه اهل بیت(ع) سیاستمدار بودند و هر چیزی که با زیست مؤمنانه مرتبط باشد سیاسی است لذا یکسری شاخصههایی دارد؛ به نظر بنده این شاخصهها دو چیز است؛ اول طاغوتزدایی و دوم مشروعیتبخشی به حق. یعنی هر نوع عملکرد انسان مؤمن وقتی منجر به طاغوتزدایی و تثبیت حق شود عملی سیاسی است.
تداوم نسل و انتقال فرهنگ مقاومت مهمترین کنش سیاسی زنان فلسطینی در نبرد با با باطل در طول چند دهه اخیر بوده است؛ کنشی که باعث تقویت جبهه حق و طاغوتزدایی شده است.
وقتی ما در مورد نزاع حق و باطل سخن میگوییم این سؤال مطرح است که آیا کنشگری زنان صرفا ناظر به میدان فیزیکی نبرد است؟ اگر این مدل به بحث بنگریم دنبال کنشگریهایی عینیتری از زنان خواهیم بود؛ زنان به عنوان فرایندهای دیپلماتیک و تشکلهای مبارزاتی و ...
رصد سیر تحولات تاریخی در طول زمان نشان میدهد نزاع میان حق و باطل همیشه وجود داشته است؛ در عقلانیت توحیدی هم خداوند مکانیسم کمال را در تقابل میان خیر و شر تدبیر کرده است؛ در جهان قرآنی میبینیم که وقتی از نزاع و درگیری سخن به میان است در واقع همان سنت ابتلاء و امتحان است و هدفی هم که برای این ابتلا طراحی شده است تمایز بین پاکی و ناپاکی و طیب و خبیث است.
نوع عملکرد انسانها به لحاظ سیاسی به زیست بشری توسعه مییابد و در این صحنه افراد بسته به عملکردشان چهره خبیث و یا طیب خود را به نمایش میگذارند. از آنجا که نبرد حق و باطل با مصداق مقاومت در عقلانیت توحیدی و اراده الهی بررسی میشود لذا ابتدا باید به تعریف سیاست در اسلام بپردازیم. سیاست در اسلام دو بعد دارد؛ سیاست حقیقی و مجازی و خوب و بد و چیزی که اسلام از سیاست مدنظر دارد سیاست حقیقی و خوب است.
سیاست خوب پیوند ناگسستنی با اسلام دارد. سیاست خوب همان سیاست توسعه یافته به زیست بشری است و در این تعریف همه اهل بیت(ع) سیاستمدار بودند و هر چیزی که با زیست مؤمنانه مرتبط باشد سیاسی است لذا یکسری شاخصههایی دارد؛ به نظر بنده این شاخصهها دو چیز است؛ اول طاغوتزدایی و دوم مشروعیتبخشی به حق. یعنی هر نوع عملکرد انسان مؤمن وقتی منجر به طاغوتزدایی و تثبیت حق شود عملی سیاسی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است