display result search
- 311
- 1000
- 1000
- 1000
عطر خوش زندگی، جلسه شانزدهم
سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع «عطر خوش زندگی»، جلسه شانزدهم، سال 1402
اگر بخواهیم در تربیت فرزندانمان گام هایی برداریم، توجه به سبک زندگی مهم است. یعنی حتما باید سبک زندگیمان را اصلاح کنیم. با سبک زندگی معیوب نمی شود نسل خوبی را تربیت کرد. متأسفانه به دلائل مختلف که به چند مورد از آنها اشاره خواهم کرد، امروزه سبک زندگی های ما دارد به مسیر غلطی سوق پیدا می کند. اولین نکته هجمه رسانه ها است؛ رسانه‌ها دارند سبک زندگی ما را به سمت بیراهه می‌برند. اگر نتوانیم مدیریت کنیم، خواب و خوراک و راه رفتن و زندگی کردن و همه و همه، متأثر از سبک زندگی ای است که رسانه ها به واسطه فیلم ها و سریال ها دارند به ما القاء می کنند .
به این نکته توجه کنید که عقل حاکم بر رسانه ها ـ فیلم و سریال و کارتون های بچه ها ـ یک عقل هوشمندی نیست. اینطور نیست که فکر کنیم یک عده انسان های بسیار زیرک و باهوش می روند در همه جهات فیلم و سریال تولید می کنند تا ما بتوانیم به آن محتوا اطمینان کنیم! از اوائل دهه هشتاد کشورهای توسعه یافته آمدند یک سرفصلی به نام سواد رسانه در درس های بچه ها گنجاندند که بچه ها، هر چه رسانه ها می گویند معلوم نیست درست باشد، هر چه رسانه ها می گویند نباید باور کرد. سواد رسانه می خواهد همین را آموزش دهد. ولی ما گاهی اوقات خیلی راحت بچه ها را پای رسانه ها رها می کنیم، بعد می بینیم که ذره ذره، آرام آرام مدل زندگی بچه های ما مدل های رسانه ای می شود. بچه ها به جای اینکه تربیت یافته من و شما باشند، دارند تربیت یافته سلبریتی ها می شوند. خیلی باید مراقب این مسأله بود. دلیل اول آن این است که سبک زندگی دارد تغییر می کند .
دلیل دوم نظام سرمایه داری است. نظام سرمایه داری سبک زندگی ما را به سمت سبک مصرف گرا می برد. سبک غیرهوشمندانه و غیر مولد می برد. حتی سبک بدون فکر می برد. به فروشگاه های بزرگ که الان در سطح شهرها قارچ وار دارد گسترش پیدا می کنند ملاحظه کنید؛ ببینید در گذشته مادر میگفت مادرجان! نخود خانه تمام شده است . می رفتیم 250گرم نخود می گرفتیم. خانواده بر اساس نیاز خرید را انجام می داد. اما الان می روید فروشگاه های بزرگ، قفسه باز، در این فروشگاه ها می چرخید. این جنس و آن جنس را خرید می کنید، شاید نیازی که با پنجاه و صد هزار تومان تأمین می شد، کنار صندوق می بینید دو میلیون خرید کرده اید. چرا؟ چون نظام سرمایه داری از این خوشش می آید. نظام سرمایه داری دنبال این است جیب خودش را پر کند! قدیم یخچال قدیمی می شد نمی رفتند بخرند، حتی خراب می شد درست می کردند تا به نحوی خراب شود که بگویند دیگر درست نمی شود! اما الان به نحوی تشویق می کنند که یخچال را بدون پیش قسط و ضمانت به تو می دهم بیا بخر! همان اتفاقی که امروز در کشورهای سرمایه داری می افتد. شما به امریکا ملاحظه کنید، اکثر مردم این کشورها مالک امکاناتی که در اختیارشان هستند نیستند. به اذعان خودشان عملا دارند برای بانک ها کار می کنند. همه وسائل شان قسطی است. وقتی قسط وسائل شان تمام می شود که عملا آن وسیله مستهلک شده و نیاز به تعویض دارد.
اگر بخواهیم در تربیت فرزندانمان گام هایی برداریم، توجه به سبک زندگی مهم است. یعنی حتما باید سبک زندگیمان را اصلاح کنیم. با سبک زندگی معیوب نمی شود نسل خوبی را تربیت کرد. متأسفانه به دلائل مختلف که به چند مورد از آنها اشاره خواهم کرد، امروزه سبک زندگی های ما دارد به مسیر غلطی سوق پیدا می کند. اولین نکته هجمه رسانه ها است؛ رسانه‌ها دارند سبک زندگی ما را به سمت بیراهه می‌برند. اگر نتوانیم مدیریت کنیم، خواب و خوراک و راه رفتن و زندگی کردن و همه و همه، متأثر از سبک زندگی ای است که رسانه ها به واسطه فیلم ها و سریال ها دارند به ما القاء می کنند .
به این نکته توجه کنید که عقل حاکم بر رسانه ها ـ فیلم و سریال و کارتون های بچه ها ـ یک عقل هوشمندی نیست. اینطور نیست که فکر کنیم یک عده انسان های بسیار زیرک و باهوش می روند در همه جهات فیلم و سریال تولید می کنند تا ما بتوانیم به آن محتوا اطمینان کنیم! از اوائل دهه هشتاد کشورهای توسعه یافته آمدند یک سرفصلی به نام سواد رسانه در درس های بچه ها گنجاندند که بچه ها، هر چه رسانه ها می گویند معلوم نیست درست باشد، هر چه رسانه ها می گویند نباید باور کرد. سواد رسانه می خواهد همین را آموزش دهد. ولی ما گاهی اوقات خیلی راحت بچه ها را پای رسانه ها رها می کنیم، بعد می بینیم که ذره ذره، آرام آرام مدل زندگی بچه های ما مدل های رسانه ای می شود. بچه ها به جای اینکه تربیت یافته من و شما باشند، دارند تربیت یافته سلبریتی ها می شوند. خیلی باید مراقب این مسأله بود. دلیل اول آن این است که سبک زندگی دارد تغییر می کند .
دلیل دوم نظام سرمایه داری است. نظام سرمایه داری سبک زندگی ما را به سمت سبک مصرف گرا می برد. سبک غیرهوشمندانه و غیر مولد می برد. حتی سبک بدون فکر می برد. به فروشگاه های بزرگ که الان در سطح شهرها قارچ وار دارد گسترش پیدا می کنند ملاحظه کنید؛ ببینید در گذشته مادر میگفت مادرجان! نخود خانه تمام شده است . می رفتیم 250گرم نخود می گرفتیم. خانواده بر اساس نیاز خرید را انجام می داد. اما الان می روید فروشگاه های بزرگ، قفسه باز، در این فروشگاه ها می چرخید. این جنس و آن جنس را خرید می کنید، شاید نیازی که با پنجاه و صد هزار تومان تأمین می شد، کنار صندوق می بینید دو میلیون خرید کرده اید. چرا؟ چون نظام سرمایه داری از این خوشش می آید. نظام سرمایه داری دنبال این است جیب خودش را پر کند! قدیم یخچال قدیمی می شد نمی رفتند بخرند، حتی خراب می شد درست می کردند تا به نحوی خراب شود که بگویند دیگر درست نمی شود! اما الان به نحوی تشویق می کنند که یخچال را بدون پیش قسط و ضمانت به تو می دهم بیا بخر! همان اتفاقی که امروز در کشورهای سرمایه داری می افتد. شما به امریکا ملاحظه کنید، اکثر مردم این کشورها مالک امکاناتی که در اختیارشان هستند نیستند. به اذعان خودشان عملا دارند برای بانک ها کار می کنند. همه وسائل شان قسطی است. وقتی قسط وسائل شان تمام می شود که عملا آن وسیله مستهلک شده و نیاز به تعویض دارد.
تاکنون نظری ثبت نشده است